“Αν η "κοινή γνώμη" αφιέρωνε τον μισό από τον χρόνο που ξοδεύει για να ασχοληθεί με τους καραγκιόζηδες, για να ακούσει και να αναπαράγει αυτά που λένε οι λίγοι σοβαροί, τώρα θα ήμασταν πολύ καλύτερα.
Αλλά οι σοβαροί περνούν απαρατήρητοι. Οι καραγκιόζηδες ερεθίζουν και διεγείρουν τα καφενειακά ένστικτα. Και οι ψάρακες τσιμπάν και ασχολούνται έντονα και επίμονα με τους τελευταίους.Έτσι οι καραγκιόζηδες "υπάρχουν" και αναπαράγονται. Και οι σοβαροί δεν "υπάρχουν" και ζουν στην σκιά.
Διότι "υπάρχεις" όσο ο κόσμος ασχολείται μαζί σου.
Ζεις στην αφάνεια όσο κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι λες.
Είναι προφανές ότι στην χώρα μας το κοινό χρειάζεται συγκινήσεις. Χρειάζεται προσβολές για να έρθει σε θέση (εικονικής βεβαίως και θεατρικής) άμυνας. Να ανάψουν τα αίματα και να γίνει καβγάς για την σκιά του γαϊδάρου. Και με τους σοβαρούς αυτά δεν γίνονται, με αποτέλεσμα να αναζητούμε με πάθος τους καραγκιόζηδες. Και να τους κρατάμε ζωντανούς στην επιφάνεια.”
.gif)
.gif)
