“ Δυστυχώς, στην Ελλάδα κυριαρχουν 2 “τύποι ανθρώπων”…
– Ο πρώτος, ο μακράν πλειοψηφικός, είναι ο τύπος της “πιάτσας” (του “λιμανιού” που λέμε)…
– Υπάρχει και ο άλλος: Ο “σκεπτόμενος” (του “σαλονιού”)…
Συνήθως, ντόμπρος και ευθύς ο πρώτος…
Αλλά, πολύ συχνά, ασυλλόγιστος, υπερ-συναισθηματικός,
προχειρολόγος, παπατρέχας και μαξιμαλιστής…
Μορφωμένος και καλλιεργημένος ο άλλος…
Αλλά, το πιο συχνό, σιωπηλός, παθητικός,
αδρανής, πνιγμένος στον σκεπτικισμό του,
με “παράλυση” από την πολλή “ανάλυση”…
Ναι…
Άλλα έτσι δουλειά δεν γίνεται…
Οι κοινωνίες προχωρούν μπροστά μονάχα με ρεαλισμό…
Πράξη και θεωρία, μαζί…
Εμπειρία και αναλυτική γνώση, μαζί…
Κουράγιο και σκέψη, μαζί…
Άντε να τα βρεις, μαζί, όμως…
Και να τα βρεις, άντε να τα στηρίξεις… ”
