Μνημονιακοί ήταν όλοι τους επί
δεκαετίες δεξιοί και αριστεροί, όχι 70% ή 30% αλλά 100%. Τόσο το «Ελληνική
Πολιτική Παιδεία» όσο και τα άλλα έργα μου ακτινογραφούν την δομική
μνημονιακότητα και ομοιότητα τους. Αποτελούν κυρίως μια πολυδιάστατη υπέρβαση,
απελευθέρωση μας από τα δεσμά.
Την συζήτηση αυτήν την αποφεύγουν
όλα τα μορφώματα, οι γιάφκες που ονομάζονται κόμματα. Την πολέμησαν
προσχεδιασμένα την κρίσιμη περίοδο 2010 – 2012. Σήμερα η ιστορία δεν τους
αφήνει περιθώρια απόκρυψης της μνημονιακότητας τους, της μεταπολιτευτικής ενοχής
τους.
Ο ρόλος ενός αυτόνομου
Πανεπιστημίου όπως το δικός σας είναι να οργανώσει, να ανοίξει αυτήν την
ελπιδοφόρα και απελευθερωτική συζήτηση. Στείλτε μια πρόσκληση στους αρχηγούς ή
στους ειδικούς των λεγόμενων κομμάτων. Στείλτε και μια στην δική μου διεύθυνση.
Οι κοινωνίες που προσδοκούν να συγχρονισθούν με την ιστορία και το μέλλον παίρνουν αυτούς τους δρόμους.
.gif)