“Κάτι χρήσιμο που μου προσφέρει η δουλειά μου είναι η εμπειρία που σε βοηθά να καταλάβεις αμέσως αν ο άλλος απέναντί σου έχει διαβάσει κάτι ή όχι.
Αρκεί μια φράση, μια λέξη, ακόμα και η σιωπή.
Αυτός που δεν έχει διαβάσει ενώ παριστάνει ότι έχει, ξεχωρίζει σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα.
Ο ίδιος δεν το καταλαβαίνει, νομίζει ότι μπορεί να ξεγελάσει πετώντας μερικά πυροτεχνήματα.
Αυτή η εμπειρία όμως είναι χρήσιμη κι αλλού.
Από τις εφημερίδες, τα περιοδικά, τις ιστοσελίδες και τα blogs μέχρι το Facebook.
Όποιος δεν έχει κάνει το homework του μπορεί να κοροϊδεύει πολλούς πετώντας ονόματα και όρους.
Δεν μπορεί να κοροϊδέψει όμως αυτούς που γνωρίζουν.
Όλα αυτά λοιπόν γιατί τα γράφω σήμερα;
Για να παρακαλέσω κάτι.
Όταν γράφετε για τον φιλελευθερισμό, κάντε τον κόπο να ανοίξετε και κανένα βιβλίο.
Μην μιλάτε για το έργο ανθρώπων όταν δεν το γνωρίζετε καθόλου.
Μην διαστρεβλώνετε ιδέες που προφανώς δεν έχετε μελετήσει ποτέ σε βάθος.
Μην χρησιμοποιείτε επιχειρήματα-σκιάχτρα.
Και κυρίως διαβάστε πριν γράψετε κάτι.
Δεν εννοώ το ρηχό, επιπόλαιο, δειγματοληπτικό «διάβασμα» που ξέρετε.
Αλλά το άλλο, το πραγματικό.
Αυτό που ίσως δεν θα σε κάνει ειδικό.
Αλλά θα σε βοηθήσει να μην γίνεις τσαρλατάνος.”
.gif)
.gif)
