“Προεκλογικά, αιτιολογώντας γιατί υπέκυψα (χωρίς να προβάλω και καμιά σοβαρή αντίσταση) στην πόλωση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, είπα ότι στην πολιτική τα πάντα καταλήγουν τελικά σε κάποιο δίλημμα και εφόσον δεν κατορθώσαμε να φτιάξουμε κάποιο καλύτερο από το δίλημμα ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ ...
... επιλέγω να ψηφίσω εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ διότι είμαι βέβαιος ότι αν εκλεγεί αυτός ο θίασος ημίτρελλων και άχρηστων ιδεοληπτικών, το επόμενο δίλημμα θα είναι ακόμη πιο οδυνηρό: Χρεωκοπία εντός ή Χρεωκοπία εκτός ευρώ.
Ήδη δε πήρα θέση από τότε.
Προτιμώ την χρεωκοπία εντός ευρώ, γιατί εκτός θα χαθούν γενιές μέχρι να ξαναγίνουμε μια, έστω κουτσή, δημοκρατική και ανοιχτή κοινωνία.
Το δίλημμα αυτό είναι πλέον η πραγματικότητα, κι ας ονειρεύονται πολλοί φίλοι συμφωνίες που θα το ξεπεράσουν.
Η όποια συμφωνία θα ακολουθήσει την χρεωκοπία (τυπική ή όχι, εσωτερική ή και εξωτερική) και αν εφαρμοστεί θα μας κρατήσει εντός ευρώ, αν επικρατήσουν οι παρανοϊκοί και απορριφθεί, θα μας μεταβάλει σε μια βαλκανική μπανανία.
Είναι η κατάλληλη στιγμή για να αποδεχθούμε ότι μπαίνουμε σε μια σκληρή και ζοφερή περίοδο πόνου και δυστυχίας και πρέπει από τώρα να αρχίσουμε να εργαζόμαστε για να αποφύγουμε το επόμενο δίλημμα, που θα είναι αν θα σφαχτούμε μεταξύ μας ή όχι.
Αυτή είναι, κατά την προσωπική μου γνώμη, η δουλειά του "μεσαίου" χώρου, των δημοκρατικών πολιτών.
Και αυτή η δουλειά απαιτεί ένα μέτωπο υπέρ της δημοκρατίας, της ανοιχτής κοινωνίας και της προσήλωσης της χώρας στις αξίες του δυτικού, ελεύθερου κόσμου, που μόνο μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη διασφαλίζονται.
Αν το μέτωπο αυτό δεν γίνει επειδή κάποιοι θέλουν να διαφυλάξουν την ιδεολογική τους καθαρότητα (στην περίπτωση που είναι απλώς βόδια) ή θέλουν να κερδίσουν προσωπικά από το χάος (στην περίπτωση που είναι και βόδια και καθάρματα), οι υπαίτιοι να είναι σίγουροι ότι θα κριθούν πολύ πιο αυστηρά από όσο θα κριθούν οι τσιπροκαμμένοι, όταν έρθει εκείνη η ώρα.”
.gif)
.gif)
