“Με αφορμή την έκδοση της ιδιαίτερα ελπιδοφόρας σημερινής απόφασης του ΔΕΕ στην υπόθεση C-362/14 (Maximillian Schrems κατά Data Protection Commissioner), της οποίας όμως θα είναι δύσκολο να διασφαλισθεί η πρακτική αποτελεσματικότητα, επισημαίνω ότι υπάρχει τρόπος για να προασπισθούν τα συμφέροντα των χρηστών του Διαδικτύου.
Απαιτεί, όμως, μεγάλο νομικό και πολιτικό θάρρος. Οι σχέσεις παρόχου και χρήστη θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως συμβατικές, ο δε χρήστης ως καταναλωτής. Με τον τρόπο αυτό θα είχε τη δυνατότητα να επικαλείται σε κάθε περίπτωση την προστασία που του παρέχουν οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του δικαίου του τόπου συνήθους διαμονής του, ακόμη κι αν το δίκαιο που επελέγη (ορθότερα, επιβλήθηκε από τον πάροχο) ορίζει άλλως.
Κάπως έτσι θα σταματούσαν οι ταλαιπωρίες του μέσου Ευρωπαίου χρήστη που διαρκώς βλέπει να του αντιτείνουν διατάξεις λ.χ. του διαβόητα φιλικού προς την επιχείρηση κι εχθρικού προς τον χρήστη-καταναλωτή ιρλανδικού δικαίου (ευλόγως αγαπημένης επιλογής των αμερικανικών εταιριών παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών).
Φυσικά, μια τέτοια λύση προστασίας των συμφερόντων του καταναλωτή δεν έχει καμία πιθανότητα να γίνει πραγματικότητα.”
.gif)