Την "σωτηρία της χώρας"
Τι σημαίνει σωτηρία της χώρας;
Τι σημαίνει "χώρα" κατ' αρχήν;
Μπορεί να υπάρξει αυτή η έννοια έγκυρα όταν δεν συμπεριλαμβάνει το σύνολο του πληθυσμού;
Είναι χώρα οι καταθέσεις στις τράπεζες καί μάλιστα επιλεκτικά οι καταθέσεις κάποιων από τους πολίτες;
Είναι χώρα οι εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, που πρέπει κάθε μήνα να πληρώνονται, όταν παράλληλα υπάρχουν εκατομμύρια άνεργοι για τους οποίους δεν υπάρχει καμία πρόνοια και άρα δεν συμμετέχουν στους ευεργετημένους του ευγενούς στόχου;
Τι ακριβώς σώζουμε και πως;
Ποιους σώζουμε και ποιους αφήνουμε έξω;
Και γιατί τους αφήνουμε απέξω;Η σωτηρία της χώρας είναι ένας όρος αυθαίρετος και ασαφής και για να αποκτήσει νόημα πρέπει να αναλυθεί εξαντλητικά. Αλλιώς καταντά ένα απλό, κενό ιδεολόγημα, που μπορεί μόνον, με την συναισθηματική φόρτιση που προκαλεί, να καθηλώνει και να προκαλεί αμηχανία και σιωπή στους αφελείς.
Αν εξετάσουμε την πορεία των πραγμάτων, σε όλο το διάστημα της κρίσης, μπορύμε να βγάλουμε ένα ασφαλές συμπέρασμα.Άσχετα με τις ωραιοποιημένες παραστάσεις που γεννά η εκφορά της εξιδανικευμένης θολής επίκλησης, η σωτηρία της χώρας ταυτίστηκε εν τοις πράγμασι απόλυτα με την σωτηρία του πολιτικού συστήματος, όπως το ξέρουμε μέχρι τώρα, χωρίς καμία αλλαγή και την προστασία των εξαρτημάτων του, με άλλα λόγια της υπαλληλίας.
Οτιδήποτε άλλο έμεινε προκλητικά απέξω.Ο ολοένα αυξανόμενη ανάγκη για βία, ώστε να εξασφαλισθεί η συμμετοχή των πολιτών στην δήθεν "προσπάθεια", βία που εκδηλώνεται κυρίως στον τομέα της αρπαγής της περιουσίας των πολιτών, που ευφημιστικά ονομάζεται είσπραξη φόρων, αλλά και έμμεσα με την διαρκή συρρίκνωση του κράτους δικαίου και των δικαιωμάτων δικαστικής προστασίας έναντι της υπερέχουσας διοίκησης, αποδεικνύει το παραπάνω και δίνει το μέτρο της αίσθησης που έχει πλέον, μετά από 4 χρόνια, ο μη προνομιούχος πληθυσμός για την γνησιότητα του στόχου.
Διότι εάν τον πίστευε και εάν τον συμμερίζονταν δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα συμμετείχε, με την θέληση του, χωρίς να εξαναγκασθεί.Συνήθως οι άνθρωποι σώζονται δια της συμμετοχής τους και όχι μέσω απειλών και καταναγκασμών.
Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε και το κατανοήσουμε, ότι η σωτηρία της χώρας δεν είναι παρά μια κιβωτός για λίγους και αυστηρά επιλεγμένους, με όλους τους άλλους να αποτελούν αναλώσιμα θύματα της καταιγίδας, που απλά περιμένουν την σειρά τους για την καταστροφή, τόσο πιο γρήγορα θα μπούμε στην πραγματική διαδικασία της σωτηρίας μας.Οι φόροι πληρώνονται για να συντηρείται το φαύλο κράτος και να μισθοδοτείται η υπαλληλία.
Και τα δύο υπάρχουν για να εξυπηρετούν τον εαυτό τους και τις δικές τους ανάγκες.Η χώρα είναι αυτοί.”
.gif)