Αλήθεια και Εντιμότητα δεν πρέπει να εμποδίσουν την Επανάσταση

Η γελοιογραφία είναι του Χρήστου Παπανίκου

“Eίναι λυπηρό το ότι λίγο μόλις πριν τις εκλογές οι πολίτες έχουν μια συγκεχυμένη εικόνα για το μέγεθος της βλάβης που προξένησε η φαιοκόκκινη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην οικονομία της χώρας. Η πανίσχυρη μάλιστα προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ, απαλλαγμένη ως γνωστόν ...



... από τις αναστολές της αστικής ηθικής (τα αριστερά κόμματα έχουν εμπεδώσει τη λενινιστική θέση ότι οι αστικές αξίες, όπως η αλήθεια και η εντιμότητα, δεν πρέπει να στέκονται εμπόδιο στην επανάσταση), δεν διστάζει να επαναλαμβάνει ανακρίβειες και χονδροειδέστατα ψέματα για να εμφανίσει το άσπρο μαύρο και να αποκρύψει τις βαρύτατες ευθύνες της κυβέρνησης Τσίπρα για την οικονομική καταστροφή της χώρας.

Έστω και την τελευταία στιγμή λοιπόν οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν τι ακριβώς συνέβη στην οικονομία και να πάψουν να ακούνε τα φθηνά ψέματα των προπαγανδιστών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. 

Η κυβέρνηση Τσίπρα οδήγησε σε αύξηση των δανειακών αναγκών ύψους 45 δισ. (25% του ΑΕΠ) την περίοδο του νέου προγράμματος (2015-2018) σε σχέση με τις εκτιμήσεις της προηγούμενης αξιολόγησης (Ιούνιος 2014). Ειδικότερα:

1. Χαμηλότερη εσωτερική χρηματοδότηση λόγω χαμηλότερων πρωτογενών πλεονασμάτων: Η μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος κατά 1% του ΑΕΠ κάθε χρόνο προσθέτει 1,8 δισ. ευρώ στις ετήσιες δανειακές ανάγκες. Επομένως η μείωση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα από 3% του ΑΕΠ το 2015, σε 4,5% το 2016, 4,5% το 2017 και 4,3% το 2018 που προβλεπόταν πέρσι σε –0,25% το 2015, 0,5% το 2016, 1,75% το 2017 και 3,5% το 2018 αυξάνει τις δανειακές ανάγκες κατά 19 δισ. συνολικά την περίοδο 2015-18.

2. Απώλεια εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις: Στην έκθεση βιωσιμότητας του χρέους στις 26.6.2015, το ΔΝΤ υπολογίζει ότι η προβλεπόμενη μείωση στα έσοδα αποκρατικοποιήσεων προσθέτει 9 δισ. στις δανειακές ανάγκες την περίοδο 2015-18. Η μείωση αυτή οφείλεται κυρίως στην τεράστια απαξίωση των τραπεζικών μετοχών που απέκτησε το κράτος με την ανακεφαλαιοποίηση του 2012-13, οι οποίες επρόκειτο να πωληθούν μέχρι το 2018, και δευτερευόντως στην καθυστέρηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων.

3. Η ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών λόγω της αύξησης των κόκκινων δανείων προσθέτει 25 δισ. στις δανειακές ανάγκες. Η ανάγκη νέας κεφαλαιοποίησης προέκυψε από την επιστροφή στην ύφεση το 2015-16, τη "λογική" μη πληρωμής που ενθάρρυνε ο ΣΥΡΙΖΑ (κίνημα "Δεν πληρώνω", ρύθμιση 100 δόσεων χωρίς εισοδηματικά κριτήρια), και στα capital controls που επιβλήθηκαν από την κυβέρνηση Τσίπρα στις 28 Ιουνίου 2015. Υπενθυμίζουμε ότι η ΕΚΤ, έχοντας μελετήσει σε βάθος την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών της Ευρωζώνης πριν αναλάβει την εποπτεία τους τον Νοέμβριο του 2014, θεώρησε ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν χρειάζονταν πρόσθετα κεφάλαια και για τον λόγο αυτό μέχρι να ενσκήψει η λαίλαπα Τσίπρα δανείζονταν απρόσκοπτα από την ΕΚΤ με επιτόκιο 0,05% και είχαν αρχίσει να βγαίνουν και στη διατραπεζική αγορά. Η "εθνικά υπερήφανη" διαπραγμάτευση είχε ως αποτέλεσμα οι τράπεζες να δανείζονται με το σταγονόμετρο από τον ELA και μάλιστα με επιτόκιο 2,55%. 

4. Στο επτάμηνο της διακυβέρνησης Τσίπρα, τα ρευστά διαθέσιμα του Δημοσίου εξαντλήθηκαν και θα πρέπει να ανασυσταθούν. Στην έκθεσή του στις 26.6.2015 το ΔΝΤ εκτιμά ότι τα ρευστά διαθέσιμα πρέπει να ανέλθουν σε τουλάχιστον 8 δισ. μεσοπρόθεσμα, επίπεδο παρόμοιο με αυτό που πέτυχαν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία πριν βγουν από τα δικά τους Μνημόνια. Προσθέτοντας και τα 0,7 δισ. από τον λογαριασμό που τηρεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ με τη μορφή Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων (SDRs) που χρησιμοποιήθηκαν για αποπληρωμή της δόσης στο ΔΝΤ στις 12.5.2015, οι συνολικές πρόσθετες δανειακές ανάγκες εκτιμώνται σε 8,7 δισ.

5. Από τις παραπάνω πρόσθετες δανειακές ανάγκες πρέπει να αφαιρεθούν τα 11 δισ. του ΤΧΣ που επεστράφησαν στον EFSF τον Φεβρουάριο 2015. Πρέπει επίσης να αφαιρεθούν 6 δισ. όφελος από την μείωση των επιτοκίων δανεισμού (Euribor, με το οποίο συνδέονται τα διμερή δάνεια ύψους 53 δισ. του πρώτου προγράμματος σταθεροποίησης, και το επιτόκιο με το οποίο κεφαλαιοποιούνται οι τόκοι πάνω στο δάνειο ύψους 142 δισ. του δεύτερου προγράμματος από το EFSF). Αυτό το όφελος πρέπει να αφαιρεθεί διότι μείωσε τις δανειακές ανάγκες και, αντίστοιχα, τα πρωτογενή πλεονάσματα που τελικά θα απαιτηθούν για να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός. 

Συνολικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φόρτωσε σε επτά μόλις μήνες 45 δισ. στις δανειακές ανάγκες της τριετίας 2015-18 (25% του ΑΕΠ)! Αυτές οι πρόσθετες δανειακές ανάγκες που είναι αποκλειστικά έργο Τσίπρα και των συνεργατών που αυτός επέλεξε, σε συνδυασμό με την επιστροφή σε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ το 2015 και 2016, επίσης έργο Τσίπρα, αυξάνουν το χρέος περίπου στο 200% του ΑΕΠ, καθιστώντας το μη βιώσιμο, σύμφωνα με την νέα έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ που δημοσιεύτηκε στις 14.7.2015, μετά την επιβολή των capital controls. Πέρσι τον Ιούνιο το ΔΝΤ προέβλεπε ταχεία αποκλιμάκωση του λόγου χρέους/ΑΕΠ από 171% το 2015 στο 160% το 2016 και 152% το 2017.



Αυτή είναι η αλήθεια βάσει στοιχείων για την καταστροφική επίπτωση της αριστερής κυβέρνησης Τσίπρα στην αύξηση του δημοσίου χρέους μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα των επτά μηνών.

Κι αυτή είναι μόνο η μια πλευρά της οικονομικής καταστροφής που προκάλεσε ενσυνείδητα και πολύ καλά σχεδιασμένα η κυβέρνηση Τσίπρα. Σε όλους τους τομείς της οικονομίας παρατηρείται σημαντική επιδείνωση:

- η προβλεπόμενη σύμφωνα με το προηγούμενο πρόγραμμα ανάπτυξη κατά 2,5% για το 2015 μετατράπηκε σε ύφεση 2,5%.

- η δραματική μείωση του ΑΕΠ –αποτέλεσμα μεταξύ άλλων και της επιβράδυνσης της ελληνικής οικονομίας από τους ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων που επέβαλε η κυβέρνηση Τσίπρα– θα οδηγήσει σε σημαντική απόκλιση τα δημοσιονομικά έσοδα και αναπόφευκτα στην επιβολή νέων φόρων το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο. Επιπλέον βεβαίως όσων ήδη έχουν επιβληθεί (αύξηση συντελεστών φορολογίας εισοδήματος, ενσωμάτωση έκτακτης εισφοράς στον φόρο εισοδήματος, ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση, στα νοσοκομεία, στους οίκους φροντίδας ηλικιωμένων κ.ο.κ.), τους οποίους θα κληθούν να πληρώσουν οι παραγωγικοί πολίτες αφού το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να αντιληφθεί την ανάγκη της δραστικής μείωσης του υδροκέφαλου κράτους.

- Η στάση πληρωμών του κράτους προς τους προμηθευτές του (περίπου 6,5 δισ. ευρώ) οδήγησε στο καταστροφικό επτάμηνο Τσίπρα, μαζί με τα υπόλοιπα νέα μέτρα κατά της επιχειρηματικότητας, σε κλείσιμο περισσότερες από 10.000 επιχειρήσεις, σε μαζική έξοδο από τη χώρα χιλιάδων εύρωστων επιχειρήσεων και δημιούργησε αλυσιδωτά προβλήματα σε όσες λειτουργούν ακόμη. Περισσότεροι από 40.000 άνεργοι –κατά τις μετριοπαθέστερες εκτιμήσεις– προστέθηκαν στις στρατιές των ανέργων, που προέρχονται μόνο από τον ιδιωτικό τομέα, γιατί το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να κατανοήσει ότι το μέγεθος του αντιπαραγωγικού Δημοσίου καταστρέφει την παραγωγική ιδιωτική οικονομία. Τουλάχιστον 300.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα παραμένουν απλήρωτοι για περισσότερους από δύο μήνες κατά μέσο όρο.

Αυτά και πολλά ακόμη ήταν τα "κατορθώματα" του Αλέξη Τσίπρα, για τα οποία ανερυθρίαστα ζητά την Κυριακή να τον ξαναψηφίσουν οι πολίτες.

Για όσους καλόπιστους πολίτες το σκέφτονται ακόμη επισημαίνουμε ότι ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και μετατροπή της σε ολοκληρωτικό κράτος τύπου Βενεζουέλας χωρίς πετρέλαιο είναι επικείμενος και καθόλου αμελητέος.

Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της Κυριακής θα είναι ο ασφαλέστερος δρόμος όχι μόνο για τη χρεοκοπία της χώρας αλλά και για την αλλαγή του κοινωνικού και οικονομικού της μοντέλου.

Επτά μήνες Αριστερά στην εξουσία μόνο ελλείψεις σε θαλασσινό νερό δεν προκάλεσε!

Ας μην την ξαναπατήσουμε.”


Tης Μιράντας Ξαφά * και του Τάσου Αβραντίνη ** 


*   Η Μιράντα Ξαφά είναι οικονομολόγος Senior Scholar στο Center for International Governance Innovation και αντιπρόεδρος της Δράσης.

**  Ο Τάσος Αβραντίνης είναι δικηγόρος και αντιπρόεδρος της Δράσης.