Εξάγουμε … ευρώ και περιμένουμε το Greece … μαδιάμ

“Όσο οι αιτίες δημιουργίας της κρίσης παραμένουν ανέπαφες δεν υπάρχει καμία περίπτωση εξόδου από αυτήν, οποτεδήποτε και αν ληφθεί η οποιαδήποτε απόφαση, σε οποιοδήποτε eurogroup, οποιοσδήποτε καρεκλοκένταυρος Κρατιστής και αν κυβερνά.



Οι κόκκινες γραμμές που διαρκώς επικαλούνται οι «διαπραγματευτές», θα είχαν νόημα μόνο αν οδηγούσαν στην πάταξη των πραγματικών αιτιών της χρεοκοπίας και όχι στην διατήρηση τους όπως συμβαίνει τώρα, κρατώντας στο απυρόβλητο προνομιούχες ομάδες και κομματικά στρατεύματα.

Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και ελπίζω να μην είναι δραματικές.

Η πραγματικότητα είναι μάλλον η αντίθετη από αυτήν που συζητάμε, αφού το ερώτημα δεν είναι αν θα μείνουμε στο ευρώ αλλά… αν θα ξαναμπούμε στο ευρώ.

Η χώρα είναι ουσιαστικά εκτός ευρωζώνης εδώ και μήνες.

Είναι παντελώς αποκομμένη από την υπόλοιπη ΕΕ ενώ η διακίνηση των κεφαλαίων γίνεται ελεύθερα… ακόμα, αλλά μόνο… προς τα έξω, αφήνοντας μία αγορά εντελώς στεγνή από ρευστό και τις εναπομείναντες επιχειρήσεις να φυτοζωούν, ελπίζοντας μέσα στην απελπισία τους, προσθέτοντας ζημιές πάνω σε ζημιές.

Το Grexit συμβαίνει ήδη… και περιμένουμε ή το Grentrance ή το Greece… μαδιάμ.

Η κατάρρευση του Τέρατος θα κάνει πάταγο.

Η αύξηση των εσόδων του στην οποία προσβλέπει με νέους φόρους, υπό αυτές τις συνθήκες είναι όνειρο απατηλό, αφού δεν υπάρχει λέπι, δεν υπάρχει καμία φοροδοτική ικανότητα.

Οι περαιτέρω αυξήσεις φορολογικών συντελεστών δεν θα φέρουν δημοσιονομικά αποτελέσματα, αντίθετα θα οδηγήσουν σε νέα προβλήματα κλείνοντας κάθε πόρτα για αύξηση οικονομικής δραστηριότητας.

Το Τέρας πρέπει να μετασχηματιστεί, να αλλάξει όλες τις λειτουργίες του, να αναδιαμορφωθεί πλήρως, να εκσυγχρονιστεί, να εκλογικεύσει τις δαπάνες του πράγματα τα οποία αρνείται πεισματικά να κάνει γιατί κανείς δεν θέλει να θίξει την πελατεία του και να συγκρουστεί με πανίσχυρες συντεχνίες, διαπλεκόμενα συμφέροντα κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών και με αναχρονιστικές Κρατικίστικες νοοτροπίες, με αποτέλεσμα η χώρα μέρα με τη μέρα να καταστρέφεται.

Τα χρήματα φεύγουν από τη χώρα με αμέτρητους τρόπους, με ρυθμούς φρενήρεις, σε μία από τις πιο κλειστές οικονομίες του πλανήτη, με πολύ μικρό βαθμό ανοίγματος, με μία διαχρονική εξαγωγή κεφαλαίων και αυτό δεν μπορεί να διατηρηθεί.

Εξάγουμε ευρώ…

Κανένα σύγχρονο Κράτος δεν μπορεί να λειτουργεί με τέτοιου είδους «εξαγωγές», οι οποίες νομοτελειακά οδηγούν σε «εξαγωγές» ανθρώπινου δυναμικού.

Αυτή η χώρα δεν αντέχει πλέον άλλους επικά ανόητους και αλαζόνες πολιτικούς. ”