“10 Πράγματα που μάθαμε αυτήν την περίοδο για την Ελληνική Ιστορία και την Ελληνική Υστερία
1. Την ελληνική ιστορία την «ψηφίζει» η Βουλή των Ελλήνων.
2. Οι υπουργοί δεν έχουν δικαίωμα να υποστηρίζουν απόψεις που είναι αντίθετες με τα ψηφίσματα «περί ιστορίας» της Βουλής των Ελλήνων.
3. Όποιος (υπουργός ή άλλος) υποστηρίζει απόψεις που δεν είναι «εθνικά ορθές», είναι υπεύθυνος (ίσως και ηθικά αυτουργός) για κάθε βιαιοπραγία που διάφοροι «ιστορικά αγανακτισμένοι» θα διαπράξουν «εν βρασμώ ψυχικής ορμής».
4. Όποιος (υπουργός ή άλλος) υποστηρίζει απόψεις που δεν είναι «εθνικά ορθές» το κάνει εκ του πονηρού, για να αποσπάσει την προσοχή του λαού από τα πραγματικά προβλήματά του.
5. Όποιος (υπουργός ή άλλος) υποστηρίζει απόψεις που δεν είναι «εθνικά ορθές» θα πρέπει να τιμωρηθεί με βάση τις γελοίες διατάξεις περιορισμού της ελευθερίας της έκφρασης που εισήγαγε ο «αντιρατσιστικός» νόμος.
6. Όποιος θέλει να γίνει Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας οφείλει να «αφουγκραστεί» το «εθνικό πεζοδρόμιο».
7. Ακόμα και τα σκληροτράχηλα, εμπειροπόλεμα ΜΑΤ αντιμετωπίζουν με σεβασμό τους «ιστορικά αγανακτισμένους». Τους αναγνωρίζουν το δικαίωμα να ρίξουν και καμιά φάπα παραπάνω. Φτάνει να μην το παρακάνουν.
8. Πάντα θα υπάρχουν καθάρματα που θα δικαιολογήσουν τη βία. Πάντα θα υπάρχουν πανηλίθιοι που θα προσπαθήσουν να σπεκουλάρουν πολιτικά πάνω στη βία.
9. Τα ερωτήματα που θέτει η επιστήμη της ιστορίας απαντώνται από ειδικούς όπως: νεοναζί, ακροδεξιούς κάθε είδους και απόχρωσης, πολιτικάντηδες προς άγραν ψήφων, ψεκασμένα blogs, σωματεία προσφύγων, σωματεία αποστράτων, Μητροπολίτες, δημοσιογράφους σε εθνικά περήφανες φυλλάδες, κόμματα και κομματίδια και φυσικά από κάθε απίθανο που νομίζει ότι είναι «ειδικός» και ξεσπαθώνει όταν του θίγουν τις εθνικιστικές του φαντασιώσεις.
10. Οι κορυφαίοι ιστορικοί και κοινωνικοί επιστήμονες που ασχολούνται σοβαρά με την επιστήμη της ιστορίας (δηλαδή με διεθνείς δημοσιεύσεις, αναφορές, συνέδρια, έρευνα σε αρχεία και άλλα ξενέρωτα) και απορρίπτουν την «εθνικά ορθή» εκδοχή της νεοελληνικής μυθολογίας να φύγουνε, να πάνε αλλού.”