Έτσι λοιπόν είναι αντιφατικό και υποκριτικό να είσαι μαρξιστής και να καταδικάζεις την εκμετάλλευση της εργασίας του εργάτη από τον κεφαλαιοκράτη, αλλά να έχεις αγοράσει μετοχές μιας εταιρείας.
Επίσης είναι αντιφατικό και υποκριτικό να είσαι φιλελεύθερος και να είσαι κατά των φόρων ΑΛΛΑ να αγοράζεις κρατικά ομόλογα ή να είσαι φανατικά υπέρ της πλήρους αποπληρωμής τους, και να πανηγυρίζεις ότι η Αργεντινή «τιμωρήθηκε» επειδή δεν πλήρωσε ένα ομόλογο.Δηλαδή οι φιλελεύθεροι αυτοί επιθυμούν να μπορεί το κράτος να δανείζεται «για να δουλεύουν οι αγορές» (λες και οι αγορές είναι κάτι ιερό).
Ξέρουν γιατί δανείζεται ένα κράτος;Για να συντηρείται υπερμέγεθες και να παρεμβαίνει στην τοπική αγορά.
Ξέρουν πώς αποπληρώνεται ένα χρέος;Με φόρους.
Άρα αυτού του τύπου οι φιλελεύθεροι και οι σοσιαλιστές, απλώς συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο μέσα σε ένα σύστημα θεσμοθετημένης διαφθοράς, όπου η πολιτεία (δηλαδή το σύνολο των πολιτών της) εκπωλείται (δηλαδή παραβιάζεται κάθε θεσμός και η ίδια η raison d'être της) προκειμένου να βγάλουν χρήματα το πολιτικό προσωπικό που έτσι συντηρείται στην εξουσία, και οι διάφοροι επενδυτές που θέλουν την απόδοση του κινδύνου, αλλά χωρίς τον κίνδυνο ...”
.gif)