"Όσο αντιμετωπίζω προβλήματα τόσο μικρή φαντάζω, όταν όμως τα ξεπερνώ γίνομαι ένας γίγαντας !!"
Έχουμε δει τι γίνεται μέσα σε ένα νοσοκομείο, όχι σαν επισκέπτες, όχι σαν ασθενής, αλλά αν μπορούσαμε να τοποθετήσουμε έστω για λίγο τον εαυτό μας στην θέση του προσωπικού μόνο για ένα 12ωρο π.χ νοσοκόμος, νοσηλευτής, γιατρός και να έχεις 40 άτομα ασθενείς μόνο σε ένα τμήμα τότε θα καταλαβαίναμε την δική τους ψυχολογία. Ο κάθε ασθενής έχει το πρόβλημά του, την ιδιοτροπία του, τον συγγενή του και καλείται το προσωπικό να μπαίνει στην διαδικασία να φέρεται σωστά και άψογα διότι είναι υποχρεωμένος, άσχετα με την κούραση, άσχετα με την εφημερία την οποία πρέπει να βγάλει.
Άραγε μπήκε ποτέ κάποιος στην διαδικασία να δει, έστω και εθελοντικά για το τι γίνεται στα κέντρα απεξάρτησης με αυτά τα παιδιά? Μπήκε στην διαδικασία κάποιος να πάει σε ψυχιατρικές κλινικές για να δει αυτούς τους ανθρώπους και να συνομιλήσει μαζί τους και να διαπιστώσει ότι:"ότι οι περισσότεροι τρελοί, είναι οι έξω από τους μέσα?"
Γιατί μπήκαν εκεί?
Μήπως γιατί το ήθελαν ή επειδή το επέβαλε η ίδια μας η κοινωνία με τους δικούς τις κανόνες:"αν είναι κάποιος καλός να τον χαλάσουμε, γιατί μας χαλάει την πιάτσα!!"
Τα παιδιά που ξανά πέφτουν στα ναρκωτικά, είναι παιδιά που πέρασαν το στάδιο της αυτογνωσίας,ξέρουν τι είναι και που πάνε, αλλά η κοινωνία τους δείχνει άλλα πράγματα ...την σαπίλα....την βρωμιά.....και το να σε δείχνουν με το δάχτυλο...σε αντίθεση πάντα με αυτά τα παιδιά που είναι διάφανα... και θέλουν ντόμπρες κουβέντες...αλήθειες που πονάνε καθώς λέγονται, αλλά με καθαρά βλέμματα.Αλλά πάντα αυτές οι αναρτήσεις πηγαίνουν στον πάτο της ανάγνωσης....δεν μας αφορούν....δεν μας αγγίζουν αυτά που γράφει ο τάδε ή η τάδε....αν όμως είναι κάτι που αφορά την κλειδαρότρυπα, είμαστε πρώτοι και προσπαθούμε να μην χάσουμε καμία λέξη.
Γίνονται σχολές Γονέων κατά καιρούς, αλλά ποιος νοιάζεται?Γίνονται ημερίδες εεεε και....ωχ μωρέ αδερφέ τώρα......αυτή τώρα τη το παριστάνει "έξυπνη ή ξερόλα"?
Πάντα εύκολα λόγια και από έργα τίποτα !!Και ακούς και τον πατέρα να σου λέει δεν έχω ώρα να μιλήσω με το παιδί μου, διότι τρέχω για να βγάλω μεροκάματο και η μάνα το ίδιο...και γιατί κάνεις παιδιά?
για την κοινωνία?για την γειτονιά ή να λες είμαι οικογενειάρχης τώρα?
Αν όλοι μας κάναμε κάτι έστω και λίγα, θα ήμασταν πάρα πολύ καλύτεροι ΑΝΘΡΩΠΟΙ !!”