Σε ένα σχολείο κάπου στην Αθήνα...

“...την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς η δασκάλα παίρνει παρουσίες.

- Μεχμέτ Αλί Αρκαντάν;
- Παρών.
- Μουχτάρ Αλ Σαρουί ;
- Παρών.
- Γιόν Κιμ Λι Γκονγκ ;
- Παρών.
- Χατζή Λαζά Ρουμίχ Αλής;
Τίποτα! Ησυχία...
- Χατζή Λαζά Ρουμίχ Αλής, επαναλαμβάνει η δασκάλα.
Πάλι τίποτα.
Κι εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα, ένα παιδάκι δειλά-δειλά σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά και λέει:
- Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι, Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε!”



Δημοφιλείς αναρτήσεις