“Η πρόσφατη αισιοδοξία για την Ελλάδα λόγω της υποχώρησης των αποδόσεων των κρατικών της ομολόγων είναι αβάσιμη, υποστηρίζουν αναλυτές του Levy Institute. Επικαλούμενοι τα λεγόμενα του Desmond Lachman, αναφέρουν ότι «παρά τα ενθαρρυντικά στοιχεία για την έναρξη μιας οικονομικής ανάπτυξης, η Ελλάδα παραμένει βυθισμένη στη βαθύτερη των οικονομικών υφέσεων και τώρα επιβαρύνεται από ένα βουνό χρέους» και συμπληρώνουν πως οι στρατηγικές επιλογές της χώρας είναι περιορισμένες.
«Η μείωση του πεισματικά υψηλού ποσοστού ανεργίας και η αντιστροφή των μειούμενων περιουσιών των νοικοκυριών είναι επείγουσες προτεραιότητες της δημόσιας πολιτικής» τονίζουν.
«Η μείωση του πεισματικά υψηλού ποσοστού ανεργίας και η αντιστροφή των μειούμενων περιουσιών των νοικοκυριών είναι επείγουσες προτεραιότητες της δημόσιας πολιτικής» τονίζουν.
Η οικονομική ανάπτυξη και η αυξημένη εγχώρια ζήτηση δεν θα προκύψουν από τις δαπάνες του ιδιωτικού τομέα, καθώς τα νοικοκυριά, υπερφορτωμένα από τη συνεχώς αυξανόμενη φορολόγηση, συνεχίζουν την απομόχλευση και ο κλάδος των επιχειρήσεων βρίσκεται χωρίς βιώσιμες επιλογές για τη χρηματοδότηση επενδύσεων. Ο αυξημένος τουρισμός, παρά τις εκατομμύρια αφίξεις τουριστών, είναι απίθανο να προσφέρει την αναμενόμενη ανάκαμψη.Η υψηλή ανεργία και η μειωμένη παραγωγή, που έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην εγχώρια ζήτηση, έχουν ωθήσει την Ελλάδα στον αποπληθωρισμό, φαινόμενο που είναι απίθανο να διαρκέσει σχετικά βραχυπρόθεσμα.
«Η προσέγγιση που χαρακτηρίζεται από σκληρά προγράμματα λιτότητας τα οποία δεν προσφέρουν ανάπτυξη και διατηρούν τα άνευ προηγουμένου επίπεδα της ανεργίας μεσοπρόθεσμα, πρέπει να σταματήσει» τονίζουν.Στη θέση της θα πρέπει να έρθει μια αλλαγή στην στάση της δημοσιονομικής πολιτικής προς την μείωση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας και χρηματοδότησης της εργασίας από δημόσιους πόρους...”