Οι «αγροτικές κινητοποιήσεις» και το ατέλειωτο παιχνίδι των ψευδαισθήσεων…
“ Και πάλι ο αγροτικός κόσμος σε αναβρασμό…
Τα τρακτέρ ξανά στα πεζοδρόμια.
Κραυγές, πάλι, και ξυλοφορτώματα…
“ Και πάλι ο αγροτικός κόσμος σε αναβρασμό…
Τα τρακτέρ ξανά στα πεζοδρόμια.
Κραυγές, πάλι, και ξυλοφορτώματα…
“Αυτό το έγραψα τον περασμένο Ιούλιο…
Σήμερα, συνεχίζω να το θεωρώ σωστό και ακόμα πιο ουσιώδες από ό,τι τότε…”
“Μιας και τελειώσαμε, επιτέλους, και με την εποχή των σύντομων διακοπών μας
-για να μην “καούμε” τελείως, δηλαδή, μέσα στον δύσκολο χειμώνα που έρχεται…-
ας τολμήσω μια πολιτική τοποθέτηση-πρόβλεψη…“αφ’ υψηλού”.
“Μια σοβαρή κυβέρνηση θα όφειλε να είχε ρυθμίσει ξεκάθαρα και απλά, ολόκληρο το θέμα, εδώ και καιρό…
Χωρίς σκιές και χωρίς εμπόριο “ανθρωπισμού”…
Βρίσκονται δημοσκοπικά γύρω στις 15 μονάδες πίσω…
Σε 1,5 χρόνο, έχουν “καταφέρει” κάτι μοναδικό: Πρώτη φορά, μεταπολιτευτικά, κυβέρνηση
υπολείπεται δημοσκοπικά τόσο πολύ έναντι της αντιπολίτευσης…
Είναι τόσο χαμηλά…
Στις σοβαρές Δημοκρατίες, ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους μονάχα
όταν απειλείται το Πολίτευμα και η Δημοκρατία του…
Στις εκλογές και στα δημοψηφίσματα…
Η αντιπολίτευση δεν γίνεται στις πλατείες, αλλά στο κοινοβούλιο…
“Τι κάθομαι και θυμάμαι, τώρα;…
Μόλις, 7 χρονάκια…
Και τι να κάθεσαι να τα ξαναγράφεις;…”
“ Μπούρδες…
(Κατ’ αναλογία με το επίσης ανόητο “η ιδιοκτησία είναι κλοπή” του αναρχικού Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν…)