“ Παρότι η κρίση του ελληνικού κοινωνικοοικονομικού συστήματος συμπίπτει χρονικά με ένα βαθύτερο ρεύμα αναδιάρθρωσης του παγκόσμιου καπιταλισμού, παρότι τα κέντρα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας δεν έπαψαν, δεν παύουν και δεν θα πάψουν ούτε στιγμή να καιροφυλακτούν και να επωφελούνται, πρέπει να παραδεχτούμε πως οι αιτίες της κρίσης της κοινωνίας μας είναι, κυρίως, εσωτερικής προέλευσης…
Οι βασικότεροι παράγοντες της κοινωνικοοικονομικής μας παθογένειας είναι και παραμένουν, σε μεγάλο βαθμό, ενδογενείς…
Κυρίως ενδογενείς και εσωτερικά ανατροφοδοτούμενοι…
Οι εσωτερικές αιτίες της κρίσης
Οι βασικότερες εξ’ αυτών είναι:
- Η επικράτηση μιας επιφανειακής, στρουθοκαμηλικής και άνευρης αντίληψης για τις προκλήσεις που έφερε μαζί της η παγκοσμιοποίηση, ειδικά μετά την δεκαετία του ’80…
- Η ανεπάρκεια του κατεστημένου πολιτικού μας συστήματος, στο σύνολο του, στο να αντιληφθεί την νέα αναδυομένη πραγματικότητα και να αναλάβει το πολιτικό κόστος των αναγκαίων θεσμικών μεταρρυθμίσεων και τομών…
- Η κραυγάζουσα αναχρονιστικότητα, της δομής και της λειτουργίας, του υπερμεγέθους κρατικού τομέα μας…
- Η διαρθρωτική αδυναμία του παραγωγικού μας συστήματος (συμπεριλαμβανομένης και της πλειοψηφίας των ιδιωτικών επιχειρήσεων μας), στο να εκσυγχρονιστεί με γρήγορο ρυθμό, ώστε να προασπίσει την ανταγωνιστικότητα του και να ενισχύσει την εξωστρέφεια του…
- Και εν τέλει, η διάχυση και αναπαραγωγή ενός πνεύματος «κατανάλωσης του αύριο», ευκολίας και ωχαδερφισμού, προχειρότητας και βολέματος, όπως και απάθειας και «μοιρολατρίας», διαστρωματικά κι απ’ άκρη σε άκρη, μέσα στην κοινωνία μας.
Κυρίως ενδογενείς και εσωτερικά ανατροφοδοτούμενοι…
Αυτοκριτική και Αναπροσανατολισμός…
Φυσικά και δεν φταίμε όλοι, στον ίδιο βαθμό, για αυτήν την κατάσταση…
- Στην πραγματικότητα, όμως, ελάχιστοι (και πολίτες και πολιτικοί) βρήκαν το κουράγιο και την αντοχή να σταθούν ενάντια στο ρεύμα που προετοίμασε αυτήν την κρίση, τόσα χρόνια…
- Στην πράξη, κανένας πολίτης και πολιτικός δεν απαλλάσσεται σήμερα από την βαθειά αυτοκριτική που οφείλει να κάνει…
- Οι πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές επιλογές μας -οι πράξεις όπως και οι παραλείψεις μας- που μας έφεραν έως εδώ, πρέπει επιτέλους να γίνουν αντιληπτές και να καταπολεμηθούν…
- Χωρίς συνειδητοποίηση των πραγματικών αιτιών καμία ουσιώδης αλλαγή, και κατ’ επέκταση ουδεμία βιώσιμη έξοδος από την κρίση, δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί… ”
Περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου “Τομές στην ελληνική κρίση”…
.gif)