Ο θυμός της Μαύρης Σφήγκας φέρνει την ... γαλήνη

Κάθε μέρα μου έλειπε.

Κάθε καταραμένη μέρα που η γη έκανε τον κύκλο της γύρω από τον ήλιο, κάθε μέρα που ήταν στην ουσία η ίδια ρουτίνα της φύσης, αποτελούσε και δική μου ρουτίνα.

Ξύπνησα με το συναίσθημα της έλλειψης, όπως συνέβαινε εδώ και κάποιους μήνες.

Τα μάτια μου ήταν για ακόμη ένα πρωί υγρά.





Δημοφιλείς αναρτήσεις