Κράτος εκβιαστής ή κράτος αρπακτικό;

“Μια από τις κορυφαίες αθλιότητες των τελευταίων ετών είναι η φορολόγηση ανύπαρκτων εισοδημάτων.από ενοίκια.



Η πραγματικότητα με 1,3 εκ ανέργους και τη χώρα να συμπληρώνει το όγδοο έτος ύφεσης, είναι πραγματική αδυναμία πολλών νοικοκυριών και επιχειρήσεων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, περιλαμβανόμενης και της πληρωμής ενοικίου.

Οι ιδιοκτήτες γνωρίζοντας ότι η εναλλακτική είναι το ακίνητό τους να μείνει άδειο και με το βρόχο του ΕΝΦΙΑ να τους στραγγαλίζει, αποδέχονται πολλές φορές την μη είσπραξη του ενοικίου τους.

Το κράτος αρπακτικό όμως θέλει να πάρει φόρο από το ανύπαρκτο εισόδημα.

Και τώρα στα ισοδύναμα που αποδέχθηκε η κυβέρνηση είναι η αναίρεση ακόμα και της διάταξης, που είχε ψηφιστεί νωρίτερα φέτος, για την εκχώρηση των ανείσπρακτων ενοικίων στο κράτος, έναντι της (πλασματικής) φορολογικής υποχρέωσης.

Πολλά από τα ανείσπρακτα ενοίκια προέρχονται τα καθυστερούμενα του κράτους, που διαχέονται σε ολόκληρη την οικονομία και την κοινωνία.

Την άρνηση του κράτους να επιστρέψει ΦΠΑ, να πληρώσει τα χρέη του στους προμηθευτές του κ.λπ.

Χρωστά πάνω από 7 δις σε διάφορες υποχρεώσεις.

Υπολογίστε ένα μόνο δις καθυστέρηση -αν πάει στα ενοίκια-σημαίνει καθυστέρηση ενοικίων για έξι μήνες για 500 χιλιάδες μέσα νοικοκυριά.

Δεν είναι όμως μόνο αρπακτικό το κράτος.

Είναι και εκβιαστής.

Μου έχει αναφερθεί από επιχειρηματίες ότι όταν τελικά έρχεται η ώρα να πάρουν οι επιχειρήσεις τους μέρος του (καθυστερούμενου) ΦΠΑ, οι έφοροι τους ζητούν να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους από τους τόκους για την καθυστέρηση.

Οικειοθελώς βεβαίως...”