"Πολιτικός κρατούμενος είναι κάποιος που έχει διαπράξει μια αξιόποινη πράξη με πολιτικά κίνητρα, ανεξαρτήτως αν έχει χρησιμοποιήσει ή όχι βία, ή κάποιος ο οποίος θεωρείται από την κυβέρνηση ότι ενήργησε με πολιτικά κινητρα."
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
(α) Οι δολοφόνοι τρομοκράτες στις ελληνικές φυλακές είναι πολιτικοί κρατούμενοι. Είναι πολιτικοί κρατούμενοι γιατί τα κίνητρά τους ήταν πολιτικά.
(β) Και οι διάφοροι Χρυσαυγίτες όμως που μπαινοβγαίνουν στις φυλακές είναι κι αυτοί πολιτικοί κρατούμενοι. Τον Φύσσα δεν τον σκότωσαν για να του κλέψουν το πορτοφόλι. Τα κίνητρα ήταν επίσης πολιτικά.
(γ) Αν δέχεσαι το (α) και δεν δέχεσαι το (β) ή το αντίστροφο, απλώς κάνεις διαχωρισμούς ακόμα και στους δολοφόνους. Προφανώς επειδή αντιμετωπίζεις με συμπάθεια τις παρανοϊκές ιδέες τους και δεν σε ενοχλεί και τόσο η βία όταν αυτή ασκείται εις βάρος όσων δεν έχουν τις ίδιες ιδέες και απόψεις με σένα. [αλλά σ’ αυτήν την περίπτωση κακώς επισκέπτεσαι το προφίλ μου – είσαι ανεπιθύμητος]
(δ) Όσο ειδεχθείς δολοφόνοι και γενικά εγκληματίες κι αν είναι λοιπόν τα παραπάνω καθάρματα (α + β) έχουν ακόμα ένα κοινό. Είναι πολιτικοί κρατούμενοι. Ελπίζω ότι αυτοί οι ευαίσθητοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα αρμόδιοι θα τους επισκέπτονται όλους και θα φροντίζουν με τον ίδιο τρόπο να προστατευθούν τα δικαιώματα όλων. Δηλαδή και του δολοφόνου του Μπακογιάννη και του δολοφόνου του Φύσσα. [τα παραπάνω δεν τα γράφω με ειρωνική διάθεση, αλλά το αντίθετο – ελπίζω η ευαισθησία να μην κάνει διακρίσεις]
(ε) Κανείς από τους παραπάνω δεν είναι κρατούμενος συνείδησης. Δηλαδή κανείς δεν τιμωρήθηκε για τα φρονήματά του (π.χ. πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις). Τέτοιου είδους κρατούμενοι ήταν όσοι φυλακίζονταν και βασανίζονταν από τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Παρεμπιπτόντως: Και οι Χουντικοί ήταν πολιτικοί κρατούμενοι.
(στ) Οι πολιτικοί κρατούμενοι θα πρέπει να έχουν την ίδια μεταχείριση με τους υπόλοιπους κρατουμένους και να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα. Ούτε περισσότερα, ούτε λιγότερα. Άρα δεν θα πρέπει να βρίσκονται σε καλύτερα ή χειρότερα κελιά από τους άλλους κρατούμενους. Θα πρέπει να τοποθετούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας μόνο εφόσον στις ίδιες φυλακές τοποθετούνται και εγκληματίες «παρόμοιου βεληνεκούς» και επικινδυνότητας – αλλά και με μεγάλες πιθανότητες να αποδράσουν με τη βοήθεια των συμμοριών τους: μεγαλέμποροι ναρκωτικών, δουλέμποροι trafficking, μαφιόζοι και serial killers όπως ο Δημήτρης Κουφοντίνας που δολοφόνησε εν ψυχρώ 13 άτομα.
(ζ) Αν θα πρέπει να κατηγορηθεί οποιοσδήποτε παράγοντας του Υπουργείου Δικαιοσύνης είναι όχι γιατί έρχεται σε επαφή με κρατούμενους και φροντίζει για τα δικαιώματά τους (πολύ καλά κάνει) αλλά μόνο εφόσον ό,τι κάνει το κάνει επιλεκτικά: π.χ. μόνο για πολιτικούς κρατούμενους, όχι για ποινικούς ή μόνο για τον Α πολιτικό κρατούμενο και όχι για τον Β. Το ίδιο υπόλογος είναι εάν εξασφαλίσει ευνοϊκότερη ή δυσμενέστερη μεταχείριση για έναν κρατούμενο ή μια ομάδα κρατουμένων.
(η) Η εικόνα μιας κυβέρνησης που προσπαθεί να αποτρέψει ή να εμποδίσει την κατάθεση στοιχείων στον Εισαγγελέα και ταυτόχρονα επιχειρεί να εκφοβίσει τον τύπο είναι θλιβερή, θεσμικά απαράδεκτή και πολιτικά χυδαία.”
[Τα παραπάνω αποφάσισα να τα γράψω αφού διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα σημερινή ανάρτηση στο The Books' Journal του Παναγιώτη Δημητρά που παρουσιάζει τις θέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας με την οποία συντάσσομαι πλήρως και της οποίας είμαι μέλος. Θα βρείτε την ανάρτηση στα σχόλια. Προφανώς η ανάλυση, η ερμηνεία και ο σχολιασμός είναι δικός μου και δεν δεσμεύει κανέναν άλλον. Επιπλέον τονίζω με έμφαση ότι όλα τα παραπάνω τα γράφω σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο. Το τι έγινε ακριβώς δεν το γνωρίζω και δεν είναι δική μου δουλειά να το ανακαλύψω. Θα συστήσω μάλιστα σε όσες/ους βιάζονται να καταλήξουν σε συμπεράσματα, ένθεν κακείθεν, να μην είναι ανυπόμονοι και πρόχειροι.]
Προφανώς δεν θεωρώ ότι η μεταχείρισή τους από τη δικαιοσύνη πρέπει να είναι διαφορετική. Η Διεθνής Αμνηστεία χρησιμοποιεί τον όρο γιατί κάνει καλύτερα monitor τις σχετικές υποθέσεις. Σε πολλές περιπτώσεις οι κυβερνήσεις (ακόμα και οι δημοκρατικές) είναι πιθανόν να κάνουν σοβαρές εκπτώσεις στην προστασία των δικαιωμάτων τους. Βλ. Daniel Ellsberg, Edward Snowden κ.α. Έγινε και στην υπόθεση της 17 Νοέμβρη, γίνεται και τώρα με τη Χρυσή Αυγή.
.gif)
.gif)
