“Το 80% του χρέους οφείλεται στα κράτη της Ευρωζώνης και στο ΔΝΤ. Από αυτά, τα 52,9 δισ. ευρώ έχουν τη μορφή διακρατικού δανείου, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου οφείλεται στη Γερμανία και κατά δεύτερο λόγο στη Γαλλία. Ένα δεύτερο μέρος του δανείου, ύψους 47,3 δισ. ευρώ, είναι το δάνειο από το ΔΝΤ. Και ένα τρίτο κομμάτι του δανείου, ύψους 144,6 δισ. ευρώ, οφείλεται στο EFSF. Δηλαδή, ένα σύνολο 244, 8 δισ. ευρώ.
Στα ποσά αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται τα κρατικά ομόλογα που είχαν αγοράσει η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες και τα οποία εξοφλούνται κανονικά από το ελληνικό Δημόσιο...”
"Αυτό το κομμάτι του χρέους ζητά επίμονα να «κουρευτεί» το ΔΝΤ. Και άλλο τόσο επίμονα το αρνούνται οι χώρες της Ευρωζώνης, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό να περάσει από τα Κοινοβούλια που είχαν ψηφίσει τον δανεισμό αυτό.
Στα ποσά αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται τα κρατικά ομόλογα που είχαν αγοράσει η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες και τα οποία εξοφλούνται κανονικά από το ελληνικό Δημόσιο...”
"Αυτό το κομμάτι του χρέους ζητά επίμονα να «κουρευτεί» το ΔΝΤ. Και άλλο τόσο επίμονα το αρνούνται οι χώρες της Ευρωζώνης, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό να περάσει από τα Κοινοβούλια που είχαν ψηφίσει τον δανεισμό αυτό.
Το «κούρεμα» στο κεφάλαιο αυτών των δανείων αφορά, βέβαια, μόνο τα διακρατικά δάνεια και το δάνειο από το EFSF, καθώς το καταστατικό του ΔΝΤ απαγορεύει τη μη αποπληρωμή δανείων του ή διαγραφή μέρους τους. Με άλλα λόγια, η διαγραφή μέρους του κεφαλαίου των δανείων αφορά μόνο την Ευρωζώνη.
Να σημειωθεί, βέβαια, ότι το μέσο επιτόκιο αυτών των δανείων είναι εξαιρετικά χαμηλό και... εκτός αγοράς για την Ελλάδα, αφού μαζί με όλα τα «έξοδα» παραμένει κάτω από το 2%.Η άρνηση αυτή αναμένεται να ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο μετά τις Ευρωεκλογές, καθώς οι εκτιμήσεις δίνουν πολλές πιθανότητες ενίσχυσης της αντιπροσώπευσης των κομμάτων, που είναι απολύτως αντίθετα στη διαγραφή χρέους της Ελλάδας."