Ενώ το χρέος της χώρας μας θα φτάσει στο 180% του ΑΕΠ στα τέλη του έτους - που θα συνεχίσει να αυξάνεται, αφού δεν προβλέπεται, τουλάχιστον με βάση τα παραπάνω, δημοσιονομικό πλεόνασμα το 2015, ο πρωθυπουργός ανακοινώνει ...
... με αποδέκτη τις αγορές πως είναι βιώσιμο και σε επίπεδο Ευρωζώνης συζητάει τον περιορισμό του - γνωρίζοντας όμως πως θα απαιτηθούν ανταλλάγματα, τα οποία δεν είναι εύκολο να δρομολογήσει στη χώρα. Η έξοδος βέβαια στις αγορές, με βιώσιμα επιτόκια, είναι όνειρο θερινής νύχτας - αφού έχουν μία πλήρη εικόνα των μεγεθών της οικονομίας μας, καλύτερη ίσως από τη δική μας.
Η αξιωματική αντιπολίτευση με τη σειρά της έχει επίσης επίγνωση της κατάστασης, ισχυριζόμενη πως μπορεί να διαπραγματευθεί τη μείωση του χρέους τουλάχιστον κατά 50%, με πενταετή περίοδο χάριτος - καθώς επίσης με ρυθμό εξόφλησης του μετά τα πέντε χρόνια, με ρήτρα ανάπτυξης, χωρίς ανταλλάγματα ή επιβαλλόμενα μέτρα (μνημόνια).Πολύ σωστά βέβαια αναφέρει ότι, δεν θα υπάρχει καμία δυνατότητα εξόδου στις αγορές, εάν προηγουμένως δεν επιτύχει τα παραπάνω - αφού κανένας δεν χρηματοδοτεί ένα κράτος που αρνείται να πληρώσει τα χρέη του.
Ευελπιστεί δε πως μετά την ενδεχόμενη διαγραφή, οι αγορές θα ξεχάσουν το κακό προηγούμενο της χώρας, θα διαπιστώσουν πως το χρέος θα είναι βιώσιμο, οπότε θα την χρηματοδοτήσουν.Το μεγάλο κενό βέβαια στις σκέψεις της δεν είναι μόνο το τι θα αποφασίσει, εάν η Ευρωπαϊκές χώρες αρνηθούν τη διαγραφή (πόσο μάλλον αφού έχουν στην κατοχή τους ομόλογα του αγγλικού δικαίου, ενώ το εξωτερικό χρέος μας είναι μη μετατρέψιμο πλέον σε δραχμές), αλλά, επίσης, τι θα συμβεί όσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις - οι οποίες σίγουρα, ακόμη και αν υποθέσουμε πως θα είναι θετικές, δεν θα διαρκέσουν μία νύχτα.
Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για το 2015 (ανακύκλωση των ομολόγων) είναι πολύ μεγάλες, η αντίδραση των αγορών φάνηκε την προηγούμενη εβδομάδα (το επιτόκιο στο 9%, έναντι 3% της Πορτογαλίας), οι δημόσιες δαπάνες θα είναι υψηλότερες από τις προβλεπόμενες στον προϋπολογισμό, ενώ τα έσοδα χαμηλότερα - οπότε δεν μπορεί να καλυφθεί κανένα απολύτως χρηματοδοτικό κενό, χωρίς να μείνουν απλήρωτοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, να υπάρξουν αθετήσεις πληρωμών κοκ.Επομένως, ακόμη και αν διαπραγματευθεί θεϊκά τη μείωση του χρέους, είναι σχεδόν αδύνατον να έχει στη διάθεση της τον απαιτούμενο χρόνο - πόσο μάλλον να υλοποιήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, οι οποίες ευρίσκονται, με την καλύτερη δυνατή διάθεση απέναντι της, στα όρια της ουτοπίας ...”
