Καμία φερεγγυότητα - Καμία εμπιστοσύνη - Μηδενικές προσδοκίες

“Όποιος και ότι μένει εδώ ασφυκτιά.
Σκάει.
Πνίγεται από τους ΦΟΡΟΥΣ και από τους ΦΟΒΟΥΣ.
Μιλάμε για τον ορισμό του τοξικού οικονομικού περιβάλλοντος.



Αυτή η οικονομία είναι ένα Τσερνομπίλ οικονομικό, είναι περιβάλλον ραδιενεργό και οι υποκριτές πολιτικάντηδες το ξέρουν καλά, καλύτερα από όλους μας, γιατί οι φόβοι, η τοξικότητα της οικονομίας και οι μηδενικές προσδοκίες διαμορφώνονται από την πολιτική τους.

Οι Έλληνες βγάζουν στο εξωτερικό τα παιδιά τους και τους εαυτούς τους για να τους σώσουν.

Πολίτες αλλά και διάφοροι πολιτικοί αριστερών καταβολών με δεξιές τσέπες βγάζουν στα κρυφά στο εξωτερικό τις καταθέσεις τους για να τις σώσουν.

Οι επιχειρηματίες βγάζουν στο εξωτερικό τις επιχειρήσεις τους για να τις σώσουν.

Γενικώς… όποιος έχει ή δεν έχει κάτι, προκειμένου να το σώσει το βγάζει στο εξωτερικό.

Αυτή είναι μία τραγική διαπίστωση.

Το γελοιότερο της υπόθεσης είναι, ίσως, το ότι… όλη αυτή η «δεξιότσεπη αριστεροσύνη» και τα στελέχη με τα δεκάδες ακίνητα και τα μεγάλα βιβλιάρια καταθέσεων, αφού πρώτα έβγαλε στα εξωτερικό τις δικές της καταθέσεις για να τις σώσει, ζητάει από όσους πολίτες έβγαλαν στο εξωτερικό τις καταθέσεις τους για να τις σώσουν, να τις επιστρέψουν στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα για να το σώσουν, ώστε να μπορέσει αυτό να χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις που φεύγουν για να σωθούν από αυτούς που κυβερνούν…

Κυβέρνηση χωρίς καμία φερεγγυότητα.

Κράτος που δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη.

Νόμοι που αλλάζουν κάθε μέρα.

Οικονομία με μηδενικές προσδοκίες.

Όπως (ΔΕΝ) είπε και ο Αλέξης ...

«Θα ρίχναμε τον φράχτη αλλά φοβόμαστε ότι θα φύγετε ... όλοι» ”