“Αύριο Κυριακή 3 Μαΐου 2015 είναι η πρώτη Κυριακή της ενδιάμεσης δεκαήμερης εαρινής εκπτωτικής περιόδου και με βάση το νόμο τα καταστήματα λιανεμπορίου μπορούν να παραμείνουν ανοιχτά.
Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη Κυριακή είναι η απόληξη ενός τριημέρου που ξεκίνησε την Παρασκευή 1 Μαΐου και έδωσε τη δυνατότητα σε πολλούς κατοίκους των πόλεων να… αποδράσουν, οδήγησε την Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου να εκδώσει οδηγία, ώστε να παραμείνουν τα εμπορικά μαγαζιά κλειστά.
Οι Εμπορικοί Σύλλογοι έκαναν το καθήκον τους και διέδωσαν το μήνυμα, αλλά έμπειροι παράγοντες του εμπορικού κόσμου στη Θεσσαλονίκη συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι βοηθούντος του καλού καιρού η κίνηση στο εμπορικό κέντρο θα είναι μεγάλη. Μόνο που θα την καρπωθούν τα πολυκαταστήματα και όσα μαγαζιά ανήκουν σε αλυσίδες, τα οποία άλλωστε έχουν φροντίσει να ενημερώσουν από τις βιτρίνες τους καταναλωτές: «Αυτή την Κυριακή θα είμαστε ανοιχτά». Επειδή, μάλιστα, όλοι γνωρίζουν πως τα Σαββατοκύριακα στη Θεσσαλονίκη καταφθάνουν, πλέον, και κάποιοι τουρίστες το μήνυμα σε βιτρίνες της Τσιμισκή υπάρχει και στα αγγλικά: «Open on Sunday».
Αν οι προβλέψεις για ζωηρή εμπορική κίνηση την Κυριακή επιβεβαιωθούν είναι μαθηματικά βέβαιο ότι από Δευτέρα ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Παντελής Φιλιππίδης θα δεχθεί κριτική. Θα ακούσει γκρίνια, αφού ως συνδικαλιστικός παράγοντας τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί σε όλες τις προσπάθειες που εναντιώνονται στην κυριακάτική λειτουργία της αγοράς.
Με αφορμή το «μπέρδεμα» της αυριανής Κυριακής επανέρχεται στο προσκήνιο η έλλειψη σαφούς στρατηγικής από τον εμπορικό κόσμο. Με δεδομένο το συντριπτικό κτύπημα που δέχεται η εγχώρια κατανάλωση τον καιρό της κρίσης, την ένταση του ανταγωνισμού των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών κέντρων, την καταιγίδα των λουκέτων και τη δυσκολία επιβίωσης των μεμονωμένων παραδοσιακών εμπορικών επιχειρήσεων η αντίδραση είναι μάλλον υποτονική. Όλη, σχεδόν, η ενέργεια των εκπροσώπων του εμπορίου αυτή την περίοδο εξαντλείτε στην υπονόμευση δια της νομοθετικής απαγορεύσεως της κυριακάτικης λειτουργίας της αγοράς. Όπως πριν από 15 χρόνια οι Εμπορικοί Σύλλογοι προσπαθούσαν να αποτρέψουν το συνεχές ωράριο, το οποίο φυσικά επιβλήθηκε από την ίδια τη ζωή.
Σε μια περίοδο που λόγω της έλλειψης ρευστότητας ο τζίρος παίζει για μια επιχείρηση εξίσου σημαντικό ρόλο με την κερδοφορία, οι έμποροι που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα την αξία της κυκλοφορίας του χρήματος, αρνούνται να υποστούν θυσίες για να την ενισχύσουν.
Είναι περιττό να επισημάνει κανείς τι συμβαίνει στην υπόλοιπη ανεπτυγμένη και λιγότερο ανεπτυγμένη Ευρώπη, όπου η αγορά εντάσσεται, πλέον, οργανικά στο συνολικό ψυχαγωγικό περιβάλλον που προσφέρουν οι πόλεις, στην προσπάθεια τους να προσελκύσουν επισκέπτες. Από το Λονδίνο, το Παρίσι και τη Ρώμη μέχρι την Μπρατισλάβα, την Πράγα, το Άμστερνταμ και τη Βαρκελώνη. Πόλεις που στηρίζουν την κινητικότητα στην Ευρώπη προσφέροντας διεξόδους σε εκδρομείς του Σαββατοκύριακου.
Ειδικά για τη Θεσσαλονίκη και την οικονομική της ανάπτυξη οι συμβατικές πρακτικές των περασμένων δεκαετιών δεν αρκούν. Η αγορά χρειάζεται «εισαγόμενο» χρήμα και οφείλει να κάνει το παν για να το προσελκύσει. Αν περιμένει να βρει το δρόμο από… μόνο του, την ώρα που θέλουν τα μαγαζιά και με τον τρόπο που βολεύει τους εμπόρους θα καταλήξει να θυμίζει τον Βλαντιμίρ και τον Εστραγκόν, τους πρωταγωνιστές στο «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμουελ Μπέκετ, που περιμένουν υπομονετικά κάποιον που δεν εμφανίζεται ποτέ. ”
.gif)
.gif)
.gif)