“Δεν θελήσαμε να καταλάβουμε ότι το συμφέρον μας είναι να γίνουμε τακτικό μέλος της Κοινότητας μόνον αφού θα έχουμε προχωρήσει αρκετά στην εξυγίανση της οικονομικής μας διαρθρώσεως. Γιατί τα οποιαδήποτε οφέλη που θα μπορούσε να μας εξασφαλίσει η ένταξη, δεν θα αντιστάθμιζαν ποτέ την οριστική απώλεια της δυνατότητας εξυγιάνσεως της οικονομίας. Αυτή θα έμενε (θα μείνει) πάντα, στο περιθώριο των αναπτυγμένων οικονομιών ...”