Οι σκληρά εργαζόμενοι έλληνες πολίτες δεν θα πρέπει να κατατάσσονται στους υπεύθυνους για την τρέχουσα κατάσταση. Αντιθέτως, οι άεργοι, οι λαϊκιστές, οι «μυαλοπώλες", οι δημαγωγοί που καθοδηγούν, ή μάλλον παραπλανούν τον κόσμο είναι αυτοί που θα έπρεπε να κατηγορούνται.
.gif)
.gif)
Η αρχική αντιμετώπιση της κρίσης ήταν άλλη μια καταστροφή, που μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός, ότι αμφότερα τα μέρη, δανειζόμενοι και δανειστές πειραματίζονταν.
Περίπου 3.000 χρόνια πριν, οι Έλληνες πρόγονοί μας ίδρυσαν στη Δήλο, ένα αφορολόγητο διεθνές κέντρο εμπορίου, θρησκείας και πολιτισμού, δείχνοντάς μας τον δρόμο προς την ευημερία. Η Δήλος ιδρύθηκε με βάση τις αρχές της διαφάνειας, της αποδοχής της διαφορετικότητας / του άγνωστου, και της ενθάρρυνσης της κατανάλωσης και του εμπορίου. Οι ίδιες αρχές έχουν συναντηθεί στις ανασκαφές ενος οικισμού της Μινωικής Εποχής του Χαλκού, στο Ακρωτήρι στη Σαντορίνη. Βίλες τριώροφες με μπανιέρες στο εσωτερικό τους, εγκαταστάσεις αποχέτευσης, και τοιχογραφίες που απεικονίζουν το εμπόριο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αίγυπτο, αντικατοπτρίζοντας το υψηλό επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας και το αυξημένο βιοτικό επίπεδο περίπου 3.500 χρόνια πριν. Η συνταγή είναι η ίδια. Προς τα έξω προσανατολισμένη ανάπτυξη, με τα πλοία να κατέχουν πρωταρχικό ρόλο. Οι εξαγωγές, το εμπόριο, οι μεταφορές, η διαφάνεια.
Ακόμα και σήμερα, μετά από δυόμισι χρόνια μαζικών μεταρρυθμίσεων και προσπαθειών για αναμόρφωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, τα αποτελέσματα εξακολουθούν να μην είναι τα επιθυμητά. Τα προβλήματά μας είναι κυρίως ιδεολογικά και όχι διαρθρωτικά. Ανεξάρτητα από το πόσο πολλοί νόμοι έχουν ψηφιστεί για την ενθάρρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και των επενδύσεων, τα όποια αναμενόμενα θετικά αποτελέσματα παρεμποδίζονται από την έλλειψη φιλικών προς τις επιχειρήσεις συμπεριφορών. Για να αξιοποιηθούν τα οφέλη της χώρας μας από αυτές τις προοδευτικές νομοθεσίες, πρέπει να επικρατήσει η φιλική προς τις επιχειρήσεις αντιμετώπιση από όλα τα επίπεδα της γραφειοκρατίας.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο επιχειρηματίας είναι ο πελάτης κάθε κράτους. Η επιτυχία του δημιουργεί η μείωση της ανεργίας, την αύξηση των εισπράξεων του ΦΠΑ, την ικανότητα του κράτους να εισπράξει φόρους και, κατά συνέπεια, την ισορροπία του κρατικού προϋπολογισμού. Δυστυχώς, σε πολλούς τομείς του κρατικού μηχανισμού δεν γίνεται κατανοητό και οι άνθρωποι των επιχειρήσεων αντιμετωπίζονται ως εχθροί.
Η κατάσταση όπως είναι πραγματικά, απεικονίζεται από το ακόλουθο ανέκδοτο για τον Καραγκιόζη. Στην είσοδο του θεάτρου του Καραγκιόζη είχε τοποθετήσει μια πινακίδα με τη φράση "Είσοδος Ελεύθερη", ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος βρισκόταν στην έξοδο κρατώντας ένα μακρύ ραβδί κάτω από μια επιγραφή με τη φράση "Έξοδος: 5 δραχμές".
Είμαστε ευγνώμονες για την πρόσθετη υποστήριξή μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ για την αντιμετώπιση του επικείμενου αδιεξόδου των ταμειακών μας ροών. Στη ναυτιλία επισκευάζουμε το πλοίο εν κινήσει - δεν μπορούμε να σταματήσουμε το πλοίο εντελώς να πραγματοποιήσουμε την επισκευή και να το επανεκκινήσουμε. Με την προσέγγιση αυτή, εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις χάθηκαν απο τον χάρτη και πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα έχασαν τις δουλειές τους. Επιπλέον, εκτός από το κοινωνικό ηφαίστειο που έχει δημιουργηθεί, η συγκομιδή άμεσων και έμμεσων φόρων, καθώς και εισφορών στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, μειώθηκε κατακόρυφα. Είμαστε στην ανάγκη της ανάπτυξης. Χρειαζόμαστε η πίτα να γίνει μεγαλύτερη, και θέλουμε τη συμμετοχή όλων.
Ο διεθνής ανταγωνισμός, και ειδικά αυτός στην περιοχή μας, είναι άγριος. Το χρήμα είναι σαν τα πουλιά. Βάζουμε νερό και σπόρους για να τα προσελκύσουμε. Μόλις ακούσουνε ένα "clap" ανοίγουνι τα φτερά τους και πετούν μακριά, νομίμως.
Η Ελλάδα είναι μια ευλογημένη χώρα που έχει μοναδικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα σε διάφορους τομείς, με πιό προφανή τον τουρισμό. Είναι αναμφισβήτητα το ιδανικό μέρος για να περάσει κανείς τις διακοπές του και τη συνταξιοδότηση του.
Η μοναδικότητα του αρχιπελάγους μας καθιστά αυτονόητο ότι, αν την εκμεταλευθούμε σωστά, έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε ο νούμερο ένα προορισμός υποδοχής και ελλιμενισμού σκαφών αναψυχής (yachting).
Ένα μόνο σκάφος που χρειάζεται 2 ημέρες για να έρθει από τη Γαλλία ή την Ιταλία για επίσκεψη μιας εβδομάδας, δημιουργεί ταμειακές ροές ίσες με εκείνες που προκύπτουν από ένα μικρό ξενοδοχείο σε περιόδους αιχμής (full season). Δεν είναι μόνο η βιομηχανία yachting που απολαμβάνει τα κέρδη της από αυτή τη δραστηριότητα, αλλά μια αλυσίδα παρόχων υπηρεσιών και επιχειρήσεων. Αυτό περιλαμβάνει φόρους (τα τρία τέταρτα του κόστους των καυσίμων είναι φόροι), ναυπηγούς, μαρίνες, μέλη πληρωμάτων, επισκευαστές, καταστήματα δώρων, εστιατόρια, προμηθευτές, κατασκευαστές εξοπλισμού, και εκατοντάδες άλλους.
Είμαστε 6 χρόνια μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, η οποία ήταν η πρώτη φορά που οι τράπεζες μετέθεσαν τα προβλήματά τους στους πελάτες τους. Σε μια ραγδαία αναπτυσσόμενη ναυτιλιακή αγορά, το τραπεζικό σύστημα απέτυχε. Κυριολεκτικά, από τη μια μέρα στην άλλη, πιστωτικές επιστολές δεν είχαν τιμηθεί, και τα φορτία παρέμειναν στις αποβάθρες. Η εμπιστοσύνη μεταξύ των τραπεζών εξατμίσθηκε. Όλοι οι εμπειρογνώμονες και οι ειδικοί επι των προβλέψεων συμβούλευαν και προμήνυαν ότι η δυναμικότητα κατασκευής πλοίων δεν ήταν αρκετή για να αντιμετωπίσει την τεράστια προοπτική της ζήτησης. Αυτή η ρόδινη πραγματικότητα άλλαξε μέσα σε μια-δυο εβδομάδες, όταν οι ναύλοι των πλοίων από 200.000 δολάρια την ημέρα, βούτηξαν στο μηδέν. Αυτό το είδος της επιχείρησης είναι η ναυτιλία.
Κατά τα τελευταία 4.000 χρόνια το κύριο ισχυρό σημείο της Ελλάδας είναι η ναυτιλία. Δεν χρειάζονται πολλά για να εξηγήσουμε ότι οι Έλληνες πάνε καλά στον τομέα της ναυτιλίας. Το γεγονός ότι ο ελληνικών συμφερόντων στόλος είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο, μιλάει από μόνο του. Αυτό δίνει στην Ευρώπη ένα τεράστιο στρατηγικό πλεονέκτημα και μεγάλη οικονομική ευρωστία. Όμως, τον τελευταίο καιρό έχουμε δει τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών που θέλουν ένα μεγαλύτερο λόγο στις πολιτικές της ναυτιλίας εκτός του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ). Η συμβουλή μου προς αυτούς είναι το κοινώς γνωστό ρητό "Αν κάτι δουλεύει, μην το πειράζεις"
Η παγκοσμιοποίηση έχει υλοποιηθεί με τα πλοία. Δεν θα ήταν δυνατόν να μιλάμε για παγκοσμιοποίηση, αν δεν είχαμε την επιλογή, να αδιαφορούμε για την προέλευση του κάθε προϊόντος και να επικεντρωνόμαστε στην τιμή μονάδας και στην ποιότητα.
Δεδομένου ότι το κόστος μεταφοράς είναι τόσο χαμηλό και ανταγωνιστικό ώστε να γίνει αμελητέο στη συμβολή του στο μοναδιαίο κόστος. Είναι φθηνότερο να φέρεις εδώ έναν τόνο άνθρακα, ή σιδηρομεταλλεύματος, ή δημητριακών από τη Βραζιλία παρά από τον Πειραιά. Ο στόλος των Ελλήνων, είναι ο νεότερος και ο μεγαλύτερος και προσφέρει εξαιρετική ποιότητα παρεχόμενων υπηρεσιών. Θα μπορούσατε να αναρωτηθείτε, «Ποιο είναι τελικά το όφελος για την Ελλάδα;». Πρώτα απ 'όλα άς δούμε τι κάνει το κράτος για τη ναυτιλία και στη συνέχεια, τι κάνει η ναυτιλία για το κράτος, καθώς και το ποια είναι η κατάσταση και στις άλλες χώρες, λαμβάνοντας υπόψη το ότι η δραστηριότητα της διαχείρισης των πλοίων μπορεί να εκτελεστεί από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, όπου μπορεί να έχει κανείς ένα κινητό τηλέφωνο που να λειτουργεί. Δεν έχουμε επιδοτήσεις για την κατασκευή πλοίων, ούτε εγγυήσεις, ούτε προτιμήσεις φορτίου, ούτε εξαγωγές από την Ελλάδα, καμία εισαγωγή για μεταφορά στην Ελλάδα, ούτε επιδοτήσεις επιτοκίου. Είμαστε σχεδόν, μόνοι μας. Ο κλάδος της ναυτιλίας που λειτουργεί εκτός Ελλάδας αποτελείται από περίπου 900 ναυτιλιακά γραφεία που παρέχουν, άμεσα ή έμμεσα, απασχόληση και δραστηριότητες σε 350 με 400.000 καλοπληρωμένους ανθρώπους (οικογένειες), σύμφωνα με την τελευταία μελέτη του ΙΟΒΕ.
Χρειαζόμαστε τον πλοιοκτήτη να παραμείνει στην Ελλάδα. Σαν εφοπλιστές επενδύουν στον τουρισμό, σε ξενοδοχεία, σε τράπεζες, σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την ενέργεια, στο real estate, τόσο στις κατασκευές όσο και στην οικιστική ανάπτυξη. Επιπλέον, τα πλοία, ανεξάρτητα από τη σημαία τους, είτε κάνουν κέρδη ή ζημίες, και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αποσβέσεις, φορολογούνται με βάση την χωρητικότητά τους. Αν δούμε τι κάνουν άλλες χώρες, για παράδειγμα στη Γερμανία, επιδοτούσαν την κατασκευή και, επιπλέον, έδιναν τεράστια φορολογικά κίνητρα που αλλοίωναν την αγορά και όχι μόνο.
Σήμερα, έχουμε ένα νέο φαινόμενο: hedge-funds, που χωρίς να έχουν καμία γνώση σχετικά με τη ναυτιλία και τα οποία διαθέτουν τεράστια ρευστότητα, επενδύοντας σε μεγάλο βαθμό σε ήδη υπερτροφικούς τομείς, να στρεβλώνουν περισσότερο την αγορά. Η μόνη συνταγή για την επιτυχία είναι να γνωρίζει κανείς το θέμα σε βάθος, έχοντας τη δυνατότητα να προσφέρει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, και να είναι συνεπής και επίμονη χωρίς να έχει δοσμένο χρονικό ορίζοντα εξόδου απο την αγορά. Δεδομένου ότι τα hedge-funds αυτά έχουν ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα για την πραγματοποίηση των κερδών ή των ζημιών τους, προβλέπω μεγάλο συνωστισμό στην έξοδο.
Το όραμά μου για τον Πειραιά, είναι να γίνει το κέντρο της διεθνούς ναυτιλίας. Αυτό σημαίνει ότι το νομικό πλαίσιο θα γίνει τέτοιο ώστε οι Γερμανοί, οι Νορβηγοί, οι Ρώσοι και άλλοι εφοπλιστές, να μεταφέρουν τα γραφεία στον Πειραιά, όπως κάνουν σήμερα στην Κύπρο ή στην Σιγκαπούρη. Να είστε βέβαιοι τότε, ότι αν έρχονται οι ξένοι, τότε οι Έλληνες δεν θα φεύγουν. Ο Πειραιάς έχει το γόνιμο έδαφος για την παραγωγή νέων, νεαρών πλοιοκτητών σε κάθε κύκλο. Είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να προστατευθεί και ενθαρρυνθεί, για να παραμείνει ο ναυτιλιακός κλάδος ζωντανός.
Έχουμε ανάγκη από μια γενική αλλαγή νοοτροπίας και αυτό είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα στο να επιτευχθεί. Στην Αρχαία Ελλάδα ασκήθηκε η διαδικασία του εξοστρακισμού. Με την ευκαιρία της ψηφοφορίας για τον εξοστρακισμό του Αριστείδη, ένα αγράμματο άτομο πήγε σ΄αυτόν, χωρίς να γνωρίζει ποιος είναι και του ζήτησε να γράψει το όνομα "Αριστείδης" στο όστρακο. Ο Αριστείδης, έγραψε το όνομά του στο όστρακο, αλλά ρώτησε τον ξένο "Τον ξέρεις; Μήπως τον αδικείς;". Ο ξένος απάντησε: "Όχι, εγώ δεν τον ξέρω, αλλά με ενοχλεί να ακούω όλη την ώρα τον καθένα να τον αποκαλεί ο Αριστείδης ο Δίκαιος."
Το γεγονός και μόνον ότι το επιφώνημα θαυμασμού στην Ελλάδα είναι "βρε τον πούστη" δείχνει την τεράστια ανάγκη για επανεξέταση των ιδανικών μας και των κοινωνικών μας προτύπων. Έχουμε ανάγκη από φωτισμένους ηγέτες, όπως ο κ. Σαμαράς(?!?!?!?!), με νέες ιδέες και μια κυβέρνηση που να σκέφτεται έξω από το κουτί, ώστε να οδηγήσει τη χώρα μας στην επιτυχία. Επιτυχημένη χώρα είναι αυτή που:
1. Διαθέτει πολιτική σταθερότητα
2. Παρέχει ασφάλεια
3. Εξασφαλίζει προστασία της ιδιωτικής ζωής και του απορρήτου
4. Είναι στη διάθεσή σας (για επιχειρήσεις)
5. Μαθαίνει από εσάς
6. Προσπαθεί να ικανοποιήσει τις τις ανάγκες σας
7. Έχει καλό καιρό (έχουμε ήδη αρκετό απ' αυτό)
8. Παρέχει υψηλά πρότυπα της εκπαίδευσης και της υγειονομικής περίθαλψης
9. Έχει ένα φιλικό για τις επιχειρήσεις καθεστώς
10. Έχει Ελέγχους και ισορροπημένα ισοζύγια
11. Έχει λογική φορολογία
12. Διαθέτει συντελεστές ΦΠΑ που ενθαρρύνουν την κατανάλωση
13. Έχει τέτοια νομοθεσία που να παρέχει ασφάλεια, διαφάνεια, σταθερότητα
14. Όταν κάτι λειτουργεί, δεν το "πειράζει"
15. Σας ακούει προσεκτικά
Αυτό είναι κάτι το εφικτό, μόνο αν όλοι πιστέψουμε σε αυτό και συμμετέχουμε ενεργά στην εφαρμογή του ...”
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)