“Μετά απο 20 μέρες στο roller coaster, έχουμε, λοιπόν, μια κατ' αρχην grosso modo συμφωνία. Μερικές παρατηρήσεις επί της διαδικασίας και επί της ουσίας:
1. Ο Σαμαράς θεωρούσε τον ΣΥΡΙΖΑ τρελοκομείο.Μας ζάλισε τον έρωτα με τα δεινά που θα παθαίναμε αν έβγαινε. Μας μαύρισε την ψυχή με γκρίζες διαφημίσεις που προέβλεπαν αρμαγεδδώνες, bank run, χρεοκοπία, λιμό, λοιμό σεισμό και καταποντισμό στην περίπτωση εκλογής του. Ταυτόχρονα γνώριζε πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει.
Και τι έκανε ο έντιμος πατριώτης που θέλει και καλά το καλό της χώρας του;Η καλοσύνη (πραγματισμός) των ξένων του προσέφερε εξάμηνη τεχνική παράταση του προγράμματος και ΑΥΤΟΣ (η συγκυβέρνησή του, δηλαδή) ζήτησε επι τούτου σύντμησή της σε δίμηνη.
Γιατί αρνήθηκε το εξάμηνο; Γιατι δεν έδωσε στη χώρα του το χρονικό περιθώριο που αδιαπραγμάτευτα της προσέφεραν οι εταίροι της;Γιατί ήθελε να καταδικάσει τον αντίπαλό του σε οικονομική ασφυξία για να αναγκαστεί να αποτύχει και να του αδειάσει τη γωνιά σύντομα. Μαζί καταδικάσε και τη χώρα, αλλά δεν τον νοιάζει.
Δεν Τον Νοιάζει. Σκασίλα.Αρκεί να του βγει η θεωρία της παρένθεσης και αρκεί να αποτύχει με κάθε (εθνικό) τίμημα η επόμενη κυβέρνηση.
Παρέδωσε σε αυτό που ο ιδιος θεωρει ενα τρελό-τρελό-θηριοτροφείο (μαλλον, ουτε καν παρέδωσε, σε ενα ρεσιταλ μικρότητας παντελώς αναμενόμενης εκ μέρους του) τη χωρα με 20 μέρες οικονομικής "ζωής". Και καλά επειδή το ζήταγε ο ΣΥΡΙΖΑ, τον οποιο ομως ο ίδιος θεωρούσε και θεωρεί καταστροφικό και λαοπλάνο. Σε τιποτα δεν ακουσε τον ΣΥΡΙΖΑ, μόνο σε αυτό, με μόνο στόχο του την ασφυξία.Στη συνέχεια: υπέγραψε το επιθετικό κατά της χώρας ψήφισμα του ΕΛΚ δημιουργώντας αντιδράσεις ακόμα και στο ίδιο του το κόμμα. Όποτε οι διαπραγματεύσεις έδειχναν να εχουν πρόβλημα, έτρεχε να συνεννοηθεί με τυχόν εσωτερικούς συμμάχους, ελπίζοντας ότι η ανακατάληψη της λατρεμένης του εξουσίας ειναι καπως πιο κοντά σε αυτόν.
Ειλικρινά: αυτός ο ανθρωπος ως πολιτικός μου προκαλεί από αποστροφή μέχρι αηδία. Ο καλός χριστιανός πατριώτης με τα εικονίσματα και τις σημαιάρες από τη μία, ταυτίζει το εθνικό με το προσωπικό συμφέρον από την αλλη και από ενα σημείο και μετά αδυνατεί να ξεχωρίσει τη διαφορά στις ατζέντες.
Αρνούμαι ότι όλα αυτά ειναι politics.Υπάρχουν και στον πολιτικό χρόνο στιγμές που η κατάσταση είναι πάνω από τις προσωπικές φιλοδοξίες/ κολλήματα/ στρατηγικές.
Ζήσαμε τετοια στιγμη αυτό τον Φεβρουάριο με τον συμπυκνωμένο χρόνο και τις καταιγιστικές εξελίξεις.Ο προηγούμενος πρωθυπουργός της χώρας μου είχε ναρκοθετήσει εκ των προτέρων την απόπειρα της χώρας μου να πάρει δυο βαθιές ανάσες που τόσο ανάγκη τις είχε.
Όπως σωστά είχε διαγνώσει ο νεοδημοκρατικός λαός, πριν φάει τους λωτούς, ο προηγούμενος πρωθυπουργός της χώρας μου είναι ένας αλήτης-προδότης-Σαμαράς.Ελπίζω σύντομα να μη μιλάμε πια για αυτόν και ελπίζω η βλάβη της πατριωτικής δεξιάς του στη χωρα να μην είναι ανεπανόρθωτη.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις πολύ επιθετικά.Από τη στιγμή που -ορθά αυτή τη στιγμή- δε σκοπευε να κάνουμε εξοδο Μεσολογγίου από Ευρωζώνη και Ευρώ, οι πιθανότητες μεγάλης επιτυχίας του ήταν μικρές. Γιατί είχε εναν μόλις μήνα οικονομικής ζωής μπροστά του, γιατί κάθε φορά που "σήκωνε τη φωνή" οι καταθέσεις στις τραπεζες μειωνόντουσαν θεαματικα, γιατί ήταν απροετοίμαστος σε κοστολογημένα οικονομικά μέτρα.
Πολιτικά το αίτημά του ήταν σωστό.Η διαπραγματευση με δημοσιοποιημένους τους βυζαντινισμούς της καμαρίλας των εταίρων μου άρεσε, αν και ανορθόδοξη. Ανοιχτες πόρτες να ξέρουν οι λαοί για τι μιλάμε και πώς μιλάμε για αυτό.
Πέτυχε λίγα.Όχι λιγότερα από αυτά που μπορούσε, όμως. Για αδύναμο μέρος χωρίς συμμάχους πέτυχε λιγότερα από όσα ήλπιζαν οι ταλιμπαν του και περισσότερα από αυτά που του αναγνωρίζει η μικροψυχία των εχθρών του.
Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω καν ακόμα αν τα πέτυχε και αυτά, γιατί η Δευτέρα είναι μπροστά.Σε κάθε περίπτωση, αν το πρωτογενές πλεόνασμα μειωθεί από το εξωπραγματικό 4.5% του ΑΕΠ σε 1.5%, αυτή η θολή ασαφής ορολογία που σας φαίνεται τώρα αστεία και βάφτισμα του κρέατος σε ψάρι, θα αποδειχτεί λιγότερο ανέκδοτο και περισσότερο εργαλείο από όσο νομίζουμε.
Ταυτόχρονα: η αναστολή της ψήφισης των δυο πρωτων νομοσχεδίων κοινωνικής ανακούφισης είναι κατ εμε βαριά ήττα.Ελπίζω την επόμενη εβδομάδα να ψηφιστούν.
3. Υπήρξε μία στιγμή αυτής της διαπραγμάτευσης που φευγαλέα είδαμε, νομίζω, μία αποτύπωση της πραγματικότητας εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.Όταν η ελληνικη πλευρά υποβάλλει ως αιτημα εν πολλοίς το κείμενο Μοσκοβισί (δλδ Γιούνκερ), το οποιο είναι ενα κειμενο που συγκεντρώνει κατ αρχήν το consensus όλων των πλευρών, η Γερμανία λέει ενα αδικαιολόγητο ξερό όχι.
Προς στιγμή ο βηματισμός χάνεται και η ευρώπη μπερδεύεται.Κακιά στο παραμύθι δεν ειναι εκείνη τη δεδομένη στιγμή η μικρή αυθάδης άγαρμπη βαλκάνια βλάχα, αλλά η Γερμανία, που με το οχι σε όλα της φαίνεται -φευγαλέα- εκδικητική, ηγεμονική και αντι-ενωσιακή. Με αφορμή το στρογγυλότατο κείμενο της ελληνικής πλευράς, το συμπαγές εναντιον μας μέτωπο ψιλοσπάει και αποκαλύπτει ότι εμείς μεν είμαστε χωρίς συμμάχους, αλλά και η Γερμανία με την ευρωπαική πολιτική της εχει δημιουργήσει ενα καρο ανομολόγητους εχθρούς.
Η ευρωπαική πολυκατοικία έχει εναν μπαταχτσή στο ισόγειο που γυρίζει μεθυσμενος τα βράδια, κάνει φασαρία και χρωστάει κοινόχρηστα από τότε που μπήκε.Εχει εναν αυστηρο διαχειριστή στο ρετιρέ, που θα εισπράξει τα υψηλα κοινόχρηστα ακόμα και από τον πεθαμενο.
Και ενδιάμεσα εχει πολλούς δυσαρεστημενους ιδιοκτήτες που συμμετέχουν μεν στις συνελεύσεις, στο πίσω μερος του μυαλού τους, όμως, σκεφτονται οτι, αν οι συνθήκες το ευνοήσουν θα σηκωθούν να φυγουν.Χωρίς ακόμα επισήμως να φαίνεται, ο μέχρι πρότινος λανθάνων και περιορισμένος σκεπτικισμός για την δυνατότητα επιτυχιας της Ενωμενης Ευρώπης εχει αρχίσει υπογείως να μεγαλώνει και να ριζοσπαστικοποιειται σε επίπεδο πολιτικών και πολιτών.
Νομίζω ερχεται ως τρίτο κυβερνητικό κύμα -μετα τις κυβερνήσεις λιτότητας (που εν πολλοίς πλειοψηφούν ακόμα αυτή τη στιγμή στην ΕΕ) και εφόσον αποτύχουν οι κυβερνήσεις ενάντια στην υστερική λιτότητα (τυπου ΣΥΡΙΖΑ).Για αυτό, με δεδομενο το τριτο επικίνδυνο κύμα που από ευρωσκεπτικιστικό ραγδαία μεταλλάσσεται σε αντιενωσιακό φυγοκεντρικό και φουσκώνει από τις αγαρμποσύνες των ακαμπτων ευρώπαικων ακρων, οι κυβερνήσεις ενάντια στην υστερική λιτότητα *δεν* *πρέπει* να αποτύχουν.
4. Τον περασμένο Αύγουστο ο Ολάντ παραίτησε ολόκληρη τη Γαλλική κυβέρνηση και σχημάτισε νέα (κατοπιν Γερμανικής απαιτήσεως, λέγεται) επειδή ο ΥΠΟΙΚ του αντιδρούσε στη λιτότητα που "η Γερμανία έχει επιβάλλει σε ολόκληρη την Ευρώπη".Τον Οκτώβριο του '14 η Γαλλία ανακοινωσε εναν αιρετικό για τα αυστηρά πρότυπα λιτότητας προυπολογισμό που προέβλεπε μεταξύ άλλων, φοροελαφρύνσεις στα κατώτερα οικονομικά στρώματα και, όταν η Γερμανία εβαλε τις φωνές για το μάθημα που πρέπει κάθε χώρα να μελετάει, ο Ρέντσι (Ιταλία) συντάχθηκε με τους Γαλλους, αφού και αυτός παρουσίασε εκτός αυστηρών προδιαγραφών λιτότητας προυπολογισμό.
Στην Ισπανία οι Podemos με σημαία την αντι-λιτότητα έχουν πάρει κεφάλι στις δημοσκοπήσεις και νομίζω χθες οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές τηρησαν σαφείς αποστάσεις από τη λιτότητα χωρίς ανάπτυξη στην ευρώπη.
Εμείς έχουμε την πρώτη ευρωπαική κυβέρνηση που αντιτίθεται επισήμως στη λιτότητα.
Θα ακολουθήσουν και αλλες και τότε ίσως οι διαπραγματεύσεις διεξαχθούν με λιγότερο αντίξοους όρους.
Το τετράμηνο της παράτασης, όμως, "λέει" ότι και το καλοκαίρι μόνοι μας θα είμαστε στο β' γυρο διαπραγματεύσεων και, μάλιστα, πολύ κοντά στις Ισπανικές εκλογές.
Ίσως τότε η παραδειγματική επιβολή του δίκαιου του ισχυροτερου να είναι πιο χρήσιμο μάθημα στον ξεσηκωμένο Νότο και αυτή η συγκυρία χρονικά για εμάς είναι μάλλον κακή.
5. Δεν θεωρώ ότι μία κυβέρνηση είναι σωστή όταν (μόνο ή εφόσον) τα διαπλεκόμενα ΜΜΜ είναι εναντίον της.Επίσης πιστεύω οτι, σε κρίσιμες στιγμές οπως οι τρέχουσες, η αβάντα στον εθνικό αντιπρόσωπο που διαπραγματεύεται, ειναι δεδομένα αναγκαία και χρήσιμη και από την τέταρτη εξουσία. Ωστόσο:
απο την απλή αβάντα μέχρι την πλήρη φιλοκυβερνητική τούμπα και από τον ανένδοτο πόλεμο στην φιλοκυβερνητικη παραπληροφόρηση, η απόσταση είναι μεγάλη και φαίνεται εν πολλοίς ηδη να διανύθηκε από τα εγχώρια μέσα που συστηματικά είναι "με τον βασιλιά".Η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει με το μέρος της το animus του 80% του ελληνικού λαού υπο την προυπόθεση ότι δεν θα είναι όπως οι προηγούμενες. Περιμένω λοιπόν με μεγάλη σοβαρότητα να δω τους χειρισμούς της στο θέμα της αδειοδότησης των τηλεοπτικών καναλιών.
Περιμένω κατά τα υπεσχημένα "να σπάσει τη διαπλοκή" των ΜΜΕ, τώρα που τα ΜΜΕ είναι μαζί της.
Περιμένω η "πρώτη φορά αριστερά" να μην ειναι επαναληψη ως φάρσα της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ.Ο τομέας των αδειών των καναλιών συνιστά πεδίο δόξης λαμπρό για να δείξει η κυβέρνηση την ποιοτική της διαφοροποίηση από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Οι λίγοι υστεριασμενοι οπαδοί της προηγούμενης κατάστασης υποβάλλουν το ίδιο αιτημα με δόλο, ελπίζοντας ότι, αν τηρήσει τις δεσμεύσεις της, θα "φάει ξυλο" από τους εργολάβους της διαπλοκής και αν δεν τις τηρήσει θα έχει εκτεθεί ως "μία από τα ίδια" στα μάτια του κόσμου σε ένα πεδίο που δεν αφορά εξωθεν παρεμβάσεις/ μονομερείς ενέργειες/ μπλοκαρισμενες από τους εταιρους διαδικασίες.Όσοι δεν βγάζουμε αφρούς με γυρισμένους βολβούς ακούγοντας τη λέξη ΣΥΡΙΖΑ, περιμενουμε απλά να διαπιστώσουμε ότι όντως η νέα κυβέρνηση είναι κάθε λέξη απο το Σύνταγμά μας, δλδ και απο το αρθρο 14 παρ. 9.
Ίδωμεν.”
Μην χάσετε για κανένα λόγο ... αξίζουν τον κόπο
