Πως τα λένε όμως οι ... μπαγάσες

“Διαβάζω ότι ένας καλός κύριος ονόματι Τάσος Πετρόπουλος, που τυγχάνει υφυπουργός Κοινωνικών Αφαλίσεων, δήλωσε ότι υπάρχει σκέψη για επιβολή "υποχρεωτικής έκτακτης εισφοράς" για την ενίσχυση του ασφαλιστικού.



Οι τύποι είναι ωραίοι.

Κανένα οικονομικό πρόβλημα δεν μπορεί να τους αντισταθεί.

Έχουν πάντα την λύση έτοιμη.

Βάζουν έναν νέο φόρο.

Προφανώς και νομίζουν ότι η φορολογία είναι μια ανεξάντλητη πηγή εσόδων που ποτέ δεν στερεύει.

Κάτι σαν το αεικίνητο.



Βέβαια ο καλός άνθρωπος Πετρόπουλος είπε ότι στο νέο ταμείο που θα δημιουργηθεί με τις "εισφορές" αυτές τα υποζύγια θα μπορούν να δίνουν και περισσότερα από όσα τους ζητούνται, δημιουργώντας έτσι έναν "προσωπικό κουμπαρά", που θα τον διαχειρίζεται το κράτος μας και από τον οποίον θα μπορούν να αποσύρουν τα χρήματα τους όποτε το θελήσουν.

Φαντάζομαι ότι θα υπάρξουν πολλοί που θα θελήσουν να επενδύσουν τις οικονομίες τους στο ταμείο του υφυπουργού Πετρόπουλου και είναι βέβαιο ότι αν τους ζητάνε δέκα αυτοί θα δίνουν είκοσι.



Το ελληνικό δημόσιο είναι πιο αξιόπιστο και από ελβετική τράπεζα και σε καιρούς τέτοιας ανασφάλειας σε ποιον θα μπορούσε κανείς να εμπιστευθεί ασφαλέστερα τις οικονομίες του;

Στον Πετρόπουλο ασφαλώς.

Υπό αυτήν την έννοια το μέλλον του νέου ταμείου προδιαγράφεται λαμπρό.

Πως τα λένε όμως οι μπαγάσες;”