>Τα χρηματικά διαθέσιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ θα αξιοποιηθούν
ως εναλλακτική λύση για τις αυξημένες ανάγκες
του ελληνικού Δημοσίου αυτόν τον μήνα.
Η αξιοποίηση της επιπλέον ρευστότητος που διαθέτει ο ΟΠΕΚΕΠΕ από τα κοινοτικά προγράμματα επιδότησης των Ελλήνων αγροτών, προβλέπεται σε κοινή υπουργική απόφαση που υπογράφουν ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Λαφαζάνης, και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Δημήτρης Μάρδας.
Με αυτήν την απόφαση, τα ταμειακά διαθέσιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ -που δεν θα χρησιμοποιούνται άμεσα για πληρωμές δικαιούχων αγροτών- μεταφέρονται σε έντοκο λογαριασμό της Τράπεζα της Ελλάδος. Αν τα χρειαστεί ξανά ο φορέας για πληρωμή δικαιούχων, θα μπορεί να τα ζητήσει και να τα λάβει από την ΤτΕ άμεσα, εντός δύο ημερών και «χωρίς περαιτέρω όχληση».
Ειδικοτερα, όπως αναφέρεται στην απόφαση που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο ΟΠΕΚΕΠΕ για τη διαχείριση των ταμειακών του διαθεσίμων θα μεταφέρει με έγγραφό του κάθε φορά το ποσό του ταμειακού υπολοίπου που δεν είναι άμεσα απαιτητό προς πληρωμή δικαιούχων αγροτικών ενισχύσεων στα πλαίσια του ΕΓΤΕ-ΕΓΤΑΑ και ΕΑΘΑ σε λογαριασμό ταμειακής διαχείρισης που θα ανοιχθεί επ’ ονόματι του στην ΤτΕ.
Στην περίπτωση που υπάρξει ανάγκη χρησιμοποίησης των διαθεσίμων αυτών για πληρωμές δικαιούχων η ΤτΕ υποχρεούται κατόπιν έγγραφης ενημέρωσης από τον υπόλογο του λογαριασμού να μεταφέρει όλο ή μέρος του ποσού άμεσα και χωρίς καθυστέρηση εντός δυο εργασίμων ημερών και χωρίς περαιτέρω όχληση σε λογαριασμό στην Τράπεζα του Οργανισμού Πληρωμών που έχει αναλάβει την τήρηση και ταμειακή διαχείριση του ΕΛΕΓΕΠ.
Όπως όλα δείχνουν, η πρακτική αυτή θα ακολουθηθεί και για άλλους κρατικούς φορείς.
Luis de Guindos: Διαπραγματεύσεις
για τρίτο πακέτο για Ελλάδα έως €50 δις
Οι χώρες τις ευρωζώνης βρίσκονται σε συνομιλίες για τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδας ύψους μεταξύ 30-50 δισ. ευρώ, δήλωσε ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών Luis de Guindos, όπως μεταδίδει το Reuters.
Σύμφωνα με τον ίδιο, μία νέα συμφωνία διάσωσης θα προσφέρει πιο ευέλικτους όρους για την Ελλάδα. Ακόμη ο Ισπανός ΥΠΟΙΚ, πρόσθεσε ότι δεν βλέπει άλλη εναλλακτική για την Ελλάδα εκτός από την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Σύμφωνα με το Dow Jones Newswires, η συμμετοχή της Ισπανίας στο τρίτο πακέτο στήριξης της Ελλάδας μπορεί να κυμανθεί έως 13-14% δήλωσε ο Luis de Guindos.
Υπενθυμίζεται ότι δημοσιεύματα της προηγούμενης εβδομάδας επικαλούμενα ανώνυμες δηλώσεις Ευρωπαϊων αξιωματούχων, έκαναν λόγο για το ενδεχόμενο ενός τρίτου πακέτου οικονομικής βοήθειας για την Ελλάδα. Ειδικότερα, η γερμανική εφημερίδα FAZ ανέφερε σε δημοσίευμά της την Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου, ότι η ελληνική κυβέρνηση θα απαιτήσει επιπλέον δάνεια αξίας 20 δισ. ευρώ μέχρι τον Ιούλιο.
Αργότερα την ίδια ημέρα, το γερμανικό πρακτορείο MNI επικαλούμενο δηλώσεις κορυφαίου αξιωματούχου της Ευρωζώνης, μετέδωσε ότι η Ελλάδα μπορεί να χρειαστεί ένα νέο δάνειο ύψους πάνω από 30 δισ. ευρώ την επόμενη διετία.
Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο εν λόγω αξιωματούχος, οι πιστωτές συζητούσαν την πιθανότητα να υπάρξει νέο πρόγραμμα στήριξης πριν ακόμη διεξαχθούν εκλογές. Υπήρχε "συζήτηση κεκλεισμένων των θυρών, μεταξύ των πιστωτών, από τον Σεπτέμβριο του 2014, ότι η Ελλάδα θα μπορούσε χρειαστεί ένα τρίτο δάνειο" αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος αξιωματούχος δήλωσε πως είναι πιθανό ένα τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα, συμπληρώνοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι έτοιμη για πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα.
___________________________________
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν συζητούν ένα τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα, δήλωσε εκπρόσωπος του προέδρου του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem όπως μεταδίδει το Reuters.
"Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν συζητούν ένα τρίτο πακέτο διάσωσης", δήλωσε η εκπρόσωπος Simone Boitelle.
Η δήλωση αυτή ακολουθεί τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Ισπανίας, Luis de Guindos ο οποίος νωρίτερα σήμερα είπε ότι οι χώρες της Ευρωζώνης βρίσκονται σε συζητήσεις για ένα τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα αξίας μεταξύ 30 δισ. και 50 δισ. ευρώ.
Χ. Σταϊκούρας: Η κυβέρνηση
δεν "έσκισε" το μνημόνιο, το συνυπέγραψε
Η ανακοίνωση του EFSF διαψεύδει τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι το Μνημόνιο «τελείωσε» και αποδεικνύει ότι η Κυβέρνηση έπραξε ακριβώς ότι και η προηγούμενη, σχολιάζει ο Βουλευτής Φθιώτιδας της Νέας Δημοκρατίας, Χρήστος Σταϊκούρας.
Αναλυτικά, ο κ. Σταϊκούρας αναφέρει τα εξής:
"Η ανακοίνωση του European Financial Stability Facility (EFSF), που δημοσιοποιήθηκε σήμερα:
(α) διαψεύδει τους ισχυρισμούς της Κυβέρνησης ότι το Μνημόνιο «τελείωσε»,
(β) αποδεικνύει ότι η Κυβέρνηση έπραξε ακριβώς ότι και η προηγούμενη, και
(γ) αναδεικνύει γιατί η Κυβέρνηση δεν θέλει να φέρει τη συμφωνία για ψήφιση στη Βουλή.
Η Κυβέρνηση συνυπέγραψε το Μνημόνιο και δεν το «έσκισε».
Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση ζήτησε, με επιστολή του Υπουργού Οικονομικών στις 18 Φεβρουαρίου, και το Eurogroup ενέκρινε, την, με όρους και προϋποθέσεις, επέκταση της υπάρχουσας Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (“extension of the current Master Financial Assistance Facility Agreement” [MFFA]), για 4 ακόμη μήνες.
Όπως είχε πράξει και η προηγούμενη Κυβέρνηση, στις 9 Δεκεμβρίου 2014.
Τότε, ζήτησε την τεχνική επέκταση του MFFA για τους 2 πρώτους μήνες του 2015 (σχετικά κείμενα του Eurogroup [8.12.2014] και του EFSF [10.12.2014 και 19.12.2014]).
Αυτή την τελευταία επέκταση που έκανε η προηγούμενη Κυβέρνηση, στις 19 Δεκεμβρίου 2014, έρχεται να επικαιροποιήσει, και πάλι, η παρούσα Κυβέρνηση, όπως επιβεβαιώνεται και από το έγγραφο του EFSF.
Επέκταση που συνοδεύεται και συνδέεται με Μνημόνιο (“Memorandum of Understanding”), το οποίο μπορεί να επικαιροποιείται, αλλά δεν έχει ημερομηνία λήξης όσο διαρκεί το Πρόγραμμα («the MoU did not have to be extended because it has no termination date”), και από την υλοποίηση του οποίου εξαρτάται η εκταμίευση της δόσης.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις σχετικές ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (“the basis for concluding the review will be the existing commitments in the current Memorandum of Understanding [MοU] and the Memorandum of Economic and Financial Policies [MEFP]”) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (“concluding the 6th review of the Program”).
Η Κυβέρνηση συνεπώς συνυπέγραψε το Μνημόνιο και φυσικά δεν το «έσκισε».
το «ΠΟΤΑΜΙ»: Ερώτηση για
τη διαχείριση των ταμειακών διαθέσιμων κρατικών οργανισμών
Το μείζον θέμα της διαχείρισης των ταμειακών διαθέσιμων του ΟΠΕΚΕΠΕ και των υπολοίπων αγροτικών οργανισμών (ΕΛΓΑ, ΕΛΓΟ, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΟΓΑ κ.α.) και μη, θίγουν με ερώτηση (αρ. πρωτ. 379/02-03-2015) που κατέθεσαν οι βουλευτές των Νομών Σερρών, Λάρισας και Β’ Αθηνών του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ», κ.κ. Χατζηδημητρίου Αλέξανδρος, Μπαργιώτας Κωνσταντίνος, Θεοχάρης Χάρης και Λυμπεράκη Αντιγόνη αντίστοιχα, προς τους Υπουργούς (α) Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και (β) Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού.
Σύμφωνα με Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) μεταξύ του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, τα ταμειακά διαθέσιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, που ξεπερνούν κατά πληροφορίες τα 200 εκ. ευρώ, μεταφέρονται από τις εμπορικές τράπεζες στην Τράπεζα της Ελλάδος, προκείμενου να αξιοποιηθούν για τις χρηματοδοτικές ανάγκες του κράτους. Σημειώνεται, ότι τα εν λόγω αποθέματα, προορίζονται για πληρωμές των κοινοτικών προγραμμάτων προς τους δικαιούχους αγρότες. Το γεγονός αυτό αναμένεται να δημιουργήσει επιπρόσθετα προβλήματα στην ήδη επιβαρυμένη «ρευστότητα» του αγροτικού κόσμου, καθώς πληθώρα πληρωμών προς τους αγρότες (συνδεδεμένη ενίσχυση βάμβακος, εξισωτική αποζημίωση, ΦΠΑ, αγροτικό πετρέλαιο κ.α.) έχει ήδη καθυστερήσει αρκετά, εξαιτίας της κυβερνητικής αλλαγής.
Το «ΠΟΤΑΜΙ» θεωρεί ότι
(α) η διαχείριση των ταμειακών διαθέσιμων κρατικών οργανισμών αποτελεί μείζον θέμα που απαιτεί απόλυτη διαφάνεια και
(β) η παροχή «ρευστότητας» στους αγρότες, ιδιαίτερα στη δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία που διανύει η χώρα μας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την απρόσκοπτη λειτουργία του πρωτογενούς τομέα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησηςΠρος:
α) τον Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και
β) τον Υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού
Θέμα: «Διαχείριση ταμειακών υπολοίπων αγροτικών οργανισμών»Ιδιαίτερη αναστάτωση έχει προκαλέσει στις τάξεις των αγροτών η υπογραφή Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ 293, Αριθ. 370/22240, 27/02/2015) σύμφωνα με την οποία τα ταμειακά διαθέσιμα του ΟΠΕΚΕΠΕ μεταφέρονται από τις εμπορικές τράπεζες στην Τράπεζα της Ελλάδος, προκείμενου να αξιοποιηθούν για τις χρηματοδοτικές ανάγκες του κράτους. Σύμφωνα με πληροφορίες τα εν λόγω ταμειακά αποθέματα ξεπερνούν τα 200 εκ. ευρώ. Με αυτό τον τρόπο, επιβεβαιώνεται η ολοένα διογκούμενη φημολογία που διακινήθηκε τις τελευταίες ημέρες από δημοσιεύματα στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, ότι η Κυβέρνηση προτίθεται να αναθέσει τη διαχείριση των ταμειακών διαθέσιμων πληθώρας κρατικών οργανισμών, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και εκείνοι που παρέχουν την απαραίτητη «ρευστότητα» στον αγροτικό χώρο (ΕΛΓΑ, ΕΛΓΟ, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΟΓΑ, κ.α.), κεντρικά στην Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ). Μάλιστα, η λύση που φαίνεται ότι προκρίνεται από το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης, είναι η τοποθέτηση των ταμειακών διαθέσιμων των παραπάνω οργανισμών σε ομόλογα τύπου «repos», προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ανάγκες της κεντρικής Κυβέρνησης, οι οποίες ανακύπτουν ως αποτέλεσμα της πρόσφατης συμφωνίας με τους εταίρους μας.
Το γεγονός αυτό αναμένεται να δημιουργήσει συνθήκες «ασφυξίας» στην ρευστότητα των αγροτών, η οποία έχει επιβαρυνθεί ήδη αρκετά εξαιτίας της καθυστέρησης που παρατηρείται σε αρκετές πληρωμές (συνδεδεμένη ενίσχυση βάμβακος, εξισωτική αποζημίωση, ΦΠΑ, αγροτικό πετρέλαιο κ.α.) και η οποία αποδίδεται στην κυβερνητική αλλαγή. Το πρόβλημα έλλειψης ρευστότητας στους αγρότες καθίσταται ακόμα μεγαλύτερο, καθώς η έναρξη της άνοιξης σηματοδοτεί την αρχή της καλλιεργητικής περιόδου για αρκετές καλλιέργειες στη χώρα μας και η αγορά των εφοδίων (σπόροι, λιπάσματα κ.α.) αποτελεί επιτακτική ανάγκη.
Το «ΠΟΤΑΜΙ» θεωρεί ότι
(α) η διαχείριση των ταμειακών διαθέσιμων κρατικών οργανισμών αποτελεί μείζον θέμα που απαιτεί απόλυτη διαφάνεια και
(β) η παροχή «ρευστότητας» στους αγρότες, ιδιαίτερα στη δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία που διανύει η χώρα μας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την απρόσκοπτη λειτουργία του πρωτογενούς τομέα.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1) Για ποιο λόγο η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να αναθέσει τη διαχείριση των αποθεματικών του ΟΠΕΚΕΠΕ κεντρικά στην ΤτΕ; Θα υιοθετηθεί παρόμοια στρατηγική και για τους υπόλοιπους αγροτικούς (ΕΛΓΑ, ΕΛΓΟ, ΟΓΑ κτλ) και μη οργανισμούς;
2) Με δεδομένη τη δέσμευση των αποθεματικών του ΟΠΕΚΕΠΕ, πως σκοπεύει η Κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις άμεσες και επείγουσες υποχρεώσεις της προς τους αγρότες;
3) Πότε σκοπεύει η Κυβέρνηση να καλύψει τα αποθεματικά του ΟΠΕΚΕΠΕ και των υπολοίπων Οργανισμών προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία τους;
4) Ποιες οι συνέπειες της ανωτέρω απόφασης της Κυβέρνησης στην ήδη επιβαρυμένη ρευστότητα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος;
ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΣΕΡΡΩΝ
ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΛΑΡΙΣΑΣ
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΧΑΡΗΣ - Β ΑΘΗΝΩΝ
ΛΥΜΠΕΡΑΚΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ - Β ΑΘΗΝΩΝ
Μ. Ανουντζιάτα: Πιθανή η ευελιξία ως
προς τους στόχους του ελληνικού προϋπολογισμού
Με τίτλο «Η ευρωζώνη θα παραμείνει ενωμένη, συμπεριλαμβάνοντας την Ελλάδα» δημοσιεύεται στο έντυπο Europolitics συνέντευξη του Μάρκο Ανουντζιάτα, επικεφαλής του οικονομικού τμήματος της General Electric.
Σε ερώτηση κατά πόσον η ευελιξία που παρέχεται στη Γαλλία και την Ιταλία (σσ. ως προς τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών τους στοιχείων) δημιουργεί κατάσταση δύο ταχυτήτων σε σύγκριση με την αυστηρότητα που επιδεικνύεται έναντι της Ελλάδας, ο Μάρκο Ανουντζιάτα το αρνείται, σημειώνοντας ότι η Κομισιόν, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ δεν έχουν ακόμη αναφέρει επισήμως τι αναμένουν από την Ελλάδα. Τα θεσμικά όργανα αφήνουν την πόρτα ανοιχτή στην αξιοποίηση της ευελιξίας, η οποία θα μπορούσε να εφαρμοστεί μέσω της μείωσης του πρωτογενούς πλεονάσματος, αναφέρει ο Μ. Ανουντζιάτα.
Στο πλαίσιο αυτό σημειώνει ότι μια ευελιξία ως προς τους στόχους του προϋπολογισμού είναι πιθανή, αλλά το μήνυμα προς την Αθήνα θα πρέπει να είναι η προώθηση των μεταρρυθμίσεων και η εκπλήρωση των στόχων του υφιστάμενου προγράμματος. Ο ίδιος σημειώνει ότι τα θεσμικά όργανα αντιμετώπισαν αρχικά μια κυβέρνηση που επεδίωκε να εγκαταλείψει πλήρως το πρόγραμμα, θέση την οποία χαρακτηρίζει ως «υψηλής σύγκρουσης». Υπογραμμίζει, ακόμη, ότι σκοπός των θεσμικών οργάνων δεν είναι η λιτότητα «per se», αλλά να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε η ελληνική οικονομία να συνεχίσει στον δρόμο της ανάπτυξης, και σημειώνει ότι πριν από τις εκλογές, η οικονομία στην Ελλάδα έδειξε τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης. Όπως αποδεικνύουν η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, οι μεταρρυθμίσεις, αν και επώδυνες, αποδίδουν, μολονότι τα προβλήματα στην Ελλάδα είναι σαφώς μεγαλύτερα.
Ο Μ. Ανουντζιάτα σχολιάζει επίσης ότι το ελληνικό θέμα είναι πρωτίστως πολιτικό, καθώς παρατηρείται διάσταση ανάμεσα στις προεκλογικές υποσχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης και τον ρεαλιστικό συμβιβασμό με τα θεσμικά όργανα, όπως απεικονίζεται στη συμφωνία που επετεύχθη στο Eurogroup. Η ελληνική κυβέρνηση, σημειώνει ο ίδιος, επέλεξε να δώσει υποσχέσεις, μερικές από τις οποίες είναι σαφώς ασυμβίβαστες με το υπάρχον πρόγραμμα, αντίθεση η οποία πρέπει να επιλυθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Σε ερώτηση κατά πόσο η General Electric έχει εκπονήσει σχέδιο σε επίπτωση ελληνικής εξόδου από την ευρωζώνη, απαντά αρνητικά, σημειώνοντας ότι η ΕΕ επιβεβαιώνει τη σταθερή της δέσμευση να κρατήσει την Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ. Επίσης, προσθέτει, η ίδια η ελληνική κυβέρνηση έχει επιβεβαιώσει ότι θέλει να μείνει στη ζώνη του ευρώ, όπως το επιθυμεί και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Συνεπώς, το σενάριο είναι ότι η ευρωζώνη θα παραμένει ενωμένη, συμπεριλαμβάνοντας την Ελλάδα, καταλήγει ο Μάρκο Ανουντζιάτα.
The New Yorker: Η Ελλάδα
κέρδισε ένα σημαντικό περιθώριο για να αναπνεύσει
«Η Ελλάδα κέρδισε χρόνο, ένα περιθώριο για να αναπνεύσει, όπως και τη δυνατότητα να ανακόψει την υφεσιακή πολιτική, που τροφοδοτεί την ανθρωπιστική κρίση, με την συμφωνία που πέτυχε με τους Ευρωπαίους εταίρους της», αναφέρεται σε άρθρο γνώμης στο αμερικανικό περιοδικό The New Yorker.
Ο αρθρογράφος James Surowiecki, σ΄ ένα σημείο της ανάλυσής του, καταγράφει και τη θέση ότι «εάν χρωστάς 300 δισ. ευρώ και χρειάζεσαι την Ευρώπη για να σώσει το τραπεζικό σου σύστημα θα πρέπει να υφίστασαι και την εποπτεία, αλλά η Ελλάδα δεν χρησιμοποίησε έως τώρα στις διαπραγματεύσεις το πιο ισχυρό της όπλο, την απειλή της αποχώρησης από το ευρώ και την χρεοκοπία. Η κίνηση αυτή, γνωστή ως Grexit, δεν βρίσκεται στο τραπέζι, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε κατά την προεκλογική του εκστρατεία ότι θα παραμείνει στην ευρωζώνη, ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτό επιθυμεί και η πλειοψηφία των Ελλήνων. Θα μπορούσαν, όμως, σύντομα να αλλάξουν γνώμη».
Στο εκτενές άρθρο επισημαίνεται ότι «αμέσως μετά τη μάχη μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της, όπου τα δύο μέρη συμφώνησαν στην τετράμηνη επέκταση του ελληνικού σχεδίου διάσωσης, ξεκίνησε μια άλλη μάχη σχετικά με το ποιος βγήκε κερδισμένος. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο σκληροπυρηνικός Γερμανός υπουργός Οικονομικών, διακήρυξε ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση, της οποία ηγείται ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ, υποχρεώθηκε σε ένα "ραντεβού με την πραγματικότητα". Ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, χαρακτήρισε τη συμφωνία ως ένα "αποφασιστικό βήμα" για να δοθεί τέλος στη λιτότητα και για να εξέλθει η ελληνική οικονομία από τη βαθιά της ύφεση, ενώ η κοινή γνώμη της Ελλάδας φαίνεται ικανοποιημένη από τη συμφωνία».
Στη συνέχεια, διατυπώνεται η άποψη, μεταξύ άλλων, ότι «με μια πρώτη ματιά,τα θετικά σχόλια του κ. Τσίπρα μοιάζουν να έχουν επικοινωνιακό χαρακτήρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε την εξουσία υποσχόμενος ότι θα κερδίσει μείωση του τεράστιου ελληνικού χρέους, ότι θα αποτινάξει τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και ότι θα απελευθερώσει την Ελλάδα από την εποπτεία της αποκαλούμενης τρόικας - την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - η οποία αξιολογούσε όλες τις δημοσιονομικές αποφάσεις της χώρας τα τελευταία χρόνια. Παρ΄ όλα αυτά, η νέα συμφωνία δεν περιλαμβάνει προβλέψεις για μείωση του χρέους, ενώ προβλέπει ότι η επέκταση θα πραγματοποιηθεί στο "πλαίσιο του υπάρχοντος διακανονισμού". Τα σχέδια της Ελλάδας επίσης θα συνεχίσουν να αξιολογούνται από τους ίδιους τρεις θεσμούς. Από αυτή τη σκοπιά, η Ελλάδα δεν κέρδισε καμία από τις τρεις διεκδικήσεις της».
Σύμφωνα με το άρθρο, «εάν κανείς κοιτάξει ωστόσο πιο προσεκτικά, μπορεί να δει ότι η Ελλάδα κέρδισε ένα σημαντικό περιθώριο για να αναπνεύσει. Όταν ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις, η χώρα αντιμετώπιζε δημοσιονομικούς στόχους για το 2015 και 2016 οι οποίοι θα κρατούσαν την οικονομία βυθισμένη στην ύφεση και η οποία συρρικνώθηκε κατά 30% από το 2008, ενώ δεν άφηνε περιθώρια στην κυβέρνηση να λάβει μέτρα για τα επίπεδα φτώχειας, που, σύμφωνα με διάφορους παρατηρητές, έχουν οδηγήσει σε μια ανθρωπιστική κρίση. Οι στόχοι τώρα μπορούν να αναθεωρηθούν κατά τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Πρόκειται για μια σημαντική υποχώρηση (των πιστωτών)».
Στο άρθρο σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τον Mark Weisbrot, συν-διευθυντή του Center for Economic Policy Research, «οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έλεγαν έως τώρα στην Ελλάδα ότι όλα πρέπει να γίνουν με το δικό τους τρόπο διαφορετικά θα πρέπει να εγκαταλείψουν το σχέδιο».
Επίσης, ο James Galbraith, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες για να «συνδράμει (στο έργο) της ελληνικής κυβέρνησης κατά της διάρκεια των διαπραγματεύσεων», δήλωσε στον αρθρογράφο ότι «αυτό άλλαξε. Θεωρώ ότι η Ευρώπη υποχώρησε», συμπληρώνοντας ότι «η νίκη θα ήταν μια μεγάλη λέξη για να την πει κανείς, αλλά μπορείς σίγουρα να χαρακτηρίσεις (τη συμφωνία) ως μια επιτυχή μάχη, καθώς έδωσε στην Ελλάδα ένα περιθώριο χειρισμών. Όχι πολλά, αλλά πολύ περισσότερα από αυτά που είχε πριν».
Ο αρθρογράφος υπογραμμίζει ότι «επί της ουσίας η συμφωνία δίνει ένα περιθώριο τεσσάρων μηνών, το οποίο ικανοποιεί απόλυτα την Ελλάδα. Τις τελευταίες εβδομάδες, τα χρήματα έφευγαν από τη χώρα, οδηγώντας το τραπεζικό σύστημα στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ενώ οι αξιωματούχοι του ΣΥΡΙΖΑ κληρονόμησαν μια διοίκηση που υπολειτουργούσε», προσθέτοντας ότι, όπως δήλωσε ο James Galbraith, «όταν πήγαν για πρώτη φορά στο Υπουργείο Οικονομικών δεν υπήρχε ούτε ένα έγγραφο, ούτε ένας υπολογιστής, ενώ το Wi-Fi δεν λειτουργούσε».
Ακολούθως, αναφέρεται ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει τώρα λίγο χρόνο για να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του, τόσο προς τους ψηφοφόρους όσο και προς την Ευρώπη. Η πραγματική πρόκληση είναι να ικανοποιήσει και τα δύο πλευρές, οι οποίες έχουν διαφορετικές προσδοκίες. Μολονότι, όμως, υπάρχει περιθώριο για διαπραγματεύσεις, η Ελλάδα παραμένει δέσμια των ευρωπαϊκών θεσμών. Τόσο η ΕΚΤ όπως και το ΔΝΤ έχουν ήδη εκφράσει την ανησυχία τους σχετικά με τα σχέδια μεταρρυθμίσεων τα οποία υπέβαλε η Ελλάδα την προηγούμενη Δευτέρα. Εάν χρωστάς 300 δισ. ευρώ και χρειάζεσαι την Ευρώπη για να σώσει το τραπεζικό σου σύστημα θα πρέπει να υφίστασαι και την εποπτεία, αλλά η Ελλάδα δεν χρησιμοποίησε έως τώρα στις διαπραγματεύσεις το πιο ισχυρό της όπλο, την απειλή της αποχώρησης από το ευρώ και την χρεοκοπία. Η κίνηση αυτή, γνωστή ως Grexit, δεν βρίσκεται στο τραπέζι, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε κατά την προεκλογική του εκστρατεία ότι θα παραμείνει στην ευρωζώνη, ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτό επιθυμεί και η πλειοψηφία των Ελλήνων. Θα μπορούσαν όμως σύντομα να αλλάξουν γνώμη. Η συμβατική σοφία λέει ότι η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καταστροφή για την Ελλάδα. Θα ήταν βεβαίως τραυματική. Θα προκαλούσε άμεση υποτίμηση. Η αξία των καταθέσεων θα κατακρημνίζονταν. Η αξία των εισαγόμενων αγαθών θα εκτοξεύονταν. Οι ελληνικές, ωστόσο, εξαγωγές θα γίνονταν φθηνότερες, ενώ το εργατικό κόστος ακόμη πιο ανταγωνιστικό. Ο τουρισμός θα άνθιζε, ενώ η απόκτηση του ελέγχου της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής για πρώτη φορά από το 2001 θα παρείχε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τα οικονομικά της προβλήματα. Άλλες χώρες που υπέστησαν απότομες υποτιμήσεις ανακάλυψαν ότι τα μακροπρόθεσμα κέρδη αντισταθμίζουν τις βραχυπρόθεσμες οδύνες. Όταν χρεοκόπησε η Αργεντινή και υποτίμησε το πέσο, το 2001, τους μήνες οικονομικού χάους διαδέχθηκε μια ταχεία ανάπτυξη. Η Ισλανδία βίωσε μια ανάλογη κατάσταση μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση. Η κατάσταση της Ελλάδας θα δημιουργούσε ένα εντελώς καινούργιο νόμισμα από μια υποτίμηση», ενώ σύμφωνα με τον Mark Weisbrot, «θα μπορούσε να λειτουργήσει. Θα υπήρχε μια κρίση, αλλά η οικονομία θα ανέκαμπτε και πολύ πιο γρήγορα από ό,τι θεωρεί ο κόσμος».
Όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος, «μολονότι η Ευρώπη είναι καλύτερα προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει τις οικονομικές συνέπειες ενός Grexit από ό,τι πριν από τρία χρόνια, οι πολιτικές συνέπειες θα ήταν ολέθριες για το ευρωπαϊκό σχέδιο. Γι΄ αυτό, το λόγο ακόμη και στην περίπτωση που η Ελλάδα επιθυμούσε να παραμείνει στο ευρώ, η απειλή ενός αξιόπιστου Grexit θα απέτρεπε την Ευρώπη να ασκήσει μια ασφυκτική πολιτική. Προς το παρόν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να αλλάξει την Ευρώπη εκ των έσω. Ο αγώνας για τον προϋπολογισμό της Ελλάδας δεν είναι απλά ένας αγώνας για την οικονομία, είναι μια μάχη για την ιδεολογία της λιτότητας και για το εάν οι μικρές χώρες θα έχουν κάποιο λόγο για το δικό τους οικονομικό μέλλον».
Τέλος, επισημαίνει ότι ο Mark Weisbrot του είπε:
«Χώρες όπως η Ελλάδα έχουν χάσει τον κυριαρχικό και δημοκρατικό έλεγχο στις πιο σημαντικές μακροοικονομικές πολιτικές που κάθε χώρα έχει. Η Ελλάδα προσπαθεί να πάρει κάποιο από αυτόν τον έλεγχο πίσω. Η μικρή μάχη μπορεί να ήταν επιτυχής, αλλά οι μεγάλες μάχες ακολουθούν»
Μαξ Ότε: Έπρεπε εξαρχής
να έχει γίνει διαγραφή του ελληνικού χρέους
Την άποψη πως τα προγράμματα βοήθειας προς την Ελλάδα δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, παρά μόνον την πρόκληση αναταραχής στην Ευρώπη, και πως οι μόνοι που επωφελήθηκαν ήταν οι δανειστές, οι τράπεζες και οι πολύ πλούσιοι, εκφράζει ο Μαξ Ότε, γνωστός Αυστριακός οικονομολόγος, συγγραφέας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της πόλης Γκρατς, σε σημερινή μακρά συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ».
Όπως σημειώνει, η κατάσταση στην Ελλάδα συνεχίζει να είναι άσχημη και φυσικά θα ήταν καλύτερο να είχε υπάρξει ήδη από την αρχή μια καθαρή διευθέτηση, με διαγραφή χρέους, έξοδο από το ευρώ και κατόπιν στήριξη ή υποστήριξη της οικονομίας «και όχι των δανειστών» και αυτό θα είχε στοιχίσει ίσως 150 δισεκατομμύρια ευρώ και δεν θα υπήρχε πλέον σήμερα αυτό το πρόβλημα.
Ο Αυστριακός οικονομολόγος υποστηρίζει μια διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού χρέους και υπενθυμίζει πως και για τη Γερμανία, η οποία ήταν τότε σε άσχημη οικονομική κατάσταση, έγινε μια διεθνής διαγραφή χρέους, το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου, που είχαν υπογράψει πολλές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.
Κατά την άποψή του είναι προφανής η στρατηγική της Ελλάδας, η οποία παίζει «υψηλό πόκερ» έχοντας την εντολή του κόσμου, έχοντας υποσχεθεί πολλά σε πολλούς, αναζητώντας κάθε τόσο υπεύθυνους, κυρίως τους Γερμανούς, όπως προφανές είναι ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θέλει πάντα να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ και ως εκ τούτου είναι ευάλωτος.
«Η ελληνική κυβέρνηση έχει κρατήσει μια αναβλητική πολιτική, ήδη για τέταρτη ή πέμπτη φορά, ενώ εξαντλείται -και κάποτε θα φτάσει στο τέλος της- η υπομονή των Ευρωπαίων, οι οποίοι θα πρέπει να παίξουν σκληρότερο "πόκερ", με υψηλότερες απαιτήσεις στις διαπραγματεύσεις, αφήνοντας και αυτοί, όπως κάνουν κάθε τόσο οι Έλληνες, να εκπνέουν προθεσμίες» αναφέρει.
Ο Μαξ Ότε εκφράζει, κατά κάποιον τρόπο, όπως λέει, πλήρως τη συμπάθειά του για τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς η πολιτική των τελευταίων τεσσάρων χρόνων ήταν λανθασμένη, στην κυβέρνηση στην Αθήνα δανείζονταν χρήματα με τα οποία αυτή συνέχιζε να εξυπηρετεί τις τράπεζές της και τους δανειστές, που ήταν εξ αρχής λάθος, ενώ λογικό θα ήταν μια διαγραφή χρέους μαζί με ένα Grexit, γιατί μόνον με αυτό τον τρόπο η χώρα θα είχε μια ευκαιρία, και στην πραγματικότητα έχουν δοθεί πολύ περισσότερα χρήματα από ό,τι θα είχε στοιχίσει μια πλήρης λύση στην αρχή, ήδη το 2010.
Χαρακτηρίζοντας την κατάργηση της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, ως μια από τις πλέον παράδοξες απαιτήσεις που είχε τεθεί στην Ελλάδα για την εξυγίανση της οικονομίας, ασκεί έντονη κριτική στη «μέχρι καταστροφής» εξυγίανση της Ελλάδας, με περικοπές που πλήττουν μόνον εκείνους που δεν μπορούν να αμυνθούν, με τη μεσαία τάξη να σηκώνει για ακόμη μια φορά το βάρος, τα χαμηλά στρώματα να μην έχουν πλέον τίποτε για να πάρει κανείς και τα υψηλά στρώματα να έχουν ειδικά προνόμια.
Εάν ο Αλέξης Τσίπρας κατορθώσει να δημιουργήσει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, με το οποίο θα πληρώνουν φόρους οι ιστάμενοι υψηλά παράγοντες της ελληνικής οικονομίας και η ελίτ, τότε θα βρίσκεται στον δρόμο για μια λογική διοίκηση, σημειώνει, προσθέτοντας ότι καθοριστικό δεν είναι πόσο γρήγορα θα υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις, αλλά η ποιότητα των μέτρων για την υλοποίησή τους, όπως δίκαιο φορολογικό σύστημα, λειτουργική διοίκηση.
Τέλος, ο Αυστριακός οικονομολόγος, αναφέροντας ότι οι πλούσιοι Έλληνες έχουν ήδη από πολύ καιρό τα χρήματά τους στο εξωτερικό και ότι ο πολύς πλούτος αρχίζει μεταξύ 400 και 500 εκατομμυρίων ευρώ, επισημαίνει ότι διαμορφώνεται στον κόσμο μια νέα τάξη «ευγενών» που βρίσκονται πέραν δικαίου και νόμων, διότι επενδύουν σε funds και έτσι δεν μπορούν να διωχθούν δικαστικά, καθώς δεν λερώνουν πλέον οι ίδιοι τα χέρια τους, γεγονός που ισχύει ιδιαίτερα για εκείνους από την Ελλάδα, αλλά και, σε μικρότερη κλίματα, και για την Αυστρία και τη Γερμανία.
Capital
Μην χάσετε για κανένα λόγο ... αξίζουν τον κόπο
