“Σήμερα που -ως ενεργητική αντιμετώπιση της κρίσεως- απαιτείται γενναία και καλώς στοχευμένη χρηματοδότηση της παραγωγής, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αδυνατεί να ανταποκριθεί και να χρηματοδοτήσει την επανεκκίνηση των επιχειρήσεων.
Οι περισσότερες επιχειρήσεις (άνω του 40% όσων έχουν τραπεζικό δανεισμό, δηλαδή σχεδόν όλων) έχουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια και αυτά επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση των τραπεζών.
Παρά την ανακεφαλαίωση, είναι πολύ αδύναμο.Το σοκ της κρίσεως ήταν πολύ ισχυρό και θα αργήσει να επανακτηθεί η κουλτούρα των χορηγήσεων.
Οι περισσότερες επιχειρήσεις (άνω του 40% όσων έχουν τραπεζικό δανεισμό, δηλαδή σχεδόν όλων) έχουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια και αυτά επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση των τραπεζών.
Για να εξυγιάνουν τους ισολογισμούς τους πρέπει να απαλλαγούν από τα δάνεια αυτά.Οι προωθούμενες, από την Τράπεζα της Ελλάδος βάσει του ν.4224/2013, ρυθμίσεις σχεδιάσθηκαν από τις ίδιες τις τράπεζες και αντιμετωπίζουν το πρόβλημα μόνον μέσα από το πρίσμα των δικών τους συμφερόντων, απλώς ρυθμίζοντας υποχρεώσεις χωρίς να δίνουν λύση στο πρόβλημα της χρηματοδοτήσεως.
Η προκρούστεια λογική τους θα οδηγήσει σε κλείσιμο πολλές επιχειρήσεις, οι οποίες υπό συνθήκες φυσιολογικής χρηματοδοτήσεως είναι βιώσιμες και αποδοτικές ...”