“Χάρηκα, πολύ, με τη νίκη-πρόκριση της Εθνικής. Ξενέρωσα, όμως, όταν (από μαλακία μου) παρακολούθησα τις έκτακτες ή προγραμματισμένες εκπομπές των δημοσιογράφων-σχολιαστών του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σύμφωνα με τα λόγια τους οι "ετοιμοπόλεμοι" "στρατιώτες" στο "πεδίο της μάχης" "μάτωσαν τα δίκτυα" των Αφρικανών. Για να καταλήξουν ότι οι ποδοσφαιριστές της ομάδας "έπαιξαν σαν Έλληνες".
Άλλο πάλι τούτο.
Άλλο πάλι τούτο.
Όταν έπαιξαν με την Κολομβία δεν ήταν Έλληνες;Σαν 'Έλληνες παίζουμε και στην πολιτική, την οικονομία και την κοινωνία (με τα γνωστά αποτελέσματα).
Γιατί οι δημοσιογράφοι-σχολιαστές αγνοούν το ζήτημα του ταλέντου, της σκληρής δουλειάς και προετοιμασίας (και της τύχης);Σκεφτείτε να είχε χάσει το πέναλτι ο Σαμαράς (που έχει και το ίδιο επώνυμο με τον Πρωθυπουργό).
Στη θέση του και γνωρίζοντας ότι με παρακολουθούν όλοι οι "'Έλληνες" δεν θα έπαιρνα το ρίσκο να το "εκτελέσω".Εάν μπορούσα θα ζητούσα από Γερμανό ποδοσφαιριστή να το "βαρέσει", για να του ρίξω το φταίξιμο σε περίπτωση που το έχανε.
Με τους "δημοσιογράφους" στεναχωρήθηκα.Γέλασα, όμως, με το γιο μου που σήμερα το πρωί όταν με ρώτησε γιατί στην ομάδα παίζει μόνο ο Σαμαράς και όχι ο Βενιζέλος ...”
κείμενο του Χρήστου Φραγκονικολόπουλου πλην του τίτλου