“ Τα δημοσιεύματα ελληνικού ενδιαφέροντος που ξεχωρίζουν τη σημερινή ημέρα είναι τα εξής:
Η WSJ επανέρχεται στο κρίσιμο ζήτημα του χρέους, με ρεπορτάζ της Gabriele Steinhauser με τίτλο New Greek Debt Framework No so Flattering for Italy, Spain, Portugal, όπου γίνεται αναφορά σε αναλυτική έκθεση που κοινοποίησε το ΔΝΤ φέτος το καλοκαίρι επί της βιωσιμότητας του χρέους (IMF’s preliminary debt- sustainability analysis, 26.6.2015), επισημαίνοντας ότι το ερώτημα αυτό, ήτοι εάν το χρέος μιας χώρας είναι βιώσιμο (βλ. περιπτώσεις Ιταλίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ελλάδας) ταλανίζει ευρωζώνη και ΔΝΤ εδώ και χρόνια. Και η απάντηση που δίνεται αλλάζει τακτικά, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Ελλάδας.
Με μια ιστορική αναδρομή από το 2012 μέχρι σήμερα επί της συμμετοχής και των επισημάνσεων του Ταμείου επί της χρηματοδοτικής βοήθειας προς την Ελλάδα, επισημαίνεται ότι ακόμα και αν η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους κριθεί βάσει του δείκτη των χρηματοδοτικών αναγκών ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι χρέος/ΑΕΠ, παραμένει απίθανο και πάλι η Αθήνα να μπορέσει να ανακάμψει χωρίς ουσιώδη από-μείωση του χρέους της (σύμφωνα με τα γραφήματα της έκθεσης του ΔΝΤ, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας μας ανέρχονται στο 24.5% ως ποσοστό του ΑΕΠ για το 2015 και 19% για το 2016, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό αν μετρηθεί σε χρέος/ΑΕΠ ανέρχεται στο 176.7% για το 2015 και 176.2% για το 2016). Επομένως, η εστίαση στις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας θα κάνει ευκολότερη τη συζήτηση περί χρέους μεταξύ των Ευρωπαίων αξιωματούχων, χωρίς το κούρεμα της ονομαστικής αξίας του. Καθώς η από-μείωση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της επέκτασης αποπληρωμής των δανείων της. Ωστόσο, το ερώτημα που τίθεται είναι το πώς θα αξιολογηθεί η βιωσιμότητα του χρέους των άλλων προβληματικών οικονομιών της ευρωζώνης, καταλήγει το ρεπορτάζ.
Έτερο ρεπορτάζ της WSJ με τίτλο Greece’s Battered Conservatives Square Off in Leadership Fight, αναφέρεται στα ζητήματα που έχουν προκύψει μεταξύ των υποψηφίων για την ηγεσία της ΝΔ, επισημαίνοντας ότι σύμφωνα με κάποιους αναλυτές αλλά και στελέχη του κόμματος, ο κ. Μεïμαράκης αποτελεί το επικρατέστερο πρόσωπο καθώς παρά την εκλογική ήττα του, κατάφερε και συσπείρωσε το κόμμα. Από την άλλη, αναφορικά με τον έτερο υποψήφιο για την ηγεσία, Κυριάκο Μητσοτάκη, ο αρθρογράφος St. Bouras επισημαίνει ότι «το μεγαλύτερο πρόβλημα του είναι το όνομα του, όπως έχει παραδεχτεί και ο ίδιος». Ενώ, τέλος, το γεγονός ότι υπάρχει μια ευρύτερη επιθυμία των πολιτών για νέα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή, δύναται να ευνοήσει τον έτερο υποψήφιο, κ. Τζιτζικώστα. Και το ρεπορτάζ καταλήγει ότι εάν η παρούσα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορέσει και ολοκληρώσει την τετραετή της θητεία, τότε ο νέος αρχηγός της ΝΔ θα έχει διορία μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019 να αυξήσει τη δημοφιλία του στα επίπεδα εκείνης που απολαμβάνει ο κ. Τσίπρας.