Thessallloniki: Προτάσεις για άρση του αδιεξόδου Ή Πώς βάφονται τα αυγά

“Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου θεωρεί τελευτήσαν το τρέχον Πρόγραμμα Στήριξης. Δεν θέλει τις δόσεις - γιατί κατά τα γνωστά, κάθε νέο δάνειο ανατροφοδοτεί το αδηφάγο χρέος, εκρηκτικά μάλιστα. Μια χαρά, λοιπόν! Η καλύτερή τους των εταίρων και δανειστών. Δεν εκταμιεύουν πια, οι μεταρρυθμίσεις θα είναι υποχρεωτικές για όποια κυβέρνηση. Ο μέσος Ευρωπαίος φορολογούμενος πανηγυρίζει. Give Greece a chance!

ThessTickets || μόνο τις τιμές ΔΕΝ απογειώνουμε

Προκύπτει όμως πως η Ελλάδα, δεν αντέχει εκτός αναπνευστήρα παραπάνω από μερικές εβδομάδες. Τόμπολα! Χρειάζεται, λέει, ένα πρόγραμμα-γέφυρα τεσσάρων μηνών για να καταθέσει τις προτάσεις της. Η κυβέρνηση τρέχει με προϋπολογισμό με τον οποίο δεν έχουν συμφωνήσει οι εταίροι. Σύμφωνα με τους δανειστές, υπήρχε τρύπα €2.6 δισ.
Ο λαϊκισμός Σαμαρά-Βενιζέλου τίναξε τα έσοδα του δευτέρου εξαμήνου στον αέρα, προσθέτοντας €3.2 δισ στην τρύπα. Άλλο €1 δισ εκτός τα έσοδα τον Ιανουάριο. Σύνολο τρύπας: €6.5-€7 δισ.Έχει και κάτι υποχρεοσούλες αναχρηματοδότησης χρέους η Ελλάδα μέχρι τον Μάιο, κάπου €7 δισ συνολικά.
Ας πούμε πως τίποτε από τα εξαγγελθέντα από τους φρέσκους υπουργούς δεν υλοποιείται.
Το ελάχιστο που απαιτείται είναι να περάσουν από τη γέφυρα €10 δισ και να μην αποστεί ούτε χιλιοστό από την εκτέλεση του προϋπολογισμού.
Όχι μόνο αυτό, αλλά η συμφωνία του Μαίου, όχι μόνο να φροντίζει να μην υπάρχουν αναχρηματοδοτήσεις (άλλα €13-€15 δισ) αλλά να φέρνει ακόμη €4-€5 δισ στα ταμεία του κράτους - είτε από ενίσχυση είτε από αρωγή των εταίρων.
Πλάκα δεν έχει;

Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου αποτινάσσει τα Μνημόνια.
Για να το κάνει αυτό θέλει δάνεια στα γρήγορα καμιά δεκαριά δισ, διευθετήσεις κάπου €13-€15 δισ και να βρει από κάπου άλλα €5 δισ.
Και όλοι οι τόκοι να χαρισθούν μετά τον Μάιο, πάλι ένα ελάχιστο €3 δισ πρέπει να βρεθεί.
Από πού;
Είτε από δάνεια (φτου, φτου, ανατροφοδοτούν το αδηφάγο χρέος) είτα από μέτρα επί των πολιτών αυτής της χώρας.
Όπως έλεγε κι ο Μπαλτάς προ καιρού, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι πολίτες, με χαρά θα πηγαίνουν στις ΔΟΥ να καταθέτουν ό,τι τους έχει απομείνει.
Όλα αυτά χωρίς να συζητάμε καν για αναθέρμανση της οικονομίας, μιας και οι τράπεζες το μόνο που δεν θα μπορούν να κάνουν είναι να χορηγούν, με τρύπες να χάσκουν στα ασφαλιστικά ταμεία, με τους εργασιακούς νόμους να μην επιτρέπουν όποια ευελιξία για αναστροφή κλίματος.
Ας μη μπούμε στο θέμα αποκρατικοποιήσεων ή προσέλκυσης επενδύσεων γιατί θα κλαίμε!
Η πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου είναι: ή βρίσκεται ο πλούσιος θείος που μας πληρώνει (μπορεί κα να φοβάται μην του τινάξουμε την ευρωζώνη στον αέρα) ή φορτωνόμαστε δάνεια και μνημόνια. Θα τα λέμε κάπως αλλιώς όμως.
Έναντι αυτής της πολιτικής, το Ποτάμι καταθέτει "ρεαλιστική πρόταση". Ποιά είναι αυτή; Να μην κοιτάξουμε το δημοσιονομικό κενό, να μην κοιτάξουμε το ασφαλιστικό, να μην κοιτάξουμε τα εργασιακά. Χωρίς αυτά να καμωνόμαστε μαζί με την τρόικα πως κλείσαμε την αξιολόγηση. Να έρχονται τα λεφτά των δόσεων στα γρήγορα. Για τις δόσεις του ΔΝΤ δεν ξέρω τι θα γίνει, μιας και αυτό το ανθελληνικό καταστατικό θέλει εγγυημένη βιωσιμότητα. Για να μη γίνω αφόρητα βαρετός, διαβάστε ξανά τα παραπάνω για τις ανάγκες.
Ποιά είναι η διαφορά των δύο προτάσεων; Οι μεν Τσίπρας-Καμμένος σκίζουν το παλιό μνημόνιο και φορτώνονται τα δάνεια σε νέο πρόγραμμα, ο δε Θεοδωράκης αποδέχεται το παλιό μνημόνιο, αφήνει μια δανειακή προίκα κάπου €5 δισ για ένα νέο μνημόνιο - συν ό,τι άλλο θα έχει αυτό. Όποιος βλέπει άλλη διαφορά ας την επισημάνει. Η πρόταση του Ποταμιού ίσως έχει ένα μικρό πλεονέκτημα με την παραμονή στο παλιό πρόγραμμα, όσον αφορά το σφίξιμο του Ντράγκι.
Το ΠΑΣΟΚ με τον μαϊστορα των διαπραγματεύσεων Βενιζέλο, δεν λέει τίποτε. Υπονοεί πως μπορεί να κλείσει τη διαπραγμάτευση που άφησαν στη μέση. Όλα τα υπόλοιπα, χωρίς αναφορά στο τερατώδες δημοσιονομικό κενό, αναπέμπονται στην προληπτική γραμμή πίστωσης - η οποία απλώς θα είναι νέο δάνειο!
Για τη ΝΔ, τι να πούμε; Η μαγκιά του Σαμαρά αρκεί να λυθούν όλα τα προβλήματα. Οι ηλίθιοι Έλληνες που δεν το κατάλαβαν προεκλογικά φταίνε!
Κάναμε, λοιπόν, τον δημοκρατικό εκλογικό μας κύκλο. Η οικονομία είχε κόψει ταχύτητα από το καλοκαίρι και από τον Δεκέμβριο έχει φρενάρει. Η μπάλλα στην κερκίδα από τους πάντες. Οι Τσίπρας-Καμμένος πουλάνε εθνική υπερηφάνεια, ο Θεοδωράκης ρεαλισμό, ο Βενιζέλος διαπραγματευτική εμπειρία κι ο Σαμαράς μαγκιά.
Δυστυχώς, τα αυγά βάφονται μόνο με συμβατικούς τρόπους ...”