Μιας και το έφερε η κουβέντα…
Μου λένε ορισμένοι φίλοι:
– Κανείς δεν μιλούσε ξεκάθαρα για την κρίση που ερχόταν…
– Όλοι φοβόντουσαν να πουν την αλήθεια…
Αμ δε….
Για παράδειγμα…
“ Για Μια Νέα Βιομηχανική Πολιτική ”
“ Κυρίες και κύριοι,
Η κρίση είναι μια αυστηρά διφυής έννοια.
Υπογράφει το θάνατο του παλιού.
Αναγγέλλει τη γέννηση του νέου.
Θάνατος και γέννηση, γέννηση και θάνατος, μαζί.
Και το ένα και το άλλο: πάντα μαζί.
Αλλά ας μην ελπίσετε, εκ μέρους μου, σε μια ζυγιασμένη μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας, γλυκερή ομιλία……Όχι, δεν έχουμε εδώ να κάνουμε με μια κρίση επιφανειακή και συγκυριακή, όπως οι περισσότεροι αναλυτές έσπευδαν να μας καθησυχάσουν μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα….
… ….Η δυναμική της παγκοσμιοποίησης, όμως, δεν είναι, πλέον, η ίδια με εκείνη του χθες. Με αυτή που μάθαμε να ζούμε.
Όσες εθνικές οικονομίες -και οι κοινωνίες τους, φυσικά, που τις περιβάλλουν δομικά- δεν κινηθούν με αποφασιστικότητα σε βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές, σε ανατοποθέτηση της ίδιας της έννοιας της πολιτικής δικαιοσύνης και αποτελεσματικότητας, σε ριζική επαναδιαπραγμάτευση των προτεραιοτήτων και των τακτικών τους, δεν θα καταφέρουν να διατηρήσουν και να επεκτείνουν τα «κεκτημένα» τους στον νέο αιώνα.
Και όποιος φορέας δράσης,
δημόσιος ή ιδιωτικός, μεγάλος ή μικρός,
πιστέψει πως έχει, πλέον,
χρόνο να αναβάλει το «πικρό ποτήρι» της βαθιάς αλλαγής,
θα το πληρώσει, κατά τα φαινόμενα,
πολύ ακριβά στο άμεσο μέλλον. ”Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την ομιλία μου στην Ημερίδα «Ευρωπαϊκή Οικονομική Πραγματικότητα και Ευκαιρίες Ανάπτυξης των Ελληνικών Επιχειρήσεων, εν μέσω Κρίσης», στο ΕΒΕΑ, στις 20/5/2009….
(Ολόκληρη η ομιλία αυτή υπάρχει και στο “Τομές στην Ελληνική Κρίση”, εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ)…Ακόμα κυβέρνηση Καραμανλή…
Η ομιλία έγινε παρουσία και του τότε υφυπουργού ανάπτυξης της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή, ο οποίος βέβαια δεν πολυχάρηκε με την ανάλυση μου…
Και αργότερα ο Γ.Α. Παπανδρέου, φυσικά, κέρδισε τις εκλογές με το “λεφτά υπάρχουν”… όπως και να το εννοούσε, αυτό…Να ξέρουμε, λοιπόν, τι λέμε…
Να θυμόμαστε…
Και να κρίνουμε, αντίστοιχα….
“ Για Μια Νέα Βιομηχανική Πολιτική ”