“Ούτε αρμοδιότητες ούτε πόροιΈτσι, η Περιφέρεια στην Ελλάδα γεννήθηκε ως ακόμα ένα γραφειοκρατικό έκτρωμα. Το κράτος φρόντισε να μην κόψει τον ομφάλιο λώρο της οικονομικής εξάρτησης, ώστε να την ελέγχει.Οι πόροι της Περιφέρειας είναι κι αυτοί “φλου” και καθορίζονται από την κεντρική κυβέρνηση ανάλογα με τα κέφια της.
Μολονότι ο νόμος όρισε ως έσοδα της Περιφέρειας το 2,4% από τον ΦΠΑ και το 4% από τον φόρο εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, η κυβέρνηση δεν αποδίδει αυτούς τους πόρους και τους “παζαρεύει”. Η “συναλληλία” δουλεύει, κι εδώ, α λα ελληνικά: όπου μπορώ σε εκβιάζω, όπου μπορείς με εκβιάζεις. Κάνω τα στραβά μάτια εγώ, κάνεις και συ. Σου δίνω λεφτά, με ψηφίζεις.
Αλλά έτσι δεν λύνονται τα μεγάλα προβλήματα. Ούτε μπορούν να σχεδιαστούν μακροπρόθεσμες επενδύσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα.Δεν αρκούσε φαίνεται όλη αυτή η ασάφεια γιατί το Κράτος της φόρεσε και καπέλο: την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Σου λέει “καλοί είναι οι αιρετοί άρχοντες” αλλά, για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, δεν βάζουμε από πάνω κι έναν διορισμένο Περιφερειάρχη να “κοντράρει” τον αιρετό για να μην πάρει “πολύ αέρα”; Έτσι το κουβάρι μπερδεύτηκε τελείως...”