Φαίνεται πια καθαρά πως οι Έλληνες πολιτικοί δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τη χώρα, αλλά αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό τους – αφού κάνουν ότι μπορούν για να βυθιστεί ξανά η Ελλάδα στην κρίση, παραμένοντας στα νύχια του ΔΝΤ
Δεν είμαστε σίγουροι ότι οι Έλληνες Πολίτες κατανοούν πλήρως το μέγεθος των τρομακτικών λαθών, καθώς επίσης των εγκληματικών παραλείψεων της πολιτικής της χώρας τους – με θύματα δυστυχώς τους ίδιους, καθώς επίσης με τεράστιο κόστος. Άλλωστε, δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν οικονομικά ή πώς ακριβώς λειτουργούν οι διεθνείς αγορές – οι οποίες έχουν πάρει δυστυχώς τα ηνία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Για παράδειγμα, η κυβέρνηση αποφάσισε να συγκαλέσει τη Βουλή, για να διεκδικήσει την ψήφο εμπιστοσύνης των ίδιων των βουλευτών της. Στη συνέχεια, οργάνωσε ουσιαστικά μία τηλεοπτική προεκλογική εκστρατεία - κρίνοντας από τις εκτενείς ομιλίες πολλών υπουργών, σε σχέση με το έργο που, κατά τους ίδιους, έχει παραχθεί μέχρι σήμερα.
Οι αγορές βέβαια κατάλαβαν πως με τον τρόπο αυτό ξεκινάει μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, με αβέβαιο αποτέλεσμα – πόσο μάλλον όταν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, τα δύο κόμματα που συγκυβερνούν, ειδικά το ασθενέστερο, χάνουν μαζικά ψηφοφόρους.
Συμπέραναν εύλογα λοιπόν πως το «πολιτικό ρίσκο» είναι πάρα πολύ μεγάλο, οπότε θα ήταν καλύτερα να αποσυρθούν: από τις σχεδιαζόμενες επενδύσεις στην ελληνική οικονομία, από τη συμμετοχή τους σε αυξήσεις κεφαλαίων, από τις αποκρατικοποιήσεις, από τα ομόλογα, καθώς επίσης από το χρηματιστήριο.
Η αξιωματική αντιπολίτευση από την πλευρά της, ανακοίνωσε με τον πιο απλοϊκό εάν όχι ανόητο τρόπο ότι, δεν αποδέχεται τη συνέχεια του κράτους – αφού δεν πρόκειται να τηρήσει καμία συμφωνία της παρούσας κυβέρνησης, εάν και όταν ανέλθει στην εξουσία.
Παράλληλα, έχει τονίσει πολλές φορές πως επιδίωξη της είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημοσίου χρέους της Ελλάδας – επίσης, η μη τήρηση της δημοσιονομικής πολιτικής, μέσω της αύξησης των κρατικών δαπανών, των αμοιβών των εργαζομένων κοκ.
Οι αγορές κατάλαβαν εύλογα πως τα ομόλογα του δημοσίου είναι εξαιρετικά επικίνδυνα, ότι η χώρα ενδεχομένως θα χρεοκοπήσει, πως η παραμονή της στην Ευρωζώνη δεν είναι καθόλου βέβαιη, ότι οι καταθέσεις δεν είναι ασφαλείς, πως δεν μπορούν να αποκλεισθούν οι τραπεζικές επιθέσεις (bank run) και οι χρεοκοπίες τραπεζών, καθώς επίσης ότι οι εναπομείνασες μεγάλες, εισηγμένες επιχειρήσεις, είτε θα μεταναστεύσουν, είτε θα απειληθούν με πτώχευση.
Είχαν λοιπόν μία ακόμη αιτία να πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα που είχαν στην κατοχή τους, να αποσύρουν τις καταθέσεις τους, να «διώξουν» τις μετοχές των επιχειρήσεων κοκ. – πόσο μάλλον όταν οι διεθνείς συνθήκες δεν είναι καθόλου καλές, με το κραχ προ των πυλών.
Έτσι, στο ελληνικό χρηματιστήριο επικράτησαν συνθήκες πανικού, με την ημερήσια πτώση να φτάνει για πρώτη φορά στο -9,5%, ενώ παράλληλα αυξήθηκαν δραματικά τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας. Τα δεκαετή λοιπόν πλησιάζουν το 8%, ενώ τα πενταετή φαίνονται στο γράφημα που ακολουθεί.
Ελλάδα – η διακύμανση των 5-ετή ομολόγων (τιμή πάνω, απόδοση κάτω).
Θα μπορούσε βέβαια να ισχυρισθεί κανείς πως δεν μας ενδιαφέρουν τα επιτόκια, αφού η χώρα δεν δανείζεται από τις αγορές – οπότε τα υψηλά spreads είναι θεωρητικά. Αυτός που θα είχε όμως αυτήν την άποψη, ασφαλώς δεν θα γνώριζε πως αυξάνεται ραγδαία το κόστος δανεισμού των ελληνικών τραπεζών και επιχειρήσεων, τα επιτόκια των οποίων ακολουθούν αυτά του δημοσίου, ότι επιδεινώνονται οι ισολογισμοί των τραπεζών, επειδή έχουν ομόλογα του δημοσίου στην ιδιοκτησία τους κοκ.
Επίσης δεν θα γνώριζε πως με αυτή τη συμπεριφορά είναι αδύνατον να αποφευχθούν ακόμη πιο αυστηρά μνημόνια, ενώ διευκολύνεται η παραμονή του ΔΝΤ στην Ελλάδα, καθώς επίσης στην Ευρώπη – κάτι που ελπίζουμε να μην ήταν ο απώτερος σκοπός της κυβέρνησης, ούτε της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Έχουμε τη δυνατότητα να προσθέσουμε πολλά άλλα «σφάλματα και παραλείψεις» των πολιτικών της πατρίδας μας – οι οποίοι φαίνεται καθαρά πως δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τη χώρα, αλλά αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό τους. Θεωρούμε όμως πως δεν αξίζει τον κόπο, αφού είναι σε όλους γνωστά.
Ολοκληρώνοντας, όλα τα παραπάνω δεν ζημιώνουν μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη – επειδή είναι πολύ πιθανόν να αυξηθούν τα επιτόκια πολλών άλλων χωρών, με δική μας ευθύνη. Δεν θα παρεξηγούσαμε λοιπόν καθόλου την Ευρωζώνη εάν αποφάσιζε να μας αναγκάσει να υιοθετήσουμε τη δραχμή – αφού, όπως έχει γραφτεί στο παρελθόν, είμαστε το ένα από τα δύο παράσιτα που εμποδίζουν την ευρωπαϊκή σταθερότητα.
