“Τα capital controls θα έρχονταν, αργά ή γρήγορα. Και θα έμεναν, όπως και θα μείνουν άλλωστε, για πάρα πολύ καιρό. Μέχρι να αλλάξει στο σύνολο της η δομή της ελληνικής κοινωνίας και ο τρόπος κατανομής των όποιων πόρων της.
Από την στιγμή που ο ελληνικός λαός αποφάσισε, -μέσω των ηγεσιών που ψήφιζε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, κυρίως-, ότι το πιο αντιπαραγωγικό του κομμάτι θα έπρεπε να συνεχίσει να πληρώνεται σε σκληρό νόμισμα και δυσανάλογα πολύ σε σχέση με την απόδοσή του, τα capital controls ήταν η μόνη λύση, μετά από τα 5 χρόνια διαρκούς φθοράς.
Δεν χρειάζεται σπουδαίες γνώσεις οικονομίας για να εξαχθεί το συμπέρασμα. Όταν αφαιρείς πόρους από αυτόν που έχει την δυνατότητα να παράγει, για να προσθέσεις καταναλωτική δύναμη σε αυτόν που δεν παράγει και που για να καλύψει τις "ανάγκες" του θα καταφύγει στην αγορά εισαγομένων, μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο διαρκούς αιμορραγίας, που καταλήγει στην σταδιακή έξοδο του πλούτου από την χώρα και στην πτώχευση.
Το 2010, με σκοπό την παραμονή στο ευρώ, πάρθηκε η απόφαση της βίαιας εσωτερικής υποτίμησης. Κάτι πολύ σωστό θεωρητικά που, όμως, εφαρμόστηκε τελείως λανθασμένα. Διότι η εσωτερική υποτίμηση έπρεπε να συνδυαστεί και με την αντιστροφή της αναλογίας της διάθεσης των πόρων, με την μεταφορά του μεγαλύτερου μέρους τους στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να περιοριστεί σταδιακά η ανάγκη της χώρας σε εισαγωγές. Το μείζον πρόβλημα μας άλλωστε ήταν το ισοζύγιο πληρωμών.
Έγινε το ακριβώς αντίθετο. Τα λιγοστα χρήματα αφαιρέθηκαν από την παραγωγή και, μέσω της διατήρησης της δυασανάλογα υψηλής αγοραστικής δύναμης των Δημοσιων Υπαλληλων και των συνταξιούχων, διατέθηκαν στην κατανάλωση εισαγομένων, επιδεινώνοντας διαρκώς το πρόβλημα.
Τα capital controls ήταν ένα ακόμη απόλυτα προβλέψιμο επεισόδιο στο διαρκές σήριαλ της όπως όπως κάθε φορά και πάντα την τελευταία στιγμή αποφυγής της κατάρρευσης. Τα έφερε μεν ο Σύριζα, αλλά τα προετοίμασαν οι ασκούμενες την τελευταία πενταετία πολιτικές.
Αν η εφαρμογή τους αποτύχει και μάλλον θα αποτύχει, επειδή σκοπός και των σημερινών κυβερνητών είναι η διατήρηση του εισοδήματος της υπαλληλίας και των συνταξιούχων το επόμενο βήμα δεν μπορεί παρά να είναι η οριστική έξοδος από το ευρώ.
Το σημαντικό είναι ότι, άσχετα από τα επί μέρους, στο στρατηγικό σκέλος, που είναι η προστασία των καταναλωτών εις βάρος των παραγωγών, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρει σε τίποτε από τους προηγούμενους.
Πράγμα που σημαίνει ότι τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει αν αυτοί επιστρέψουν.”
Thessallloniki: Μια μικρή μόνο παρατήρηση στο εύστοχο κατα τα άλλα κείμενο του Ermippou Ermippiou ... capital controls στην Ευρώπη είδαν μόνο οι "αριστεράντζες" της Κύπρου και της Ελλάδας. Συμπτώσεις μπορεί κανείς να απαντήσει ... Επιπτώσεις θα πεί η Thessallloniki
.gif)
.gif)
