“ Είναι αναμενόμενο απο τη στιγμή που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που είναι.
Δεν μου προξενεί ουδεμία έκπληξη.
Μάλιστα απο διαβολική σύμπτωση έβλεπα σήμερα μια ανάρτηση*** που είχα κάνει στο facebook πριν απο 2 ακριβώς χρόνια … ”
Προχθές, στην εκπομπή του Θεσσαλονικιού φίλου Chris N. Konstas στον Action Fm 104,6…
Για τους πιθανούς, πλέον, κινδύνους…
Ακούστε τους…
*** Η ανάρτηση που είχε κάνει ο Δρ. Χάρης Βλάδος στο facebook πριν απο 2 ακριβώς χρόνια
“ Πολλοί φίλοι ζητούν την γνώμη μου για τις ερχόμενες εκλογές…
Καταρχήν, θέλω να τους ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη τους στο κριτήριο μου…
Και θα προσπαθήσω να τους απαντήσω…
Συνολικά, λοιπόν, νοιώθω άσχημα αυτή την εποχή…
Νοιώθω βαθιά απογοητευμένος, από τόσα πολλά…
Η Ελλάδα που ζω, η ζωή που μου επιβάλλεται εντέλει, έχει μεγάλη απόσταση από αυτήν που σκεπτόμουν όταν αποφάσιζα , πριν από 10 περίπου χρόνια, να επιστρέψω από το Παρίσι και να ζήσω μόνιμα στην Ελλάδα…
Πίστευα, τότε, σε μια Ελλάδα με προοπτική ευρωπαϊκή και ήρθα έτοιμος να συμβάλλω προς αυτήν την κατεύθυνση, ως διδάκτορας οικονομολόγος…
Με όλες μου τις δυνάμεις…
Με τις γνώσεις και τις εμπειρίες που απέκτησα στο εξωτερικό…
Για μια καλύτερη κοινωνία, μια καλύτερη ζωή, για όλους μας, όσο ήταν δυνατόν…
Σαν δάσκαλος, σαν ενεργός πολίτης…
Όχι, χωρίς αφέλεια…
Ήξερα τι θα αντιμετωπίσω…
Και ήδη είχα αρχίσει να γράφω για την κρίση που πλησίαζε, με σταθερό βηματισμό, στον τόπο μας…
Και προέβλεπα την καταιγίδα που ερχόταν…
Όχι, δεν ήμουν αφελής…
Ήμουν, απλώς, αισιόδοξος και λιγότερο απογοητευμένος…
Ας “προφητέψω”, λοιπόν..
Οι εκλογές που θα έχουμε σε λίγες μέρες, εκτιμώ πως, θα ανοίξουν έναν μεγάλο κύκλο πολιτικής αστάθειας για τον τόπο…
Με οδυνηρά μακρόπνοα αποτελέσματα…
Αυτή την παρτίδα, έτσι όπως είναι πλέον τα πράγματα, την έχει ήδη “κερδίσει” ο λαϊκισμός…
Έτσι ή αλλιώς…
Από τα “αποδυτήρια”…
Βέβαια, πόσο ρηχή και αυτοκαταστροφική “νίκη”, ε;…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμώ, πως θα επικρατήσει εκλογικά…
Σαφώς…
Δύσκολα, όμως, θα καταφέρει να φτιάξει μια σταθερή κυβέρνηση…
Και να φτιάξει κυβέρνηση, δεν θα είναι σταθερή..
Η προσωρινή “σιωπή” των αποκλινουσών εσωτερικών τάσεων του θα πάψει μπροστά στο μοίρασμα των “κουταλιών” της εξουσίας…
Οι “γραφικοί” θα μεταμορφωθούν σε υστερικούς νομείς της πρόσκαιρης “εξουσίας” τους…
Με τεράστιο εθνικό κίνδυνο, στο βάθος…
Απλά…
Η ΝΔ θα ηττηθεί και θα ματώσει…
Θα αναγκαστεί να επαναπροσδιορισθεί…
Θα είναι, τελικά, ένα κόμμα της “δαιμονοποίησης” της Τρόικας, του “να φύγουνε οι κατακτητές” ή ένα κόμμα πραγματικά φιλοευρωπαικό, σύγχρονο, ανοιχτόμυαλο, πραγματικά φιλελεύθερο, χωρίς ακρότητες και ψευτοτσαμπουκάδες;…
Ή το ένα ή το άλλο…
Ή πίσω ή μπροστά….
Τέλος τα ψέμματα…
Τα “δυο ΠΑΣΟΚ” θα αλληλοφαγωθούν, απλώς, αποδεικνύοντας αμφότερα την υπανάπτυξη της σοσιαλδημοκρατικής ιδεολογίας στην Ελλάδα, σε σχέση με την κυριαρχία “προσώπων” και “σφραγίδων”…
Θα αναγκαστούν, με την βία, να ενηλικιωθούν…
Αν και όσο το προλάβουν…
Το ΠΟΤΑΜΙ θα αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση…Και τότε θα αρχίσουν τα πραγματικά δύσκολα… Ποιοι είμαστε και, κυρίως, ποιοι δεν είμαστε… Σαν να παντρεύεται κάποιος στα δεκατέσσερα… Θα πετύχει ο γάμος;… Το εύχομαι… Αλλά, δύσκολο…
Η ΧΑ δεν θα εξαφανισθεί… Θα παραμείνει τσιμπούρι στην πλάτη της αδύναμης Δημοκρατίας μας…
Το ΚΚΕ θα συνεχίσει την “υπέροχη” αυτιστική τροχιά του… Αλώβητο… Και αναίσθητο…
Οι ΑΝΕΛ θα μπορούν, το πιθανότερο, μετεκλογικά εκτός βουλής, να ασχοληθούν απερίσπαστοι με την αναζήτηση “υδατανθράκων” και “ψεκαστικών”…
– Και τι να ψηφίσω, δηλαδή;…
Δεν ξέρω… Δικαίωμά σου, φίλε, συμπατριώτη…
Πιστεύω πως καταλαβαίνεις, τουλάχιστον, τι εκτιμώ πως “δεν πρέπει” να ψηφίσεις…
Το εύχομαι…
Αλλά δεν είμαι, πλέον, και πολύ αισιόδοξος…
Ξέρω, δυστυχώς, πως αύριο στα έδρανα του κοινοβουλίου μας θα έχουμε ακόμα περισσότερους εκπροσώπους της “πίστας”, των “πρωινάδικων”, των “τζακιών”, της “κωμωδίας” και του “τσαμπουκά”…
Και ελάχιστους με συνεκτικό και καλλιεργημένο νου, γνώση, ουσιώδεις ικανότητες και ψυχραιμία…
Γιατί έτσι έχεις μάθει να σκέφτεσαι και να επιλέγεις, φίλε μου…
Γιατί στο μυαλό σου έχεις μονάχα την εύκολη κριτική, την άνετη λύση και την βόλεψη…
Το “τσάμπα”…
Και, μετά, αγανακτείς, φυσικά…
Ποτέ, όμως, με την ιδιοτελή “αφέλεια” σου…
Η Ελλάδα, πλέον, μου φαίνεται πως φεύγει, δυστυχώς, από την τροχιά σύγκλισης με την Ευρώπη…
Ξαναπέφτουμε στην “αγκαλιά” των Βαλκανίων…
Μονάχα, ένα “θαύμα”…
Σαν κι αυτό που ονειρευόμουν όταν επέστρεφα από το Παρίσι, ε;…”