“Η Ελλάδα έχει ανάγκη σταθερών θεσμών που επιβάλλουν πειθαρχία στο πολιτικό σύστημα.
Ένας τέτοιος θεσμός είναι ο σταθερός εκλογικός κύκλος που επηρεάζει την πολιτική, οικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα. Εκλογές ανά τετραετία, χωρίς τερτίπια.
Αν δεν κάνω λάθος, ο Αλέκος Παπαδόπουλος είναι ο πρώτος που έκανε σχετική πρόταση το 2006. Υποστήριξα την πρόταση κατά τη συζήτηση Αναθεώρησης του Συντάγματος.
Σημειώνω όμως ότι ήμουν ο μόνος που το έκανε. Προτάσεις, όπως αυτή, περνούν απαρατήρητες από το πολιτικό σύστημα επειδή το τελευταίο που αυτό επιθυμεί είναι η ύπαρξη σταθερών θεσμών που να το πειθαρχούν.
Ο κ. Τσίπρας στο σύντομο διάστημα του πολιτικού του μεσουρανήματος απεδείχθη παραγωγός αστάθειας. Ό,τι χειρότερο δηλαδή για την οικονομία και το σχεδιασμό του μέλλοντος.
Πως να εμπιστευτεί κανείς έναν πολιτικό που για κάθε ζήτημα έχει πει τα μεν - και μάλιστα με απόλυτη αυτοπεποίθηση - αλλά και τα διαμετρικώς αντίθετα - και πάλι με απόλυτη αυτοπεποίθηση-. Όπως ο ηθοποιός που διαβάζει πειστικά οποιοδήποτε σενάριο του δοθεί.
Σήμερα δήλωσε ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι διότι «αν υπήρχε αυτή η δυνατότητα, δεν θα υπήρχε η ανάγκη προσφυγής σε πρόωρες εκλογές.»
Παράδοξη δήλωση αν ληφθεί υπόψη ότι σε αυτή τη συνεργασία στηρίχτηκε ο κ. Τσίπρας για να περάσει από τη Βουλή το τρίτο μνημόνιο. Παράδοξη αν ληφθεί υπόψη ότι μετά τις εκλογές ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι σκοπεύουν να εφαρμόσουν το μνημόνιο που ψήφισαν.
Δεν αισιοδοξώ ότι στις 30 ημέρες μέχρι τις εκλογές τα κόμματα της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης θα αλλάξουν τόσο ώστε αφυπνίσουν τον Ελληνικό λαό. Προλαβαίνουν όμως να τεκμηριώσουν την απόλυτη αναξιοπιστία του κ. Τσίπρα. Χωρίς φθηνά κόλπα. Με στεγνή παράθεση των απολύτως αντιφατικών δηλώσεων του. Να τεκμηριώσουν ότι ο κ. Τσίπρας είναι παράγων αβεβαιότητας και αστάθειας.”
.gif)
.gif)
.gif)