Κάποιος πετάει μία mlkία ... και αρχίζει το θέατρο του παραλόγου

“Δεν θέτω τον εαυτό μου ούτε υπεράνω, ούτε έξω από τα δρώμενα και τις εκάστοτε συζητήσεις στη σφαίρα των ελληνικών social media, και επίσης αντιλαμβάνομαι ότι σε ατομικό - αλλά και σε συλλογικό - επίπεδο κάθε συζήτηση και απάντηση έχει την αξία της, ειδικά όταν ανοίγουν θέματα και επικρατεί το θέατρο του παραλόγου.



Ωστόσο δεν μπορώ να μην νιώσω λύπη με την "αντιδραστική" φύση και παρωχημένο περιεχόμενο πολλών απ'όσα λέμε εδώ πέρα.

Κάποιος πετάει μία μ***κία (με το συμπάθειο) και όλο το διαδίκτυο αντιδράει σαν χορός σε τραγωδία.

Άντε να καταφέρεις να κερδίσεις την προσοχή και την εμπιστοσύνη των χρηστών, των πολιτών, των θεατών και των καταναλωτών και να τους πείσεις ότι η αλλαγή θα έρθει μόνο αν οι ίδιοι συμμετάσχουν και αλλάξουν όταν επικρατεί ατμόσφαιρα καφενείου.

Ταυτόχρονα βέβαια όσο το δακτυλογραφώ αυτό σκέφτομαι ότι αυτή ακριβώς είναι η φιλελεύθερη συνθήκη και πρόκληση:

όχι το να περιορίζεις την ατζέντα παρεμβατικά, αλλά το να πείθεις ότι το δικό σου μήνυμα - το θετικό, το ελπιδοφόρο, το χρήσιμο, το όμορφο - είναι πιο αξιόλογο από τα άλλα.”