“Η ρητορεία του Αλέξη για το σκληρό ΔΝΤ που απαιτεί από την Ελλάδα πράγματα που δεν μπορεί να δεχθεί και από τους εταίρους (άλλα) πράγματα που δεν μπορεί να δεχθούν αυτοί δείχνει μια διασταύρωση με δύο κατευθύνσεις:
1. Στασιμοχρεοκοπία (δάνειο από Βενιζέλο) - το καλό σενάριο!
2. Τυπική χρεοκοπία και Grexit
Η στασιμοχρεοκοπία υποθέτει πως αποδέχονται οι Ευρωπαίοι εταίροι την άποψη για τη σκληράδα του ΔΝΤ μιας και τους ζητάει πράγματα που δεν μπορούν.
Αυτά που τους ζητάει το ΔΝΤ είναι ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και περισσότερα λεφτά.
Με την απομάκρυνση του ΔΝΤ, λείπουν και τα λεφτά του, οπότε τα πράγματα που θα απαιτηθούν από τους Έλληνες θα είναι ακόμη σκληρότερα.
Ελάφρυνση χρέους δεν γίνεται ή γίνεται μικρότερη και λεφτά δεν βάζουν.
Οπότε η Ελλάδα υφίσταται ακόμη σκληρότερα μέτρα για να βγει ένα κάποιο πρόγραμμα - ο Έλληνας φορολογούμενος θα τσοντάρει - ή αφήνεται στη μοίρα της με μόνη φροντίδα τη μη τυπική χρεοκοπία, δηλαδή μόνο αναχρηματοδότηση του χρέους.
Έξοδος στις αγορές αδύνατη.
Δηλαδή, κάρο κολλημένο στη λάσπη.
Ως λύση είναι επιθυμητή για τους τσιπροκαμμένους - κατσικώνονται στην εξουσία και λυμαίνονται το κράτος.
Λιγότερα τα λεφτά, αλλά έχουν αποδείξει πως είναι λιγούρια.
Εάν οι εταίροι δεν αποδεχθούν τα της σκληράδας του ΔΝΤ, είτε η Ελλάδα βλέπει από αριστερή σκοπιά τα σκληρά μέτρα και της αρέσουν ή χρεοκοπεί και τυπικά.
Το Grexit επακόλουθο εντός έξι μηνών.
Οι προοπτικές με την κυβέρνηση των εθνικοσοσιαλιστών είναι μεταξύ καταστροφής και απόλυτης καταστροφής.
Όλοι όσοι θέλουν μια έστω και ελάχιστα καλύτερη προοπτική από την καταστροφή, οφείλουν να ενώσουν δυνάμεις για να υπάρξει αξιόπιστη εναλλακτική διαχείρισης.
Αξιόπιστη και στο εσωτερικό της χώρας και για τους εταίρους.
Δεν υπάρχει η πολυτέλεια της ιδεολογικής καθαρότητας ή της ευρείας έκτασης προγραμματικής σύγκλισης.
Ελάχιστη πλατφόρμα
(α) να σωθεί η παρτίδα και
(β) να σωθεί η δημοκρατία.
Από τους εταίρους να ζητηθεί ένα εξάμηνο στοιχειώδους συμμαζέματος των μπάζων που θα αφήσει το τσιπροκαμμενιστάν.
Η σημερινή αντιπολίτευση είναι παντελώς ανίκανη (ή τόσο στενά ιδιοτελής) ώστε, ως έχει, ούτε ως θυρωρός να πάρει τα κλειδιά δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Ας μαζευτούν αυτοί που στοιχειωδώς μπορούν να ανταποκριθούν στην απαίτηση της αξιοπιστίας.
Σαμαροβενιζέλοι, σημιτοπαπανδρέου, καμινομπουτάρηδες κι όποιοι άλλοι κρίνουν αυτοί.
Παλιοί ή νέοι πολιτικοί, πολιτικοί ή τεχνοκράτες.
Με υποχρέωση να χτίσουν εναλλακτική.
Με την εναλλακτική μπορεί να γίνει η αφύπνιση και συσπείρωση των πολιτών.
Όποιος μπορεί να συνεισφέρει άλλη πρόταση στις επόμενες οκτώ έως δώδεκα εβδομάδες, ας το κάνει.”