“Τι κάνεις τώρα, μου λες; Το να πεις για εκατομμυριοστή φορά ότι δεν έχουν τσίπα, ότι σε φτύνουν στα μούτρα σου, ότι το πελατειακό σύστημα ζει και βασιλεύει, ότι πλήρωνε μαλάκα φορολογούμενε για να συνταξιοδοτούνται οι 50άρηδες πελάτες, ότι, ότι ... δεν έχει νόημα. Δεν ιδρώνει κανενός τ' αυτί.
Κοντά στο όριο, λέει.
67 είναι το όριο για μένα!17 χρόνια δεν είναι κοντά στο όριο, είναι πολύ μακρυά!
Αλλά αν είσαι πελάτης, το όριο πέφτει μέχρι και στα 32.Προσέξτε και τη λεπτομέρεια.
Τους είχαν προσλάβει με προγράμματα κατάρτισης, δηλαδή επιδοτούμενα σεμινάρια από μένα, από σένα και κυρίως από τον Ευρωπαίο φορολογούμενο, για να μάθουν μια δουλειά ή να βελτιωθούν σ' αυτή που υποτίθεται ότι ήξεραν.Και τα λαμόγια των ΟΤΑ τους πάρκαραν στα σχολεία ως φύλακες.
Πόσα χρόνα σε καλύπτει ένα πρόγραμμα κατάρτισης;5 χρόνια καταρτιζόμενος;
Πάμε καλά;Τώρα με τον νόμο θα πληρώσουν οι ΟΤΑ, δηλαδή εγώ και σύ, και ασφαλιστικές εισφορές.
Το έκανε το ρουσφέτι ο Ντινόπουλος.Όχι θα το άφηνε...
Επειδή είναι κοντά στο όριο.Εμείς κοντά σε ποιο όριο είμαστε;
Δεν παίρνουν από λόγια, αδέρφια.Θέλει άλλο τρόπο....”