“Ένα από τα βασικά ερωτήματα αυτών των εκλογών - τουλάχιστον για τα επιτελεία και τους πιθανούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού - είναι το αν θα πρέπει ο Σύριζα να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας (ή εθνικής ενότητας).
Μέχρι στιγμής τα βασικά επιχειρήματα που έχω ακούσει είναι τα εξής - τα παραθέτω κάπως σχηματικά (για να μην πω αγοραία):
1) Για να αλλάξουν μυαλά οι ψηφοφόροι του Σύριζα. Η θεωρία είναι ότι ο Τσίπρας θα βρεθεί έναντι σκληρών διλημμάτων και θα αναγκαστεί να ολοκληρώσει την φιλοευρωπαϊκή στροφή του οπότε οι αντιμνημονιακοί ψηφοφόροι θα καταλάβουν επιτέλους ότι ο Τσίπρας τους κοροϊδεύει. Μα μετά από επτά μήνες ακυβερνησίας, θεάτρου του παραλόγου και εθνικού διασυρμού ετοιμάζονται να τον ξαναψηφίσουν - τί άλλο πρέπει να γίνει για να "καταλάβουν";
2) Για να αλλάξει μυαλά ο ίδιος ο Τσίπρας και να γίνει υπεύθυνος. Σε αντίθεση με ότι ίσως πιστεύουν κάποιοι, η διακυβέρνηση της χώρας δεν είναι ένα μακροπρόθεσμο πρότζεκτ εκπολιτισμού και εξευμενισμού του Αλέξη Τσίπρα. Ο Σύριζα έχει πίσω του επτά μήνες διακυβέρνησης (και πιο συγκεκριμένα συγκυβέρνησης με τους Ανεξάρτητους Έλληνες). Η ιστορία της Ελλάδας δεν είναι μια προκαθορισμένη ηγεμονία του Αλέξη Τσίπρα.
3) Για να συνεισφέρει ιδέες και στελέχη στην (νέα) συγκυβέρνηση των "καλύτερων": ... Ναι. Οκ. Επόμενο.
4) Για να φθαρεί ο Σύριζα και να αναστηθεί το κέντρο: εκτός από εγωιστικό και καταστροφικό για τη χώρα, το επιχείρημα αυτό είναι άκυρο. Το κέντρο δεν θα αναστηθεί ετεροπροσδιοριζόμενο, ούτε περιμένοντας να πέσει ο Σύριζα σαν σάπιο φρούτο. Μαζί του θα πέσει και η προοπτική της χώρας.
5) Για να μην κάνει τσάμπα αντιπολίτευση έξω από την κυβέρνηση: το μνημόνιο που θα εφαρμόσει η επόμενη κυβέρνηση έχει την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου. Είναι λυπηρό το ότι αυτό δεν έχει εμπεδωθεί περισσότερο στην κοινή γνώμη, αλλά ο Σύριζα δεν έχει απολύτως καμία λογική ή συναισθηματική βάση πλέον για να κάνει αντιπολίτευση στα μέτρα τα οποία ο ίδιος προκάλεσε. Και σε τελική ανάλυση καλύτερα να κάνει αντιπολίτευση απ'έξω παρά να υπονομεύει την διακυβέρνηση της χώρας εκ των έσω.
Εάν ο Αλέξης Τσίπρας έχει όντως αποφασίσει να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή θέση και την οικονομική ανάκαμψη της χώρας δεν χρειάζεται να διεκδικήσει υπουργεία. Αρκεί να ψηφίζει τα μέτρα και να στηρίζει την επόμενη κυβέρνηση χωρίς αστερίσκους όπως έκαναν και τα κόμματα της υπεύθυνης αντιπολίτευσης τους τελευταίους μήνες.”