Ομιλία Σαμαρά - Πολύ προσεκτική ανάγνωση

“Διάβασα πολύ προσεκτικά την ομιλία του πρωθυπουργού της χώρας στη ΔΕΘ. Η σημαντικότερη παράγραφος, κατά την άποψή μου, είναι εκείνη που αναφέρεται στο χρέος της χώρας. Αναφέρθηκε στην έκδοση ενός πιστοποιητικού βιωσιμότητας του χρέους καθώς και στις δυνατότητες αντιμετώπισής του. Στην τοποθέτησή του διακρίνω μια προσπάθεια υποβάθμισης του προβλήματος καθώς και μια υπεραισιόδοξη εκτίμηση των μελλοντικών δυνατοτήτων μας να αντέξουμε το βάρος της εξυπηρέτησης.




Εδώ, δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν. Ή ο πρωθυπουργός δεν έχει επαρκώς αντιληφθεί, ότι ο τρόπος αντιμετώπισης του χρέους μέσω του προγράμματος που υλοποιούμε είναι αδιέξοδος και η ζημιά που προκαλείται, όσο συνεχίζεται, στον παραγωγικό ιστό της οικονομίας και στο ανθρώπινο δυναμικό είναι τεράστια ή κάτι ξέρει παραπάνω και δεν μας το λέει.
Αυτό το κάτι παραπάνω πρέπει να έχει σχέση με τις πρόσφατες συζητήσεις που και ο ίδιος είχε στα διάφορα διεθνή φόρα, όπως και οι υπουργοί της κυβέρνησης στις συνομιλίες του Παρισιού. Εκεί, θα πρέπει να αντιμετώπισε ότα μη ακουόντων κατά τα φαινόμενα, απρόθυμους δηλαδή δανειστές να προβούν σε περαιτέρω ελαφρύνσεις, με αποτέλεσμα να ξεχάσει την αγαπημένη του έκφραση "και τώρα περιμένουμε από τους δανειστές να υλοποιήσουν τα υπεσχειμένα".
Αντί λοιπόν να στείλει το μήνυμα στη σωστή διεύθυνση, προσπάθησε στην ομιλία του, ούτε λίγο ούτε πολύ να μας πείσει, ότι εν πάσει περιπτώσει μπορεί να είναι μεγάλο το χρέος, αλλά αρχίζει να μειώνεται και γρήγορα θα βελτιωθούν και οι δυνατότητές μας για να το αποπληρώσουμε!
Έχω την αίσθηση, ότι ετοιμάζεται μια συμφωνία που θα περιέχει απλά κάποιες διορθώσεις στο υφιστάμενο πρόγραμμα, ώστε να πιστοποιηθεί η βιώσιμότητά του, στις παραδοχές ότι το 2020 θα ανέρχεται στο 124% του ΑΕΠ με τις εξωπραγματικές υποθέσεις, ότι θα καταγράφουμε 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα και ανάπτυξη πάνα από 3,7% το χρόνο.



Η πιστοποίηση θα αφορά κατά κύριο λόγο το ΔΝΤ, ώστε να συνεχίσει να εκταμιεύει τα υπόλοιπα του εγκεκριμένου δανείου. Αυτό γίνεται κάθε φορά που τίθεται θέμα βιωσιμότητας από την πλευρά του Ταμείου.
Έτσι το πρόβλημα θα παραμένει , η ελληνική οικονομία θα παραπέει στη στασιμότητα και σε 1-2 χρόνια θα ξανασυζητάμε για το μη εξυπηρετούμενο δυσβάσταχτο χρέος μας.
Θα πρέπει λοιπόν να αντιληφθούν οι πάντες και κυρίως αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις, ότι η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται πάνω στις χαλασμένες ράγες. Η χώρα μετά από τόσες θυσίες αξίζει να της δοθεί η ευκαιρία να κάνει μια καινούργια αρχή. Αυτό θα πρέπει οι πολιτικοί μας να το μεταφέρουν στους δανειστές και να δείξουν τις ικανότητες και τη μαεστρία τους ώστε να τους πείσουν. Η προσπάθεια να το διαχειρισθούν ως εσωτερικό πρόβλημα προσβάλλει και τους ιδίους αλλά και εμάς τους πολίτες ...”



Δημοφιλείς αναρτήσεις