Δημοφιλείς αναρτήσεις
Χ. Βλάδος: Η κρίση είναι μια εξελικτικά αναγκαία φάση…
“ Υπάρχουν, μπορούμε να πούμε,
Στον πρώτο τύπου κατανόησης καλείς τον «πυροσβέστη»,
Μα ας εξετάσουμε τις διαφορές αυτών των δυο «σχολών σκέψης» της κρίσης, λίγο περισσότερο…
Ειδικότερα, στην πρώτη κατηγορία της επιφανειακής προσέγγισης, συνήθως ως κρίση χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε οξεία εκδήλωση ενός προβλήματος ή ενός συνόλου προβλημάτων, η οποία καταλήγει, έξαφνα, στην βίαιη ανατροπή της «συνηθισμένης» κατάστασης των πραγμάτων. Πρόκειται, πάντα, για έναν κλονισμό στην ισορροπία ενός οποιουδήποτε συστήματος, που προκαλείται από ένα πιεστικό πρόβλημα, λιγότερο ή περισσότερο σύνθετο. Η κρίση εδώ θεωρείται, σχεδόν πάντα, πως έχει έναν χαρακτήρα εξαιρετικό και απροσδόκητο. Μα σε αυτήν την οπτική –και αυτό είναι που έχει πολύ μεγάλη σημασία- η κρίση, τελικά, θεωρείται κάτι το τελικώς απορροφήσιμο από το υφιστάμενο «καθεστώς». Όχι ως κάτι το αναγκαστικά ανατρεπτικό της προηγούμενης «τάξης πραγμάτων»…
Σε αυτήν την κατηγορία των «κρίσεων», επίσης πολύ συχνά, εντάσσονται κι όλες οι σημαντικές διαταράξεις στα πλαίσια αντίληψης μιας οποιασδήποτε «ευσταθούς ισορροπίας». Και σε αυτές τις περιπτώσεις κάτι, συνήθως εξωγενές , έρχεται να αποσταθεροποιήσει προσωρινά την ισορροπία: Μα η ισορροπία επανέρχεται ξανά, και όλα συνεχίζουν να λειτουργούν με επαναφορά στην παλιά, λογική ισορροπίας, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα …
Με δυο λόγια, σε αυτήν την κατανόηση η κρίση είναι κάτι που, εύκολα ή λιγότερο εύκολα, τελικά, «συμμαζεύεται» και στην συνέχεια όλα κυλούν ομαλά, στο ίδιο μοτίβο όπως και πριν: Μπόρα ήταν και πέρασε…
Ίσως γιατί ως άνθρωποι έχουμε έμφυτη ψυχολογική κλίση προς την ευκολία, τον καθησυχασμό και την βολή του γνώριμου… Ίσως γιατί η έγκυρη κατανόηση της διαρθρωτικής πλευράς της κρίσης απαιτεί ποικίλες ιδεολογικές υπερβάσεις που η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που λαμβάνουν σήμερα αποφάσεις, δεν τις θέλει και δεν τις αντέχει….
Στην δεύτερη μονάχα κατεύθυνση κατανόησης της έννοιας της κρίσης, στην δομική, ιστορική και εξελικτική οπτική της κρίσης –η οποία αποδεικνύεται πολύ περισσότερο χρήσιμη εξηγητικά, στις μέρες μας…- μπορεί να αναγνωρισθεί το διαρθρωτικό και βαθύτερα ανατρεπτικό περιεχόμενο της. Και ακριβώς επειδή αυτή η κατεύθυνση κατανόηση της είναι πολύ λιγότερο του συρμού στις μέρες μας είναι χρήσιμο να ανιχνεύσουμε και να προσπαθήσουμε να διαλευκάνουμε ορισμένα λιγότερο ευρέως κατανοητά σημεία. Και πρόκειται για σημεία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και με μεγάλη ερμηνευτική χρησιμότητα, όπως θα χρησιμοποιήσουμε και στην συνέχεια αυτού του βιβλίου αξιοποιώντας το δυναμικό τους στους όρους του στρατηγικού σχεδιασμού που μελετούμε.
Η έννοια της διαρθρωτικής κρίσης (εσωτερικής ή εξωτερικής στο οργανισμό, στην επιχείρηση που διοικούμε) στην οποία θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε σε όρους στρατηγικής, λοιπόν, σε αυτήν την μελέτη μας θα στηριχθεί στις ακόλουθες παραδοχές:
Και, στο βάθος της:
Η αντιμετώπιση της απαιτεί, πάντοτε,
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
“Το Atlas Network σε συνεργασία με τους τοπικούς συνεργαζόμενους φορείς (Greek Liberal Monitor και Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών "Μάρκ...