Στο διάστημα αυτό διαθέσαμε το σύνολο σχεδών των ατομικών οικονομιών μας, ότι νόμιμα αποθέματα είχε ο καθένας, για τα εφάπαξ και τα επιδόματα των υπαλλήλων που είχαν κατοχυρωμένα δικαιώματα (μόνον τα μαύρα και τα παράνομα χρήματα την γλύτωσαν και παραμένουν ασφαλή στα χέρια των υπεράνω υποψίας κατόχων τους).
Ότι δεν μπορούσαμε να τσοντάρουμε οι ίδιοι το δανειστήκαμε επιπλέον.
Τώρα θα δώσουμε και τα τελευταία ψιλά που απομένουν στην τσέπη για τα αναδρομικά των δικαστικών, γιατί πάνω από όλα εμάς μας ενδιαφέρει η νομιμότητα.Θα πληρώσουμε επίσης και μερικές συντάξεις ΔΕΗτζήδων ακόμη, φορολογώντας και κλείνοντας κάποιες από τις τελευταίες επιχειρήσεις που έχουν απομείνει να παράγουν.
Και είμαστε πια στο τσαφ για να διαπιστώσουμε και επίσημα πλέον, (επειδή από μέσα μας το ξέρουμε ήδη, αλλά δεν το ομολογούμε), ότι είμαστε ακριβώς στο σημείο που ξεκινήσαμε.Κατά πάσα πιθανότητα μάλιστα και χειρότερα.
Διότι τώρα εκτός από το κράτος είναι και οι πολίτες που είναι άφραγκοι.Όλοι μαζί χρωστάμε περισσότερα από πριν.
Και οι πιο ρεαλιστές από όλους ζητούν πάλι με αγωνία μια ακόμη μικρή αναβολή, μερικούς μήνες, όσο νάναι.Δεν τους φτάνει φαίνεται που θα χρεοκοπήσουμε απλά.
Θέλουν αυτό να γίνει και μέσα σε μια έξαρση σύγχυσης, με όσο το δυνατόν περισσότερο συσσωρευμένο μίσος και με την κοινωνία όσο γίνεται πιο διασπασμένη.Για να μην μπορούμε να βρούμε ποιος φταίει και για να καθυστερήσουμε ακόμη περισσότερο να σηκώσουμε κεφάλι.
Όσοι το 2010 έλεγαν ότι η χώρα πρέπει να καταρρεύσει άμεσα, ώστε να μπορέσει πιο εύκολα να ξαναπάρει μπροστά, ήταν τρελοί, παράφρονες και καταστροφολάγνοι.Τέσσερα χρόνια τώρα χορτάσαμε δημιουργικότητα, ορθολογισμό και μεταρρυθμίσεις...”
