Τα λόγια του Denis Waitley επέλεξα να αρχίσουν την ομιλία μου καθώς όπως υπογράμμισα συμπυκνώνουν τα αίτια της αποτυχίας της Συγκυβέρνησης Βενιζέλου - Σαμαρά.
«Δεν παρέχω ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτούς που ευθύνονται για την ανθρωπιστική κρίση των συμπολιτών μου».
Στη πολιτική κριτική, τις προτάσεις και λύσεις που παρέθεσα η Κυβέρνηση μέσω του υφυπουργού Μεταφορών Μιχάλη Παπαδόλουλο κατάφερε να ψελλίσει «Ουδέν Σχόλιο».
Δεν μου κάνει ιδιαίτερη έκπληξη η πενία επιχειρημάτων.Ο Καβάφης έχει σκιαγραφήσει με γλαφυρά λόγια την πνευματική υπόσταση του συγκεκριμένου είδους καθώς και τους λόγους που επιλέγουν την εύκολη λύση του ουδέν σχόλιο. Γράφει:
Δεν μου προκαλεί εντύπωση η ανικανότητα σχολιασμού.
«Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.Άλλωστε ποια ορθολογικά ή μη επιχειρήματα να βρει κάποιος για να υπερασπιστεί μια Συγκυβέρνηση που επιλέγει να υπουργοποιήσει πολιτικές προσωπικότητες αυτού του διαμετρήματος...
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ’ επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ’ έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ’ οι Aλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.
Γι’ αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά·»
Κλείνω με ένα μήνυμα προς όλους τους Έλληνες πολίτες:Μην τρομοκρατείστε. Δεν είναι «ή αυτοί ή το χάος».
Υπάρχουν υγιείς λύσεις.Μπορούμε όλες οι δυνάμεις του τόπου ενωμένες να αγωνιστούμε απέναντι στη διχαστική πολιτική μιας Συγκυβέρνησης που ανακαλύπτει ξαφνικά εθνικά κεφάλαια σε αυτούς που ψήφισαν «ναι» σε όλα. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε, όσα δεκανίκια κι αν εμφανίζουν.
Τα σενάρια αλλαγής ηγεσίας στα κόμματα που ευθύνονται για τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού δεν παρέχουν συγχωροχάρτια υπέρ μορφωμάτων με νέο όνομα και παλιές πολιτικές.Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και οι Έλληνες τις διαθέτετε. ”
