“H κυβέρνηση δήλωσε (και διαπραγματεύεται) την διακοπή της σχέσης με το ΔΝΤ και επιθυμεί να βγεί στις αγορές.
Δεν της βγήκε.
Τα επιτόκια είναι στο 7% και βάλε, το ελληνικό χρηματιστήριο έχασε κεφάλαια απαραίτητα στις επιχειρήσεις που αντέχουν ακόμη.
Μια καθαρή κίνηση, που μάλλον θα την πάρει πίσω η θα βρεί υποκατάστατο έναν έκτακτο δανεισμό απο την Ευρώπη.
Ωστόσο, η διαχείριση των πολιτιστικών πρωτοσέλιδων (Αμφίπολη, Αντικύθηρα, Αλαμουντίν) και η ωριαία παραπομπή πάσης νόσου και πάσης μαλακίας στον Σύριζα, άλλα διδάσκει, όχι απλώς ευνόητα, αλλα και σε 3D:Η διενέργεια εκλογών του 2016, παραμένει κεντρικός στόχος.
Το βασικό εμπόδιο, είναι η δυσπραγία στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2015.Με την Ελλάδα υψηλόφρονα, χάρη στην υποψία Τημενιδών,ελπίδας συμπλήρωσης "υπολογιστή των Αντικυθήρων" και επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα και του Ερεχθείου, συν την δικαιολογία "ο Σύριζα δεν μας παίζει, και γι αυτό θύμωσαν οι αγορές" η κυβέρνηση ελπίζει σε ένα "κίνημα των φρονίμων" που θα δώσει, εκεί, κατά τον Φεβρουάριο του 2015, εναν δημοσκοπικό αποθαρρό στην αντιπολίτευση.
Συμφωνώ με προλαλήσαντες, ότι πίσω απο αυτό το σχέδιο (ανέφερα απλως το κεφάλι του οκτάποδος, και όχι τα οκτώ πλοκάμια του) υπάρχει κάποιος νους, εθισμένος στην πλάγια κίνηση του κάβουρα, ήτοι ένας νους σε άμεση επαφή με πολλές αριστερές στρατηγικές.Από την άλλη, στον Σύριζα και παρά την προσπάθεια των μισών του στελεχών να είναι εύστροφοι και λογικοί, η μπουγιαμπέσα χαλάει, επειδή κάποιοι επιμένουν να μαγειρέψουν στο μίγμα και ένα ζωντανό τεράστιο χέλι. Ακαθάριστο. Ητοι, ξεκάθαρα, πράσινες παλαιοκομματικές ανταύγειες σε ένα αλλόχρωμο περιβάλλον.
Ερωτώ: αν ο ελληνικός λαός καλούνταν να διαλεξει ανάμεσα σε ένα εθνικιστικό κόμμα ή ένα κόμμα-εξέλιξη του αρχαίου ΠΑΚ, μήπως θα στρεφόταν στον Λεβέντη, στον Σεφερλη και σε άλλες προσωπικότητες του παροδικού μας κόσμου;Άντε, γιατί ...”
