Τις οικειοποιήθηκε το ίδιο με αναγκαστικούς νόμους.Περαιτέρω, η διαφορά των δικών μου εισφορών με αυτές της υπαλληλίας ήταν ότι οι πρώτες αποτελούνταν από πραγματικό χρήμα, που εισέρρεε στα ταμεία της Τράπεζας της Ελλάδας, ενώ οι δεύτερες σωρεύονταν ως λογιστικές εγγραφές, ως υποσχετικές του κράτους, έναντι των δικαιούχων.
Σήμερα το κράτος αυτό μου λέει ότι, δυστυχώς, χάσαμε.
Και ότι δεν πρέπει να ζητάω τίποτε, παρά μόνο να αποδεχθώ την συλλογική μας ατυχία.Την ίδια στιγμή, όμως, καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια, για να εγγυηθεί και μάλιστα με τους δικούς μου φόρους τις αντίστοιχες λογιστικές εισφορές των υπαλλήλων του.
Το αντίληψη αυτή συνιστά κατάφωρη παραβίασης της θεμελιώδους αρχής της ισότητας των πολιτών.Το γεγονός ότι εγώ υποχρεώθηκα να παραδώσω τις εισφορές μου στην πολιτεία, χωρίς όρους ανταποδοτικότητας στα κέρδη και χωρίς ρήτρες αποζημίωσης στις ζημίες, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, σημαίνει ότι τόσο αυτά τα κέρδη όσο και αυτές οι ζημίες θα πρέπει να επιμερίζονται αναλογικά στο σύνολο του πληθυσμού.
Ένα κοινό ταμείο πρέπει να παραμένει κοινό είτε χάσει είτε κερδίσει.Οι κραυγές των διαφόρων κατηγοριών υπαλλήλων του δημοσίου, σήμερα, για την διεκδίκηση της ακεραιότητας των δικών τους καταβεβλημένων εισφορών, στον βαθμό που βρίσκουν ευήκοα ώτα, συνιστούν θεσμοθέτηση της βαριάς ανισότητας.
Τα χρήματα αυτά χάθηκαν, στον ίδιο ακριβώς βαθμό που χάθηκαν και τα δικά μου.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες νομικές γνώσεις, (το Σύνταγμα άλλωστε είναι απλό κείμενο), για να αντιληφθεί κανείς ότι όταν το κράτος "έπαιζε" χωρίς να με ρωτήσει με τις δικές μου αποταμιεύσεις έπαιζε ταυτόχρονα και αναλογικά και με τις διακρατημένες υποσχετικές των δημοσίων υπαλλήλων συμπολιτών μου.
Είναι καιρός πια να αρχίσουμε να συζητάμε σοβαρά για ένα ενιαίο ταμείο, κοινό για το σύνολο του πληθυσμού, στο οποίο θα ενταχθεί ότι έχει γίνει μέχρι τώρα.Για να μοιραστούμε όλοι μαζί, εξίσου, δικαστές, αστυνομικοί, ένστολοι, εργάτες και ελεύθεροι επαγγελματίες, ότι έχει απομείνει.
Και στο μέλλον, αν κρίνουμε σκόπιμο, να κρατήσουμε άλλους, πιο καθαρούς λογαριασμούς.Χειριζόμενοι οι ίδιοι τις περιουσίες μας, μακριά από την υψηλή εποπτεία του κράτους πατερούλη, του κράτους με τα διαφορετικά παιδιά...”
.gif)