“Όταν κάποιος τολμήσει να πει κάτι για τα κακώς κείμενα της δημοσιουπαλληλίας κατηγορείται αμέσως και ευθέως για διέγερση ενστίκτων κοινωνικού αυτοματισμού. Καμιά φορά μάλιστα του επιρρίπτεται και πρόθεση.
Και, ασφαλώς, για τον σκοπό της αντίκρουσης, όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι εξομοιώνονται αδιακρίτως από τους κατηγόρους με τους πιλότους των μαχητικών αεροπλάνων, με τους γιατρούς των εντατικών μονάδων, με τους φρουρούς της τάξης και των συνόρων και με τους δασκάλους των ορεινών, απομονωμένων χωριών.
Για να καταδειχθεί πόσο χρήσιμοι είναι για την κοινωνία και οι υπόλοιποι, που αρκετοί από αυτούς ούτε που ξέρουν κατά που πέφτει το γραφείο στο οποίο υποτίθεται ότι εργάζονται και από όπου δήθεν μας προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους.
Τα παραδείγματα περί αυτού, άλλωστε, αφθονούν.
Όσοι λοιπόν θίγουν οφθαλμοφανή κακώς κείμενα είναι προαγωγοί του κοινωνικού αυτοματισμού και θέλουν χωρίς άλλο το κακό των συνανθρώπων τους.
Κατά τα λοιπά κανέναν δεν ενοχλεί που όλοι (μα όλοι) οι ελεύθεροι επαγγελματίες θεωρούνται εξ ορισμού, -και με την σφραγίδα του νόμου μάλιστα-, κλέφτες.
Που όλοι οι επιχειρηματίες θεωρούνται εχθροί της κοινωνίας, αχόρταγοι εκμεταλλευτές του ιδρώτα των φτωχών.
Που το επιχειρείν είναι κάτι σαν λέπρα, που πρέπει να διωχθεί από την πάναγνη κοινωνία μας και κάθε ένας που εμπλέκεται σε αυτό είναι όχι μόνο ύποπτος αλλά εξ αρχής και αυταπόδεικτα ένοχος.
Απόψεις που βρίσκουν γόνιμο έδαφος δεκαετίες τώρα στην στείρα κοινωνία μας. Και μάλιστα απόψεις που διακινούνται κατά κόρον ή σχεδόν αποκλειστικά από τους σιτιζόμενους από το δημόσιο ταμείο.
Διότι οι τελευταίοι βολεύονται να αποδίδουν τα ελείμματα του κράτους όχι στις συντάξεις των 40ρηδων και των 50ρηδων, ούτε στις αργομισθίες των δεκάδων χιλιάδων, αλλά σε μια αόριστη φοροδιαφυγή, που προέρχεται από τον εγκληματικό ιδιωτικό τομέα.
Στο σύνολο του.
Προς στιγμήν βέβαια ξεχνούν ότι η δίωξη της φοροδιαφυγής που επικαλούνται είναι πρωταρχική ευθύνη της υπαλληλίας, που αν έκανε σωστά την δουλειά της, όπως ισχυρίζονται, δεν θα υπήρχε.
Όχι, όλα αυτά δεν είναι κοινωνικός αυτοματισμός.
Είναι αγαθές σκέψεις προσανατολισμένες στην απόδοση δικαιοσύνης.
Ούτε περιέχουν γενικεύσεις.
Είναι οι απόλυτες θρησκευτικές αλήθειες, σε μια κοινωνία ποτισμένη από ιδιοτελώς δομημένα δόγματα, που σταδιακά αυτοκτονεί.”
