.gif)
“Το έργο και την αποστολή της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η οποία συστήθηκε με απόφαση της Προέδρου της Βουλής, προκειμένου να ασχοληθεί με τη διερεύνηση των γενεσιουργών αιτιών και των αιτίων δημιουργίας και διόγκωσης του Δημοσίου Χρέους, παρουσίασαν χθες το βράδυ η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα, υπεύθυνη για τις σχέσεις της Επιτροπής με το Ευρωκοινοβούλιο και τα Κοινοβούλια ξένων χωρών και ο Δρ. Eric Toussaint, Επιστημονικός Συντονιστής της Επιτροπής.
Στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στους εκπροσώπους ελληνικών και διεθνών ΜΜΕ παρουσιάσθηκαν η ιδρυτική σύνθεση και οι πρώτες προγραμματισμένες δράσεις της Επιτροπής, καθώς και η διαδικασία που έλαβε χώρα στην αίθουσα Γερουσίας στη Βουλή των Ελλήνων επί τρείς ημέρες και κατά την οποία πολιτειακοί παράγοντες, μέλη της Κυβέρνησης, κοινωνικοί φορείς, θεσμικοί παράγοντες, αλλά και απλοί πολίτες, συνέπραξαν και συνέβαλαν στην ιστορικής σημασίας ίδρυσή της.
Ολόκληρη η συνέντευξη Τύπου στους εκπροσώπους των ΜΜΕ με θέμα «Έναρξη Εργασιών της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους» έχει ως εξής:
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων): Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα. Ξεκινάει η συνέντευξη Τύπου της Βουλής σε σχέση με τη δημιουργία της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, μιας Επιτροπής η οποία συστήθηκε με απόφαση της Προέδρου της Βουλής, προκειμένου να ασχοληθεί με τη διερεύνηση των γενεσιουργών αιτιών και των αιτίων δημιουργίας και διόγκωσης του δημοσίου χρέους, να πραγματοποιήσει λογιστικό έλεγχο του χρέους και να ερευνήσει ποιο κομμάτι του χρέους είναι παράνομο, μη νόμιμο, απεχθές και επονείδιστο, προκειμένου να συγκροτήσει με συστηματικό τρόπο τα επιχειρήματα απονομιμοποίησης και διαγραφής του, σε συνεργασία με το Ευρωκοινοβούλιο και τα Κοινοβούλια των λοιπών χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, σε συνεργασία, επίσης, και ενεργό αλληλεπίδραση με την κοινωνία, την οποία αφορά πρωτίστως αυτός ο έλεγχος και αυτή η απόδοση αλήθειας, την κοινωνία, η οποία δικαιούται να γνωρίζει τι πραγματικά συνέβη, πώς δημιουργήθηκε και πώς διογκώθηκε αυτό το χρέος, που κάποιοι επιχειρούν να φορτώσουν στην πλάτη της.
Η Επιτροπή της Βουλής υπηρετεί αυτό το θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα των λαών, των κοινωνιών και των πολιτών στην Αλήθεια, στη διαφάνεια, στη λογοδοσία, στη Δικαιοσύνη και στην κοινωνική δικαιοσύνη. Ταυτόχρονα, υλοποιεί το στοιχειώδες δημοκρατικό καθήκον εκείνων οι οποίοι είναι φορείς ευθύνης.
Ως Πρόεδρος της Βουλής θεωρώ στοιχειώδες δημοκρατικό καθήκον μου τη δημιουργία αυτής της Επιτροπής, η οποία υπηρετεί το πιο δίκαιο αίτημα της κοινωνίας και των πολιτών να γνωρίζουν την αλήθεια, αυτή την αλήθεια που πολλοί έχουν επιχειρήσει να συγκαλύψουν ή να αλλοιώσουν, με τη βοήθεια και προθύμων μέσων –ονομαζομένων– ενημέρωσης.
Στις 17 Μαρτίου του 2015, δηλαδή πριν από τρεις εβδομάδες ακριβώς, με τη Σοφία Σακοράφα, την Ευρωβουλευτή μας, ιδρυτικό μέλος και εμβληματική μορφή του κινήματος και του αιτήματος για το λογιστικό έλεγχο του χρέους, η οποία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και στην πρώτη Επιτροπή για το λογιστικό έλεγχο του χρέους, που βγήκε από την κοινωνία -όπως και πάρα πολλοί άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτή την Επιτροπή είχαν έναν τέτοιο ρόλο- και μαζί με τον Eric Toussaint, ο οποίος έχει ενεργό ρόλο στη δημοκρατική διεκδίκηση αποκωδικοποίησης και διαγραφής των χρεών των λαών, δώσαμε μια συνέντευξη Τύπου, όπου ανακοινώθηκε η σύσταση αυτής της Επιτροπής προ πάσης ανάληψης της απόφασης και ταυτόχρονα απευθύναμε ανοιχτή πρόσκληση σε όλους όσοι ενδιαφέρονταν να συμβάλουν σε αυτή τη διαδικασία να το πράξουν, ανοικτή πρόσκληση που παραμένει ανοικτή, όπως ανοιχτή ήταν και αυτή η πρώτη εναρκτήρια διαδικασία συγκρότησης της Επιτροπής.
Θέλω να το πω καθαρά. Ήταν εντυπωσιακή η προσπάθεια, απ’ αρχής της έναρξης των εργασιών της Επιτροπής, να συκοφαντηθεί η Επιτροπή και η λειτουργία της, με διάφορα σενάρια δήθεν κλειστής και απομονωμένης διαδικασίας.
Για πρώτη φορά στα χρονικά υπήρξε επιτροπή του Κοινοβουλίου που στην εναρκτήρια συνεδρίασή της μπορούσαν να προσέλθουν οι πάντες. Ήταν ανοικτή η συνεδρίαση. Προσήλθαν, πράγματι, και απλοί πολίτες που ζήτησαν να παρακολουθήσουν, όπως και εκείνοι οι δημοσιογράφοι που ενδιαφέρθηκαν να την παρακολουθήσουν.
Μεταδόθηκε ζωντανά από το Κανάλι της Βουλής σε όλες τις συνεδριάσεις της, εκτός από την τελευταία που συνέπεσε με μετάδοση άλλης Επιτροπής και μεταδόθηκε με λίγες ώρες καθυστέρηση.
Υπήρξε η δυνατότητα παρέμβασης όχι μόνο στα μέλη της Επιτροπής, όχι μόνο σε εκείνους που έχουν αποδεχθεί να είναι μέλη της Επιτροπής, αλλά και σε όσους θέλησαν να διατυπώσουν την υποστήριξή τους στην Επιτροπή ή να καταγράψουν τη δέσμευση συνεργασίας τους με την Επιτροπή.
Έτσι, νομίζω ότι καταγράφηκε μια πρωτοποριακή διαδικασία κατά την οποία πολιτειακοί παράγοντες, κοινωνικοί φορείς, θεσμικοί παράγοντες, αλλά και απλοί πολίτες, η ζώσα και δρώσα κοινωνία, συνέπραξαν στην ιστορικής σημασίας ίδρυση της Επιτροπής.
Θέλω να πω ότι αυτή η διαδικασία δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την αμέριστη συνεργασία και σύμπραξη της Σοφίας Σακοράφα, που έχει αναλάβει το κομμάτι των σχέσεων της Επιτροπής με το Ευρωκοινοβούλιο και τα Εθνικά Κοινοβούλια και χωρίς τη σύμπραξη και υποστήριξη του Eric Toussaint, που έχει αναλάβει τον επιστημονικό συντονισμό της διεθνούς ομάδας που μας επικουρεί.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό, πριν πω οτιδήποτε άλλο, να ευχαριστήσω από καρδιάς τους δύο υπευθύνους γι’ αυτούς τους πολύ σημαντικούς πυλώνες της λειτουργίας της Επιτροπής.
Η διαδικασία που διήρκεσε από το Σάββατο 4 Απριλίου μέχρι και χθες, Δευτέρα 6 Απριλίου, είχε ανακοινωθεί τρεις εβδομάδες πριν, σε δημόσια συνέντευξη Τύπου. Το λέω για κάποιους που αιφνιδιάστηκαν και εμφανίστηκαν να μη γνωρίζουν για την Επιτροπή και ασχολούνται με το γιατί δεν ειδοποιήθηκαν ειδικώς για συγκεκριμένες παρουσίες.
Στη διαδικασία, λοιπόν, αυτή υπήρξε εκπροσώπηση της πολιτείας στο ανώτατο επίπεδο. Υπήρξε παρουσία και εκπροσώπηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό. Υπήρξε παρουσία του Πρωθυπουργού, ο οποίος παρέστη κατά την έναρξη καταγράφοντας και αυτός τη στήριξή του στο έργο της Επιτροπής.
Υπήρξε παρουσία πολλών θεσμικών παραγόντων. Αναφέρω ενδεικτικά τις Προέδρους δύο Δικαστικών Ενώσεων, την Πρόεδρο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, κυρία Θάνου-Χριστοφίλου, την Πρόεδρο της Ένωσης των Λειτουργών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κυρία Ανδρονίκη Θεοτοκάτου, τον Πρόεδρο της Αρχής για τον Έλεγχο των Δημοσίων Συμβάσεων, κ. Δημήτριο Ράικο, τον Πρόεδρο της Αρχής για το Ξέπλυμα, Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γιώργο Παντελή, τον Υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Καθηγητή Γιάννη Μουρμούρα. Ενδεχομένως να λησμονώ και κάποιους.
Υπήρξε παρουσία υπηρεσιακών παραγόντων της Βουλής και δεν αναφέρομαι μόνο στον Γενικό Γραμματέα μας και τον Ειδικό Γραμματέα μας, αλλά και σε πολλούς υπηρεσιακούς παράγοντες που ενδιαφέρθηκαν για τη διαδικασία και βέβαια, στο Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής που εκπροσωπήθηκε από τον επικεφαλής του, τον καθηγητή κ. Λιαργκόβα, και έχει αναλάβει να συνδράμει τις εργασίες της Επιτροπής, με όλο το προσωπικό του γραφείου.
Επίσης υπήρξε παρουσία, εκπροσώπηση και παρέμβαση και της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, που εκπροσωπήθηκε από τη Β΄ Επιστημονική Διεύθυνση και τον καθηγητή κ. Αστέριο Πλιάκο, με την παρουσία και του κ. Κούνδουρου και του κ. Κανελλόπουλου, προϊσταμένων αντιστοίχων τμημάτων, οι οποίοι με ενεργό τρόπο συμμετέχουν στην Επιτροπή.
Δεν μπορώ παρά να προχωρήσω, αναφερόμενη στα μέλη της Επιτροπής και ξεκινώντας βέβαια από τους διεθνείς προσκεκλημένους μας, τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι ανταποκρίθηκαν, χωρίς δεύτερη σκέψη, στην πρόσκληση να συνδράμουν σε αυτή τη διαδικασία αποκωδικοποίησης του χρέους και απόδοσης αλήθειας.
Δεν μπορώ να μην αναφέρω, επομένως -και θα ξεκινήσω από αυτό- ότι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν πολύ σημαντική διαδρομή στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον τομέα της διεκδίκησης και διαγραφής του δημοσίου χρέους και τον τομέα της οικονομικής επιστήμης, καθώς και των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών, αλλά και στο πεδίο των κοινωνικών κινημάτων, αποδέχθηκαν την ευθύνη που θελήσαμε να τους αναθέσουμε αμισθί, χωρίς την παραμικρή αμοιβή. Και αυτό θέλω να το τονίσω. Ήρθαν κι έχουν θέσει την εργασία τους και τον χρόνο τους στη διάθεσή μας και παρενέβησαν σε αυτή την τριήμερη διαδικασία με πάρα πολύ ουσιαστικές παρεμβάσεις. Τους αναφέρω έναν-έναν:
Είναι ο κ. Cephas Lumina, Καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου και πρώην ανεξάρτητος εισηγητής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ειδικός για τις επιπτώσεις του εξωτερικού χρέους και άλλων διεθνών οικονομικών υποχρεώσεων των κρατών στα ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως, στον τομέα των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων και επίτιμος Καθηγητής του Δικαίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο κ. Lumina με την υπηρεσιακή του ιδιότητα ως εκπροσώπου του ΟΗΕ είχε εκπονήσει ένα πολύ σημαντικό πόρισμα το έτος 2013, το οποίο παρασιωπήθηκε στην πραγματικότητα, αλλά έχει τεράστια σημασία για την πλευρά της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεπάγεται η εκβιαστική απαίτηση αποπληρωμής ενός χρέους από κοινωνίες και από γενιές που ουδεμία υπαιτιότητα φέρουν για τη δημιουργία του.
Επίσης, αναφέρω τον κ. Olivier De Schutter, Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Λουβαίνης στο Κέντρο Φιλοσοφίας του Δικαίου, και πρώην ειδικό εισηγητή του ΟΗΕ σχετικά με το δικαίωμα στη σίτιση, μέλος σήμερα της επιτροπής του ΟΗΕ για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα.
Επίσης, θα αναφέρω την κυρία Margot Salomon, Επίκουρη Καθηγήτρια του London School of Economics, Διευθύντρια του Κέντρου Μελέτης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Εργαστηρίου Εξελιγμένης Έρευνας στην Παγκοσμιοποιημένη Οικονομία, την κυρία Maria Lucia Fattorelli Carneiro, μέλος της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους των πολιτών στη Βραζιλία για δεκαπέντε έτη και επί πολλές δεκαετίες Οικονομική Φορολογική Επιθεωρήτρια του Υπουργείου Οικονομικών της Βραζιλίας, την κυρία Oziem Onaran, Καθηγήτρια Οικονομικής Πολιτικής και Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο του Γκρίνουιτς, η οποία έχει πραγματοποιήσει πάνω από εξήντα δημοσιεύσεις σε θέματα ανισότητας, ανάπτυξης και κρίσης, ενώ πρόσφατα διηύθυνε και ένα πρόγραμμα υπό την αιγίδα του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας του ΟΗΕ.
Θα αναφέρω τον κ. Daniel Albarracin, Καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης, στο Τμήμα Κοινωνιολογίας και σύμβουλο εργατικών οργανώσεων στη Μαδρίτη και μέλος κοινωνικών κινημάτων κατά του παράνομου χρέους, τον κ. Sergi Cutillas Marquez, οικονομολόγο, μέλος της Ομάδας Έρευνας για το Χρήμα και το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα στο Λονδίνο και ερευνητή στο Παρατηρητήριο για το Χρέος στην εποχή της παγκοσμιοποίησης στη Βαρκελώνη, τον κ. Patrick Saurin, Διδάκτορα της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζης, τραπεζικό υπάλληλο και συγγραφέα βιβλίου σε σχέση με τα τοξικά δάνεια και μέλος της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου από τους πολίτες στη Γαλλία, μέλος επίσης της πρωτοβουλίας SUD BPCE, που αφορά τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Θα αναφέρω, επίσης, τον κ. Renaud Vivien, νομικό και συγγραφέα, ειδικό των Ηνωμένων Εθνών και της Επιτροπής για τη Διαγραφή του Χρέους του Τρίτου Κόσμου, τον κ. Michel Husson, Οικονομολόγο στο Γαλλικό Ινστιτούτο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών, ο οποίος έχει συντονίσει τη διαδικασία της γαλλικής Επιτροπής για το Λογιστικό Έλεγχο του Χρέους, τον κ. Olivier Bonfond, Οικονομικό Σύμβουλο στο Κέντρο Λαϊκής Εκπαίδευσης André Gaunand στο Βέλγιο και στη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Βελγίου, την κυρία Χριστίνα Λασκαρίδη, Οικονομολόγο και υποψήφια Διδάκτορα και Οικονομική Ερευνήτρια στο Corporate Watch στο Λονδίνο, τον κ. Diego Borja, πρώην Υπουργό Οικονομίας και πρώην Υπουργό Οικονομικής Πολιτικής και πρώην Πρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας του Ισημερινού, μέλος της Συνταγματικής Συνέλευσης του Ισημερινού, που έχει ζώσα εμπειρία της διαδικασίας λογιστικού ελέγχου στον Ισημερινό, τον κ. Σταύρο Τομπάζο, Καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Νομίζω ότι δεν ξέχασα κάποιον και ελπίζω ότι δεν ξέχασα κάποιον. Αν ξέχασα κάποιον, θα με διορθώσει ο Éric.
Επιτρέψτε μου τώρα να αναφερθώ και στους Έλληνες παρισταμένους και μέλη της Επιτροπής. Πρόκειται για πολύ σημαντικούς συμμετέχοντες στην Επιτροπή μας, οι οποίοι παρενέβησαν στη διάρκεια της διαδικασίας και ειδικότερα, στον Καθηγητή κ. Γιώργο Κασιμάτη, Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, επίσης στον Καθηγητή κ. Νικήτα Αλιπράντη, Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου, πρώην Καθηγητή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, μέλος και πρώην Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία ελέγχει την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού χάρτη και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, τον Καθηγητή κ. Αριστείδη Καζάκο, Καθηγητή Εργατικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τον Καθηγητή κ. Παντελή Σκλια, Καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ο οποίος έχει συνεπιμεληθεί και το συλλογικό έργο «Ελληνική Πολιτική Οικονομία 2000-2010, από την ΟΝΕ στο Μηχανισμό Στήριξης».
Αναφέρομαι, επίσης, στον Καθηγητή κ. Σπύρο Μαρκέτο, νομικό, ιστορικό και Επίκουρο Καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας για την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, στο Δικηγόρο κ. Πέτρο Μηλιαράκη που έχει επίσης γράψει για τη διαγραφή χρέους, στο διεθνολόγο και νομικό κ. Χρήστο Θεοδωρόπουλο με μακρά εμπειρία στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και εκπρόσωπο του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης, στον κ. Λεωνίδα Βατικιώτη, οικονομολόγο, δημοσιογράφο και ιδρυτικό μέλος της Πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους, στον κ. Αθανάσιο Κονταργύρη, οικονομολόγο και Σύμβουλο Καινοτομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, ιδρυτικό μέλος του ATTAC Ελλάδας και ενεργό μέλος του ευρωπαϊκού δικτύου ATTAC, στην κυρία Δέσποινα Σπανού, νομικό, μέλος της Πρωτοβουλίας για την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του 2011 ως εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής για τη διαγραφή του χρέους, στον κ. Νικόλαο Στρόμπλο, Διευθυντή Στατιστικών Στερεάς Ελλάδας και νήσων Αιγαίου στην ΕΛΣΤΑΤ και Επισκέπτη Καθηγητή στο Μεταπτυχιακό Τμήμα του ΤΕΙ Πειραιά, στον κ. Γιώργο Μητραλιά, ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής Λογιστικής Αποτίμησης του Χρέους και επικεφαλής της ελληνικής Επιτροπής κατά του Χρέους.
Είχαμε, επίσης, την πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβαση της κυρίας Σοφίας Σπηλιωτοπούλου, η οποία έχει ενεργό δράση και στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στην Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για ζητήματα παραβίασης των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Είχαμε και έχουμε πάρει τη συναίνεση για συμμετοχή στην Επιτροπή της Αλίκης Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου, της οποίας η εμβληματική δράση νομίζω ότι είναι μία εγγύηση για την ενεργό διεκδίκηση προστασίας των δικαιωμάτων, η οποία θα συμμετέχει μέσω του κ. Ηρακλή Ακτύπη που είναι και Διευθυντής του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου και δικηγόρος στην Ελλάδα και τη Γαλλία, όπως επίσης του Καθηγητή Διεθνούς Τραπεζικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Εδιμβούργου κ. Αιμίλιου Αυγουλέα και του δημοσιογράφου κ. Άρη Χατζηστεφάνου.
Ελπίζω και πάλι να μην ξεχνώ κάποιον, γιατί υπάρχει αυτή η περίπτωση.
Έρχομαι, επιταχύνοντας, στις διαδικασίες που ακολούθησε η Επιτροπή. Ήταν μία διαδικασία κατ’ αρχήν ανοιχτής τοποθέτησης και παρέμβασης, στη διάρκεια της οποίας και στην έναρξη της οποίας, όπως είχαμε ανακοινώσει στην πρώτη συνέντευξη Τύπου, καλέσαμε την Κυβέρνηση και τους αρμόδιους υπηρεσιακούς φορείς να δεσμευτούν ότι θα συνεργαστούν με την Επιτροπή και ότι θα θέσουν στη διάθεση της Επιτροπής όλα εκείνα τα στοιχεία και τις Υπηρεσίες των Υπουργείων τους, που είναι απαραίτητα προκειμένου να φθάσουμε στην πλήρη διαλεύκανση.
Πράγματι, ήταν εντυπωσιακή η ανταπόκριση των μελών του Υπουργικών του Συμβουλίου. Θα τους αναφέρω με τη σειρά που παρέστησαν και παρενέβησαν, δηλώνοντας την στήριξή τους και το ότι θα συνδράμουν και θα συμβάλλουν στο έργο της Επιτροπής.
Μόλις παρεισέφρησε στους Υπουργούς μία ακαδημαϊκός. Υπάρχουν και αρκετοί Υπουργοί καθηγητές, έτσι, κύριε Κατρούγκαλε; Επομένως, ήταν λογικό.
Είχαμε τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, τον κ. Πάνο Καμμένο, και συνολικά την ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Ήρθαν αργότερα και ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο κ. Ήσυχος, και ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, ο κ. Τόσκας. Όλοι δεσμεύτηκαν ότι σε σχέση με το κομμάτι εκείνο του χρέους που αφορά επονείδιστες εξοπλιστικές συμβάσεις, θα συμβάλλουν τα μάλα, θέτοντας στην Επιτροπή μας όλα τα στοιχεία και γνωστοποιώντας τα.
Είχαμε τον Αναπληρωτή Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, τον κ. Γιώργο Κατρούγκαλο, στον οποίο θέλω να κάνω μια ειδική αναφορά, γιατί έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος, από τους πρωτεργάτες και εκείνος στη διαδικασία για μια επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους. Είναι εξαίρετος νομικός, συνταγματολόγος και επιστήμων. Γι’ αυτό και τον επιφορτίσαμε και με ένα επιπλέον καθήκον, που είναι να συνδέει, να συντονίζει με έναν τρόπο την ανταπόκριση των Υπουργών και των Υπουργείων στα αιτήματα της Επιτροπής μας.
Είχαμε τον Υπουργό Επικρατείας για την καταπολέμηση της διαφθοράς, τον κ. Παναγιώτη Νικολούδη, ο οποίος επίσης δεσμεύτηκε σε σχέση με το κομμάτι εκείνο που αφορά τη διαφθορά και συνέτεινε στη διόγκωση του χρέους.
Είχαμε τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Νίκο Παρασκευόπουλο, που αναφέρθηκε στα ζητήματα των δικογραφιών οικονομικής εγκληματικότητας κατά του Δημοσίου -που επίσης επιβάρυναν το χρέος-, αλλά και σε ένα ειδικό ζήτημα, εκείνο της λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ και της επιβάρυνσης που προκλήθηκε από τη δράση του.
Είχαμε επίσης τον Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Χουντή, ο οποίος έχει το χαρτοφυλάκιο των σχέσεων των ευρωπαϊκών θεμάτων και ο οποίος ανέδειξε τη σημασία της ευθύνης που υπάρχει στα ευρωπαϊκά όργανα και στα θεσμικά όργανα των διεθνών οργανισμών για τη διαχείριση του ζητήματος της αποπληρωμής του χρέους.
Είχαμε τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος, αντίθετα με τα ρεπορτάζ που είδα να προβάλλονται, το πρώτο πράγμα που είπε με τον πιο απερίφραστο τρόπο ήταν ότι θέτει στη διάθεση της Επιτροπής όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου.
Είχαμε, επίσης, τον Αναπληρωτή Υπουργό Πολιτισμού κ. Νίκο Ξυδάκη, τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού για τον τομέα των υποδομών κ. Χρήστο Σπίρτζη.
Είχαμε τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών κ. Δημήτρη Μάρδα, που έχει το χαρτοφυλάκιο και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και του ΟΔΔΗΧ, τα οποία έθεσε επίσης στη διάθεση της Επιτροπής. Αυτό έχει τεράστια σημασία, γιατί η εμπειρία από τις επιτροπές λογιστικού ελέγχου και αλήθειας ήταν η μη συνεργασία των αρμοδίων φορέων.
Είχαμε τον Υφυπουργό Επικρατείας για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου, τον κ. Τέρενς Κουίκ, την Αναπληρώτρια Υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Θεανώ Φωτίου, την Αναπληρώτρια Υπουργό Εργασίας για την καταπολέμηση της ανεργίας κ. Ράνια Αντωνοπούλου, τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Παναγιώτη Σγουρίδη, τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος στο Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, τον κ. Γιάννη Τσιρώνη.
Επίσης, από πλευράς του Προεδρείου της Βουλής -το οποίο είχε προσκληθεί όλο, αντίθετα με αυτά που ακούστηκαν- είχαμε την παρουσία του Α΄ Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Αλέξη Μητρόπουλου, που απηύθυνε και χαιρετισμό στην Επιτροπή, είχαμε την παρουσία του Δ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Νικήτα Κακλαμάνη και την παρουσία του Γραμματέως της Βουλής κ. Γιάννη Κεφαλογιάννη.
Η Επιτροπή, αφού εργάστηκε καθ’ όλο αυτό το τετραήμερο, οργανώνει πλέον τη δουλειά της, η οποία έχει κατανεμηθεί σε ομάδες εργασίας και δρομολογεί τις διαδικασίες εμπλουτισμού συγκεκριμένων ομάδων εργασίας και συγκεκριμένης έρευνας και συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων. Και εν σχέσει με αυτά τα χρονοδιαγράμματα, θα ήθελα να πω ότι έχουμε να σας ανακοινώσουμε δύο επόμενες ημερομηνίες. Ελπίζω, βέβαια, να μη δούμε πάλι αιφνιδιασμένους να πέφτουν από τα σύννεφα.
Στις 20 και 21 Απριλίου, λοιπόν, γίνεται στη Ρώμη η Διάσκεψη των Προέδρων των Κοινοβουλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί θα συμμετάσχω ως Πρόεδρος της ελληνικής Βουλής. Έχω προσκαλέσει να παρίστανται η Σοφία Σακοράφα, που έχει την αρμοδιότητα, το κοινοβουλευτικό χαρτοφυλάκιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των σχέσεων με τα άλλα κοινοβούλια, και ο Eric Toussaint, που έχει τον επιστημονικό συντονισμό.
Εκεί θα θέσουμε, θα θέσω και θα προκαλέσουμε και μία ευρύτερη, αν θέλετε, μετάδοση αυτού που γίνεται σήμερα εδώ. Θα θέσουμε, δηλαδή, το θέμα συμμετοχής των κοινοβουλίων σ’ αυτή τη διαδικασία δημοκρατικού ελέγχου του χρέους, ξεκινώντας από την Ελλάδα, αλλά μιλώντας και συνολικά για την Ευρώπη και τον κόσμο.
Όπως έχω πει σε προηγούμενες δημόσιες δηλώσεις μου, που έγιναν και εντός του Κοινοβουλίου κατά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου κ. Γιαννάκη Ομήρου -τον οποίο και υποδέχθηκα-, αυτό θα αποτελεί πεδίο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας για τη Βουλή των Ελλήνων.
Αυτό είναι κάτι που είπα και στην πρώτη ομιλία μου αμέσως μετά την επιλογή μου. Είναι κάτι που επανέλαβα και στην επίσημη επίσκεψή μου στην Κύπρο, όπου το ζήτημα της σύστασης αυτής της Επιτροπής ετέθη ως κεντρικό θέμα και αίτημα συνεργασίας.
Και ήταν πάρα πολύ ενθαρρυντικό ότι δεν υπήρξε κανένας πολιτειακός, κυβερνητικός ή θεσμικός παράγοντας που να αντέλεξε σ’ αυτή την πρωτοβουλία. Αντίθετα, υπήρξε η θετική ανταπόκριση του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γιαννάκη Ομήρου, με τον οποίο ήδη συμφωνήσαμε ότι θα πάρουμε και μαζί μια πρωτοβουλία ανάδειξης των θεμάτων δημοκρατίας στην Ευρώπη με ειδική αναφορά στις παραβιάσεις της δημοκρατικής νομιμότητας και της κοινοβουλευτικής λειτουργίας μέσα από εκβιαστικές διαδικασίες που δρομολογούνται με πρόσχημα την αποπληρωμή του χρέους και καταλύουν κάθε δημοκρατική νομιμότητα.
Η δεύτερη ημερομηνία –για να μην πέσει κανείς από τα σύννεφα και για να καταγράφονται και να ελέγχονται- είναι η εξής: Στις 4-7 Μαΐου 2015, σε ένα μήνα από σήμερα, η Επιτροπή μας θα ξανασυναντηθεί και εργαστεί ξανά.
Ήθελα να σας πω πολλά περισσότερα, αλλά ξέρω ότι είπα ήδη πολλά και έχει σημασία να ακούσετε και τη Σοφία Σακοράφα, αλλά και τον Eric Toussaint.
Οφείλω όμως να πω ότι πραγματικά δεν είναι έκπληξη ότι αυτή η Επιτροπή προ της σύστασής της, ενόψει της σύστασής της -την οποία όχι απλώς δεν κρύψαμε, αλλά προαναγγείλαμε με τον πλέον επίσημο τρόπο μέσα από τη Βουλή- συγκεντρώνει τα πυρά εκείνων που αισθάνονται ότι απειλούνται.
Συγκεντρώνει τα πυρά και τις επιθέσεις εκείνων, οι οποίοι αισθάνονται ότι εάν κάποιος σηκώσει το καπάκι, ότι εάν κάποιος ξεσκεπάσει την αλήθεια, τότε θα αποκαλυφθούν και οι ευθύνες ορισμένων που θέλουν να μετακυλήσουν στις πλάτες των πολλών ένα ασήκωτο βάρος, αλλά θα αποκαλυφθεί και το απολύτως ανεύθυνο, η πλήρης αθωότητα της κοινωνίας και των νέων γενεών γι’ αυτό που καλούνται να επωμισθούν.
Πρέπει να το πω γιατί ήταν συγκλονιστικό: Είχαμε στη διάρκεια αυτού του τριημέρου την παρέμβαση ενός νέου παιδιού, φοιτητή Οικονομικών, του Σταύρου, ο οποίος περιέγραψε την συνειδητοποίηση του τι σημαίνει η οφειλή αποπληρωμής του χρέους ως μια εμπειρία εκείνου ο οποίος απήχθη, τον πέταξαν σε μια βάρκα στη μέση του ωκεανού και αντελήφθη ότι πρέπει να κάνει κουπί χωρίς να ξέρει το γιατί.
Νομίζω θα το χρησιμοποιήσουμε σε ένα από τα επόμενα σποτ, απ’ αυτά που ενοχλούν πολύ, για να δείξουμε τι θα πει αυτή η υποχρέωση για τις νέες γενιές, τι θα πει το να γεννιέσαι έχοντας προγραμμένη οφειλή –πόσο είπε ο Σταύρος;- νομίζω 32.000 ευρώ περίπου. Αυτό είναι ο ορισμός της αδικίας και η αδικία είναι συνθήκη αφόρητη και για την κοινωνία και για τη δημοκρατία και για τον οικουμενισμό.
Νομίζω, λοιπόν, ότι σε πείσμα αυτών που ενοχλούνται, οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι από μια διαδικασία αποκάλυψης της αλήθειας, ο απλός λαός, η κοινωνία δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν, έχουν αντίθετα να ωφεληθούν. Από μια διαδικασία αποκάλυψης της αλήθειας, έχουμε να λυτρωθούμε ως ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Και από εκεί και πέρα νομίζω ότι εκείνοι που λυσσομανούν αντιδρώντας σε αυτήν την πρωτοβουλία είναι εκείνοι, οι οποίοι σπεύδουν στην πραγματικότητα να αυτοπροσδιορισθούν ως οι θιγόμενοι από μια διαδικασία αποκάλυψης της αλήθειας. Όταν έχουν και τη δημοσιογραφική ιδιότητα, αυτό σημαίνει ακόμα περισσότερα. Γιατί δημοσιογράφος είναι αυτός ο οποίος ψάχνει για την αλήθεια, την κυνηγά, την αποκαλύπτει.
Είπα πολλά. Δίνω το λόγο στη Σοφία Σακοράφα και σας ευχαριστώ πολύ.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας.
Νομίζω ότι η πληθωρικότητα της Προέδρου δεν μου αφήνει περιθώριο παρά να πω ότι με κάλυψε η προλαλήσασα.
Λοιπόν, θέλω να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας εδώ, τον καθένα ξεχωριστά και να σας καλωσορίσω κι εγώ στη Συνέντευξη Τύπου, που κλείνει έναν πρώτο κύκλο εργασιών της Επιτροπής για την Αλήθεια του Δημόσιου Χρέους.
Είναι αλήθεια ότι αυτές οι τρεις ημέρες ήταν εξαιρετικά παραγωγικές, όπως είπε και η Πρόεδρος, και μάλιστα παραγωγικές όχι μόνο εντός της Επιτροπής αλλά και εκτός. Αλλά το ένα βρίσκεται σε πλήρη συνάρτηση με το άλλο. Δηλαδή όσο πιο παραγωγικές είναι οι εργασίες της Επιτροπής, τόσο θα εντείνεται η προσπάθεια απαξίωσής της από αυτούς που φοβούνται την αλήθεια, όπως είπε πριν από λίγα δευτερόλεπτα η ίδια η Πρόεδρος.
Όσο θα προχωράει σε βάθος ο έλεγχος, τόσο θα φουντώνει η πολεμική εκ μέρους αυτών που αφορά. Όσο πιο δημόσια, ανοικτή, συμμετοχική γίνει η Επιτροπή, τόσο θα επιδιώκουν να τη στενεύουν. Όσο πιο μαζική είναι η απήχησή της και η συλλογική δράση που παράγει, φυσικά, τόσο θα αναπολούν τους ελέγχους που γίνονταν από κλειστές και περιχαρακωμένες επιτροπές, με δεδομένους και ακίνδυνους συσχετισμούς και άρα με δεδομένα και ακίνδυνα συμπεράσματα.
Εμείς, είμαστε αποφασισμένοι και έτοιμοι να επιτελέσουμε το έργο μας και μόνο το έργο μας. Αυτό θα είναι η μόνη, αλλά και η συντριπτική απάντηση, μια απάντηση απέναντι στην απαξίωση, που θα αντιτάξουμε τα έγκυρα συμπεράσματα του ελέγχου.
Απέναντι στην πολεμική, θα αντιτάξουμε την υπεράσπιση της αλήθειας και του δημόσιου συμφέροντος. Απέναντι στην επιδίωξη για συγκάλυψη, θα αντιτάξουμε την πολιτική βούληση της κοινωνίας των πολιτών. Αυτή άλλωστε είναι η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, η Επιτροπή Αλήθειας του χρέους. Η δύναμή της πηγάζει από αλήθειες αντιστρόφως ανάλογες από τις μέχρι τώρα κρατούσες.
Εμείς πιστεύουμε στη δύναμη της τεκμηριωμένης αλήθειας και όχι στον ακρωτηριασμό της. Εμείς πιστεύουμε στη συμμετοχή της κοινωνίας και όχι στην περιθωριοποίησή της από «επιτροπές σοφών». Εμείς πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα της Επιτροπής αποτελούν εκείνα τα χρήσιμα εργαλεία απέναντι στο μέτωπο των δανειστών, όποια μορφή κι αν παίρνουν αυτοί, της εξωτερικής πίεσης ή της εσωτερικής αντιπολίτευσης.
Κυρίες και κύριοι, επί τρεις ημέρες οικονομολόγοι εγνωσμένου κύρους, συνταγματολόγοι εγνωσμένης αξίας, καθηγητές διεθνώς αναγνωρισμένοι, στελέχη διεθνών οργανισμών, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, στελέχη του κρατικού μηχανισμού κατέθεσαν τις απόψεις τους για το χρέος. Επί τρεις ημέρες εκπρόσωποι συλλογικοτήτων, σωματείων και φορέων, δήλωσαν τη διαθεσιμότητά τους να συμβάλουν στο έργο της Επιτροπής. Επί τρεις ημέρες, οι Υπουργοί όλων των κρίσιμων Υπουργείων δεσμεύτηκαν να βοηθήσουν με την παροχή των απαραίτητων στοιχείων που προϋποθέτει ο συγκεκριμένος έλεγχος. Επί τρεις ημέρες, όταν κάποιοι άλλοι στοχοποιούσαν πρόσωπα και θεσμούς, εμείς συνομολογήσαμε τον κοινό μας στόχο, να αποκαλύψουμε την αλήθεια για τη διόγκωση του χρέους και να αναπτύξουμε τη μεθοδολογία, βάσει της οποίας θα εργαστεί η Επιτροπή.
Από αύριο, από την επόμενη ημέρα, ο πολιτικός μας στόχος είναι ένας και μοναδικός: η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή στη διαδικασία του ελέγχου. Οργανώσεις, σύλλογοι, συλλογικότητες και φορείς από το χώρο της υγείας, από το χώρο της παιδείας και του πολιτισμού, από τον καθημαγμένο χώρο του αθλητισμού, από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, από το χώρο των κοινωνικών κινημάτων, από ολόκληρη την κοινωνία των πολιτών, που πληρώνει με τον πλέον αμείλικτο τρόπο ένα χρέος που άλλοι το παρήγαγαν και μάλιστα με τους πλέον ειδεχθείς, απεχθείς, επαχθείς και μη νόμιμους τρόπους, αποτελούν τα πολιτικά υποκείμενα, τους πρωταγωνιστές αυτού του ελέγχου.
Όσο και αν αυτό τρομάζει, όσο και αν αυτό φοβίζει, είναι πλέον η ώρα το πολιτικό υποκείμενο του ελέγχου για την αλήθεια να γίνει η ίδια η κοινωνία. Δεν υπάρχει πιο θεσμική πρωτοβουλία από την υπεράσπιση της κοινωνικής συμμετοχής, που συνιστά τον κυρίαρχο πυλώνα της δημοκρατίας. Τα αποτελέσματα της Επιτροπής, θα γίνουν κτήμα της κοινωνίας των πολιτών, όχι όμως μόνον εντός των συνόρων.
Ο τρόπος που γεννήθηκε και διογκώθηκε το χρέος θα φθάσει στο Ευρωκοινοβούλιο, στα Εθνικά Κοινοβούλια, θα φθάσει σε όλους τους λαούς της Ευρώπης. Θα φθάσει κυρίως στους λαούς της Ευρώπης, γιατί βρίσκονται στο στόχαστρο μιας αμείλικτης προπαγάνδας για λαούς τεμπέληδες και λαούς σκληρά εργαζόμενους, που πληρώνουν με τον κόπο και το μόχθο τους την διάσωση των άλλων.
Θα φτάσει στους λαούς της Ευρώπης για να καταλάβουν ότι το μόνο που έχουν διασώσει και συνεχίζουν να το θρέφουν με τις θυσίες τους είναι η «φούσκα» του ίδιου του συστήματος, δηλαδή οι τράπεζες.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητές φίλες και φίλοι, έχοντας πλήρη συνείδηση των ευθυνών μας και του βάρους των δεσμεύσεων που αναλαμβάνουμε, ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη σύνοδο της Επιτροπής.
Να ευχηθώ στην Πρόεδρο καλό κουράγιο, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι ο πόλεμος από εδώ και πέρα θα είναι σκληρός και ανελέητος.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Να ευχαριστήσω από καρδιάς τη Σοφία Σακοράφα.
Έχοντας την δίπλα μου παίρνω πολύ περισσότερο κουράγιο και παίρνουμε ο ένας από τον άλλον δύναμη, γιατί αυτή είναι η αξία της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης που πρέπει ίσως κάποιοι να τις μάθουν από την αρχή. Ο λόγος τώρα στον Eric Toussaint, ο οποίος έχει σηκώσει ένα πολύ μεγάλο βάρος του συντονισμού και της επιστημονικής επεξεργασίας μέσα από διαδικασίες που αποτελούν από μόνες τους μάθημα διαφάνειας, μάθημα συλλογικότητας και μάθημα επίμονης υπηρέτησης της αλήθειας και του δημοσίου συμφέροντος. Eric, έχεις το λόγο.
ERIC TOUSSAINT: Ευχαριστώ πολύ. Θα μιλήσω στα Γαλλικά. Σας δίνω το χρόνο να φορέσετε τα ακουστικά σας. Θα ήθελα απευθυνόμενος στις ανώτερες αρχές της χώρας, αρχίζοντας από το Προεδρείο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, να εκφράσω τη μεγάλη ικανοποίηση που τόσοι εμπειρογνώμονες αλλοδαποί ήρθαν εδώ στην Αθήνα για να συμμετάσχουν στην πρώτη συνάντηση της Επιτροπής για την αλήθεια για το ελληνικό χρέος.
Είναι μια ικανοποίηση που όλοι μας νιώθουμε, διαπιστώνοντας ότι αυτή η πρωτοβουλία υποστηρίζεται από τους διάφορους Υπουργούς, από διάφορες διοικήσεις, διάφορους θεσμούς, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από τον Πρωθυπουργό, που επιθυμούν να συνεργαστούν σε αυτήν την εργασία για την υγεία του κράτους, για να καταλάβουμε όλοι γιατί μια χώρα όπως η Ελλάδα έφτασε σε αυτήν τη σημερινή κατάσταση, γιατί ο λαός της Ελλάδας πρέπει ξεπληρώσει ένα χρέος που είναι περίπου 180% της ετήσιας παραγωγής εθνικού πλούτου.
Αυτή η διεθνής και ελληνική ομάδα μπόρεσε να διαπιστώσει κατά τη διάρκεια των τριών αυτών ημερών τον τεράστιο πλούτο, τις τεράστιες ικανότητες που έχουν τα διάφορα ελληνικά μέλη της Επιτροπής.
Πρόκειται να αναλύσουμε με τρόπο πολύ αυστηρό τα ποσά που απαιτούνται σήμερα από την Ελλάδα. Μετά από μια αυστηρή εξέταση, θα υποβάλουμε μια έκθεση στο ελληνικό Κοινοβούλιο, που θα επιτρέψει να εντοπίσουμε τα τμήματα του δημοσίου ελληνικού χρέους που μπορούν να θεωρηθούν ειδεχθή, επαχθή, απεχθή, επονείδιστα και μη βιώσιμα, γνωρίζοντας ότι ένα παράνομο χρέος είναι εναντίον του δημοσίου συμφέροντος και προς όφελος μιας μειονότητας προνομιακής.
Μια απεχθής τέτοια κατάσταση δεν σέβεται τους νόμους και το Σύνταγμα της χώρας. Ένα επονείδιστο χρέος είναι ένα χρέος που συνάπτεται με συνθήκες που συνεπάγονται σοβαρές παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είναι εγγυημένα από μια ολόκληρη σειρά διεθνών συνθηκών από τις οποίες δεν μπορούν να ξεφύγουν τα κράτη, διότι τις έχουν επικυρώσει.
Ένα χρέος μη βιώσιμο είναι ένα χρέος του οποίου η αποπληρωμή εμποδίζει τις δημόσιες αρχές να εγγυηθούν στους πολίτες της ενδιαφερόμενης χώρας την άσκηση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, γνωρίζοντας, επίσης, ότι ένα επονείδιστο χρέος έχει τρία συμπληρωματικά κριτήρια, που έχουν αναφερθεί από πολλούς διεθνείς νομικούς και επίσημες εκθέσεις των Ηνωμένων Εθνών και είναι τα εξής:
Έλλειψη συναίνεσης του ενδιαφερόμενου πληθυσμού κατά τη διάρκεια της σύναψης του χρέους. Έλλειψη οφέλους για τον ενδιαφερόμενο πληθυσμό κατά τη διάρκεια της σύναψης ή μετά τη σύναψη του δανείου και γνώση, συνειδητοποίηση από τους πιστωτές των δύο προηγούμενων όρων. Θα εξετάσουμε, λοιπόν, τα ποσά που απαιτούνται από την Ελλάδα από τους θεσμούς που μέχρι πρότινος απάρτιζαν την τρόικα και θα δούμε αν κατά τη διάρκεια της σύναψης αυτών των δανείων ο πληθυσμός της Ελλάδας έδωσε τη γνώμη του, αν υπήρξαν διαβουλεύσεις και αν οι εκπρόσωποι του λαού έχουν δώσει τη γνώμη τους για τους όρους της σύναψης του δανείου αυτού. Υπήρξε συναίνεση, συγκατάθεση του λαού; Θα αναλύσουμε τον αντίκτυπο του χρέους και θα δούμε αν το χρέος αυτό χρησίμευσε στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του ελληνικού πληθυσμού, αν ο ελληνικός πληθυσμός ωφελήθηκε και θα δούμε επίσης αν οι πιστωτές που απαιτούν αυτήν την αποπληρωμή είχαν συνειδητοποιήσει ότι οι όροι που είχαν οριστεί όταν συνάφθηκαν τα δάνεια, θα κατέληγαν ή θα μπορούσαν να καταλήξουν σε ζημιές, σε βλάβες για τον ελληνικό πληθυσμό. Θα προβούμε, λοιπόν, σε μια πολύ αυστηρή κι ενδελεχή εξέταση και θα περιμένουμε το τέλος των εργασιών μας για να κοινοποιήσουμε τα αποτελέσματα. Μην μας ζητάτε στην αρχή των εργασιών να σας πούμε ποια θα είναι τα αποτελέσματα, διότι θα επιτελέσουμε την εντολή μας, την αποστολή μας, με τη μεγαλύτερη δυνατή σοβαρότητα και θα δημοσιοποιήσουμε τα συμπεράσματά μας όταν θα έχουμε καταλήξει σε ένα consensus στην Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, βάσει ενδελεχών και λεπτομερών ερευνών κι αφού θα έχουμε μελετήσει τα απαιτούμενα έγγραφα και θα έχουμε εξετάσει ορισμένα άτομα, ορισμένους πρωταγωνιστές-κλειδιά σε αυτήν την όλη διαδικασία διαμόρφωσης του χρέους.
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι, κυρία Πρόεδρε, κυρία Σοφία Σακοράφα, αυτό το οποίο εσείς κάνετε και στο οποίο εμείς συνδράμουμε είναι κάτι το ιστορικό. Δεν υπάρχει κανένα κοινοβούλιο μέχρι τώρα στον κόσμο που να έχει θεσπίσει έναν τέτοιο μηχανισμό δημοκρατικής διαφάνειας για τα δημόσια λογιστικά, που να έχει προβλέψει τη συμμετοχή των πολιτών και που να ενημερώνει εξολοκλήρου τον πληθυσμό διαμέσου του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Νομίζω ότι όλο και περισσότεροι Έλληνες πολίτες -διότι μιλώ πάρα πολύ εδώ με γυναίκες και άνδρες πολίτες της Ελλάδος- βλέπουν το Κανάλι της Βουλής, ενώ σε πάρα πολλές χώρες μας αυτό το κανάλι μεταδίδει μάλλον βαρετές εκπομπές κοινοβουλευτικών συζητήσεων σε ημικύκλια που είναι περίπου άδεια. Εδώ συνδυάζεται η μετάδοση των κοινοβουλευτικών συζητήσεων, πράγμα που είναι αναγκαίο, με δραστηριότητες όπως αυτή η δικιά μας, η οποία προφανώς προκαλεί ένα σημαντικό ενδιαφέρον.
Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αν καταβάλετε την προσπάθεια να υποτιτλίσετε τη συνεδρίαση του Σαββάτου παρουσία των ανωτάτων Αρχών της χώρας διαμέσου των κοινωνικών δικτύων το πρόγραμμα αυτό θα κυκλοφορήσει και θα το δουν στις τέσσερις γωνιές της γης, διότι οι πολίτες διψούν για δημοκρατία, για διαφάνεια, για αναζήτηση της αλήθειας. Οι πολίτες του κόσμου θέλουν να παρακολουθούν και, αν τους δίνεται η δυνατότητα, θέλουν να συμμετέχουν στην αποκάλυψη της αλήθειας. Αυτή είναι η δημοκρατία. Είναι ο εκ των ων ουκ άνευ όρος της δημοκρατίας που πάρα πολύ συχνά δεν υλοποιείται στην πράξη των χωρών που θα έπρεπε να υλοποιούν αυτήν την πρακτική.
Με τα όσα, λοιπόν, οργανώθηκαν και αναγγέλθηκαν δεόντως στη διεθνή κοινότητα μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι θα εισακουστείτε σε σημεία κλειδιά του πλανήτη από το 99% του πληθυσμού που επιθυμεί να κατανοήσει γιατί η ζωή τους ρυθμίζεται και προσδιορίζεται από μια αποπληρωμή χρέους, του οποίου η διαδικασία γενικά δεν αποτέλεσε αντικείμενο καμιάς δημοκρατικής και ουσιαστικής συμμετοχής πολιτών.
Ευχαριστώ πολύ. Σας ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας, εξ ονόματος όλων των μελών της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου. Ευχαριστώ τη Σοφία, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ευχαριστώ τις Αρχές αυτής της χώρας που δίνουν αυτό το παράδειγμα δημοκρατίας σε ολόκληρο τον πλανήτη.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστούμε εμείς τον Eric, γιατί αυτή η πρωτοβουλία δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς τη δική του συμβολή και χωρίς τη συμμετοχή όλων εκείνων που έσπευσαν να συνδράμουν από όλες τις γωνιές του πλανήτη, αλλά και όλων εκείνων που διαρκούσης αυτής της πρώτης εναρκτήριας διαδικασίας έχουν σπεύσει να θέσουν τη διαθεσιμότητά τους στις διαδικασίες της Επιτροπής.
Όπως το είχα προβλέψει ξέχασα κάποιους. Ξέχασα να αναφέρω τον κύριο Μωυσή Λίτση, που ήταν μέλος της πρωτοβουλίας για την πρώτη Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του 2011 και την κυρία Ζωή Γεωργαντά, πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ που νομίζω ότι θα είναι επίσης πολύ σημαντική η συνδρομή της.
Τώρα είναι η ώρα των ερωτήσεων κι έχετε το λόγο όσοι θέλετε να απευθύνετε ερωτήσεις. Θα παρακαλέσω μόνο τον κάθε έναν και την κάθε μια να δηλώνει το Μέσο από το οποίο προέρχεται και το όνομα του. Όσον αφορά τους κυρίους και τις κυρίες που βρίσκονται πίσω, παρακαλώ να σηκώνεστε και αν υπάρχει και κάποιο μικρόφωνο να μιλάτε σε αυτό, για να ακούγεστε και να καταγράφεται. Θα ξεκινήσουμε από εκείνους που βρίσκονται πίσω.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΦΗΜΕΡΟΣ (The PressProject): Είδαμε τις τελευταίες μέρες να διαρρέουν διάφορα στοιχεία για την Επιτροπή, όπως για παράδειγμα τι φαγητά φάγατε το βράδυ που βρεθήκατε μετά την πρώτη συνάντησή σας.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Τι φαγητά φάγαμε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΦΗΜΕΡΟΣ (The PressProject): Δεν το παρακολούθησα. Στο Star το είπαν.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΦΗΜΕΡΟΣ (The PressProject): Θα μπορούσαμε μήπως να μάθουμε αν θα δούμε και έγγραφα από αυτή την Επιτροπή, εάν θα αναρτηθούν κάπου, εάν θα δούμε ντοκουμέντα τα οποία θα μπορούμε να εκμεταλλευτούμε και εμείς ως δημοσιογράφοι και να προχωρήσουμε και άλλες έρευνες με βάση αυτά τα στοιχεία που θα έχει η Επιτροπή;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
Κατ’ αρχάς όσοι στοιχειωδώς έχουν παρακολουθήσει κοινοβουλευτικά και τη Σοφία Σακοράφα και εμένα, νομίζω ότι θα πρέπει να είναι λίγο ήσυχοι σε σχέση με τα ζητήματα της διαχείρισης. Όμως επειδή αυτά τα ζητήματα δεν είναι ζητήματα διαβεβαιώσεων, να γίνω λίγο συγκεκριμένη, αφού πρώτα πω ότι ήταν τουλάχιστον άηθες να υπάρξει από δημοσιογράφους -οι οποίοι γνωρίζουν και πρόσωπα και πράγματα- αυτού του είδους η απόπειρα επικοινωνιακής παραπληροφόρησης.
Όπως είπα, λοιπόν, πάλι οι διεθνείς προσκεκλημένοι και τα μέλη τα εθνικά –ας τα πούμε έτσι- μέλη της Επιτροπής και της πρωτοβουλίας συμμετέχουν αφιλοκερδώς. Δεν έχει λάβει κανείς ούτε έχει ζητήσει την παραμικρή αμοιβή. Αντίθετα έχουν αρνηθεί την αμοιβή και έτσι θα λειτουργήσει η Επιτροπή.
Θα αποκτήσει μόνο ένα πολύ μικρό επιτελείο για τις ανάγκες της λειτουργίας της, της επικοινωνίας της, της διοικητικής υποστήριξής της και αυτό το επιτελείο δεν πρόκειται να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό της Βουλής. Διότι, είτε θα έχει οργανική σχέση με τη Βουλή, είτε εάν έχει σχέση ειδικής σύμβασης με τη Βουλή θα φροντίσω προσωπικά η αντίστοιχη θέση από τους συνεργάτες που δικαιούμαι ως Πρόεδρος της Βουλής να παραμείνει κενή. Αυτά για να εξηγούμαστε και να τελειώνει η πλάκα.
Όμως, για να γίνουμε και πιο συγκεκριμένοι, η χώρα μας νομίζω ότι γνωρίζετε πως φημίζεται για τη φιλοξενία της. Και φιλοξενία δεν είναι το πρόγραμμα «Ξένιος Δίας». Φιλοξενία είναι τους ανθρώπους οι οποίοι έρχονται να μας συνδράμουν -και το κάνουν από το υστέρημα του χρόνου τους και των πολλών υποχρεώσεών τους- στοιχειωδώς να τους φιλοξενήσουμε. Και πράγματι έχουμε αναλάβει και καλύψει τα έξοδα μετάβασης, τα έξοδα διαμονής και τα έξοδα σίτισης αυτών των ανθρώπων.
Θέλω να σας δώσω κάποια συγκριτικά στοιχεία γιατί μου προξένησε τεράστια εντύπωση η ευαισθησία εκείνων που διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο.
Παραβαίνω τώρα τους κανόνες της φιλοξενίας, αλλά θέλω να προστατεύσω τα μέλη της Επιτροπής και τους προσκεκλημένους μας και γι’ αυτό θα το κάνω.
Ο μέσος όρος γεύματος για τα μέλη αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ο υποδιπλάσιος από αυτόν που υπήρχε ακριβώς ένα χρόνο πριν στη διάρκεια της ελληνικής Προεδρίας. Ειδικότερα, ο μέσος όρος γεύματος στη διάρκεια της Προεδρίας, έναν χρόνο πριν, ήταν σαράντα ευρώ το άτομο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (Γενικός Γραμματέας της Βουλής): (Δεν ακούστηκε).
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι ακόμα μεγαλύτερος, λοιπόν. Ο μέσος όρος της Προεδρίας ήταν 56 ευρώ ανά άτομο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (Γενικός Γραμματέας της Βουλής): Το 2011.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το 2011, όχι της Προεδρίας.
Θα ζητήσω, λοιπόν, από τον κ. Γενικό αν θέλει να μας τα πει, γιατί τα έχει ψάξει. Γιατί είναι και αυτός ένας ευαίσθητος άνθρωπος που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του σε σχέση με ζητήματα διαχείρισης και διαφάνειας. Ο μέσος όρος γι’ αυτήν την τριήμερη συνεδρίαση ήταν 19 ευρώ το άτομο.
Και επειδή υπήρξαν κάποια δημοσιεύματα, κύριε Εφήμερε, για τη διακοπή που έγινε στο εστιατόριο της Βουλής, αυτό στοίχισε 10 ευρώ το άτομο. Κάναμε μια παρέκκλιση βέβαια και θέλω να την πω. Αυτή ήταν ότι στο προσωπικό που συνέδραμε την Επιτροπή, στους οδηγούς της Βουλής που συνέδραμαν επιφυλάξαμε την ίδια μεταχείριση που επιφυλάξαμε στους προσκεκλημένους. Δεν είχαν, δηλαδή, την αντιμετώπιση τού να έχουν μια, αν θέλετε, άλλη μεταχείριση. Έτσι το ίδιο γεύμα που έφαγαν όλοι έφαγε και το προσωπικό της Βουλής. Δεν προβλέψαμε αυτό που είχε προβλεφθεί την άλλη Περίοδο.
Η τιμή δωματίου για τους ανθρώπους που φιλοξενούμε –και λυπάμαι που τα λέω τώρα αυτά, αλλά και πάλι είναι για τους προφυλάξω, για να μη συνεχιστεί αυτό το πραγματικά όργιο παραπληροφόρησης- ήταν 90 ευρώ ενώ στη διάρκεια της Προεδρίας ήταν 130 ευρώ.
Δεν θέλω να μπω σε άλλες λεπτομέρειες. Θα μπω, όμως, σε αυτήν τη λεπτομέρεια γιατί θέλω να το πω και γιατί νομίζω ότι πρέπει να τίθενται και κάποιοι πολύ «πρόθυμοι» προ των ευθυνών τους. Κανένα από τα μέλη της Επιτροπής, με όλα αυτά τα προσόντα που ακούσατε, δεν παίρνει την παραμικρή αμοιβή.
Ακούστε τώρα τι αμοιβές πήρε το νομικό επιτελείο της Hogan Lovells, της διεθνούς εταιρείας που προσελήφθη το 2011 προκειμένου να συνδράμει τη χώρα μας για να διεκδικήσει τις αξιώσεις της έναντι της εταιρείας- διαφθορέα Siemens. Είναι η ίδια εταιρεία που συνέβαλε στον άκυρο εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη Siemens που, αν ήταν έγκυρος, θα είχε οδηγήσει στην παραίτηση από αξιώσεις σχεδόν 2 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ακούστε, λοιπόν, χρέωση ανά ώρα: 337,5 ώρες επί 520 ευρώ την ώρα. Αυτό θέλω να το ακούει η φωτογράφος της Βουλής που έχει μία σύμβαση νομίζω 500 ευρώ το μήνα. 16,2 ώρες επί 400 ευρώ την ώρα. Επίσης, 82,7 ώρες επί 400 ευρώ την ώρα, 16,4 ώρες επί 380 ευρώ την ώρα, μισή ώρα επί 320 ευρώ την ώρα και ούτω καθεξής. Όλα αυτά συμποσούνται σε μια σειρά από αποτυπώσεις νομικών εξόδων συνολικού ύψους 891.398, 35 ευρώ. Αυτά για να παραιτηθεί η Ελλάδα από αξιώσεις 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, όχι για να διεκδικήσει τη διαγραφή υποχρεώσεων! Νομίζω ότι αυτά θέτουν όλους προ των ευθυνών τους.
Εμείς είμαστε πεντακάθαροι και διαφανέστατοι. Τα πάντα δημοσιεύονται και θα συνεχίσουν να δημοσιεύονται στην Κοινοβουλευτική Διαφάνεια. Έχω, μάλιστα, δώσει εντολή να δημοσιεύονται στην Κοινοβουλευτική Διαφάνεια ακόμα και εκείνα που κατά νόμο δεν είναι υποχρεωτικό να δημοσιεύονται.
Αυτή η Επιτροπή δεν έχει τίποτα, μα τίποτα να φοβηθεί. Δεν θα φοβηθεί ούτε τη λάσπη ούτε τη συκοφαντία. Είμαστε σίγουροι ότι θα δεχθούμε οργιώδη πόλεμο και ορυμαγδό λάσπης. Είμαστε όμως έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε διότι ο σκοπός τον οποίο υπηρετεί η Επιτροπή είναι υπέρτερος, ξεπερνά και εμένα και τη Σοφία και τον Eric και όλες κι όλους όσους συμμετέχουν. Είναι υπέρτερος, είναι ιστορικός και αφορά όχι μόνο τις ζώσες γενιές, αλλά και τις επόμενες και με έναν τρόπο αφορά και τις προηγούμενες που αγωνίστηκαν για να κατακτήσουν δημοκρατία, ελευθερία και δικαιώματα και πλήρωσαν με το αίμα τους για να τα έχουμε. Επόμενη ερώτηση;
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ (ΣΚΑΪ): Ονομάζομαι Τόπας και εργάζομαι στον ΣΚΑΪ. Να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο της Επιτροπής.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Να σας ευχαριστήσουμε και για τη διαφήμιση που κάνατε στην Επιτροπή. Έμαθα ότι προβάλατε το σποτ της Επιτροπής;
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ (ΣΚΑΪ): Δεν το γνωρίζω, γιατί είμαι απ’ το πρωί εδώ. Δεν έχω δει τηλεόραση καθόλου. Θέλω να σας ρωτήσω, μιας και αναφερθήκατε στο σποτ, πώς προέκυψε η ιδέα. Το βασικό σύνθημα του σποτ είναι «Έλεγξέ το, διάγραψέ το». Αναφέρεται στο χρέος προφανώς. Ωστόσο, χθες ο κ. Βαρουφάκης, μετά τη συνάντηση με την κ. Λαγκάρντ, είπε ότι η Ελλάδα θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές εις το διηνεκές και θα ήθελα να μου πείτε τι από τα δύο ισχύει. Ευχαριστώ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι είναι σαφές πως η Επιτροπή έχει ως στόχο τον έλεγχο του χρέους, την αποκάλυψη της αλήθειας για τους λόγους και τα αίτια και τις αιτίες δημιουργίας και διόγκωσής του και τη διεκδίκηση της διαγραφής του. Ποια ήταν ακριβώς η ερώτησή σας;
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ (ΣΚΑΪ): Πώς προέκυψε η ιδέα για το σποτ;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Επειδή ξέρω ότι είστε μελετηρός, έχει αναρτηθεί στην Κοινοβουλευτική Διαφάνεια η απόφαση για τη συγκρότηση της Επιτροπής.
Σας διαβάζω λοιπόν: «Αντικείμενο της Επιτροπής αποτελεί η αναζήτηση, η συλλογή και επεξεργασία, με οργανωμένο και επιστημονικό τρόπο, όλων των στοιχείων που συνδέονται με τη δημιουργία και τη διόγκωση του δημοσίου χρέους, με σκοπό τον προσδιορισμό του τμήματος ή του ποσοστού του χρέους για το οποίο θεμελιώνονται επιχειρήματα χαρακτηρισμού του ως επονείδιστου ή παράνομου ή απεχθούς ή αθέμιτου, τόσο στη μνημονιακή περίοδο, ήτοι από τον Μάιο του έτους 2010 έως τον Ιανουάριο του 2015, όσο και στα προηγούμενα έτη. Επίσης, η έγκυρη ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών -ζητούμενο ακόμα δυστυχώς- η τεκμηρίωση δημόσιων τοποθετήσεων, η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, της διεθνούς κοινότητας, της διεθνούς κοινής γνώμης και η συγκρότηση επιχειρημάτων και αιτημάτων σχετικά με τη διαγραφή του».
Είναι εντός της αρμοδιότητας της Επιτροπής αυτό που με ρωτάτε. Επίσης, καταγράφεται ότι η Επιτροπή θα συνεργαστεί και με το Ευρωκοινοβούλιο και με τα εθνικά κοινοβούλια και με άλλους διεθνείς οργανισμούς. Τα είχαμε πει αυτά και στις 17 Μαρτίου στη συνέντευξη Τύπου. Θα σας διαβάσω κι ένα κομμάτι, έτσι για την ιστορία, γιατί πραγματικά πάντα πέφτω κι εγώ από τα σύννεφα όταν πέφτουν κι οι άλλοι από τα σύννεφα. Θα σας διαβάσω ένα κομμάτι από την ομιλία μου στις 6-2-2015, σε σχέση με το πώς θα ασκήσω τα καθήκοντά μου ως Προέδρου της Βουλής.
Λέω λοιπόν ότι «ανάλογες πρωτοβουλίες θα αναληφθούν για την ενεργό και ουσιαστική συμβολή του ελληνικού Κοινοβουλίου στην προώθηση των ελληνικών διεκδικήσεων για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την πρόβλεψη ρητρών ανάπτυξης και εγγυήσεων αναχαίτισης της ανθρωπιστικής κρίσης και ανακούφισης του λαού μας. Η κοινοβουλευτική διπλωματία δεν είναι εθιμοτυπία, είναι πολύτιμο εργαλείο, επιβεβλημένο να ενεργοποιηθεί τόσο σε επίπεδο Προέδρου της Βουλής όσο και σε επίπεδο Επιτροπών, διεθνών σχέσεων κ.λπ». Λέω επίσης: «…ώστε η ελληνική υπόθεση, το αίτημα μιας δίκαιης και επωφελούς λύσης για τον λαό μας, με διαγραφή χρέους και μορατόριουμ αποπληρωμών, να αποτελέσει το αντικείμενο μιας ζωντανής διακοινοβουλευτικής καμπάνιας διεκδίκησης, που θα στηρίζεται στη ζώσα ενημέρωση των άλλων κοινοβουλίων και κοινοβουλευτικών συνελεύσεων αλλά και των ευρωπαϊκών λαών, που ήδη ενεργοποιούνται αλληλέγγυα προς τον λαό μας. Αντίστοιχα, η Βουλή πρέπει να επανασυνδεθεί με τον πολιτισμό, την παιδεία και τη νέα γενιά.» Σας απάντησα, νομίζω.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ: Νομίζω πως όχι, κυρία Πρόεδρε, γιατί περιγράφετε τις αρμοδιότητες της Επιτροπής και τι σκοπό έχουν. Εγώ σας ρώτησα το εξής: Η Επιτροπή έχει σκοπό να καθορίσει ποιο κομμάτι του χρέους, όπως λέτε και εσείς, είναι επονείδιστο και να προχωρήσει στη διαγραφή του, αλλά από την άλλη πλευρά το Υπουργείο Οικονομικών λέει ότι θα εκπληρώσει η Ελλάδα τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές. Ένα σχόλιο γι’ αυτό σας ζήτησα. Επίσης, δεν μου είπατε πώς προέκυψε η ιδέα για το βίντεο σε ότι αφορά την Επιτροπή. Ευχαριστώ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Πρώτον, φαντάζομαι ότι μπορείτε να αντιληφθείτε τι σημαίνει διάκριση των εξουσιών, ώστε να μη με ρωτάτε να σας απαντήσω ως εκπρόσωπος της εκτελεστικής εξουσίας. Οφείλω, όμως, να πω ότι μου προξενεί κατάπληξη αυτή η εξ αρχής προσπάθεια υπονόμευσης ενός τέτοιου αιτήματος.
Να σας ρωτήσω έτσι ρητορικά: Ποιος έχει συμφέρον να προσπαθεί για να μην γίνει αυτός ο έλεγχος και για να πληρωθεί ένα χρέος, όταν αποδειχθεί ότι δεν πρέπει να πληρωθεί;
Ο έλεγχος της εξουσίας γίνεται -και από πλευράς των μέσων ενημέρωσης- στο όνομα της δημοκρατικής αποστολής τους να εκπροσωπούν το συμφέρον και τα δικαιώματα των προσώπων και των κοινωνιών. Και διερωτώμαι: Ποιος έχει συμφέρον να θέλει να πει ότι δεν πρέπει να γίνει αυτός ο έλεγχος, αυτή η αναζήτηση της αλήθειας και αυτή η διαγραφή; Δεν μπορώ να απαντήσω στο ερώτημα παρά μόνο με αυτό το ερώτημα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, δεν λέω αυτό.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι αυτό λέτε. Αυτό αντιλαμβάνομαι.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ: Όχι, κυρία Πρόεδρε. Δεν είπα κάτι τέτοιο.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Και αυτό αντιλαμβάνομαι απ’ όλη αυτή τη λυσσαλέα προσπάθεια να αναδειχθεί μια αντίφαση μεταξύ Κυβέρνησης και Βουλής. Νομίζω ότι με την παρουσία των τριών πολιτειακών παραγόντων που εκπροσωπούν τη θεσμική πολιτειακή εξουσία -δηλαδή του πρώτου πολιτειακού παράγοντος, του Προέδρου της Δημοκρατίας, του δεύτερου πολιτειακού παράγοντος, του Πρωθυπουργού της χώρας και του τρίτου πολιτειακού παράγοντος, της Προέδρου της Βουλής- θα έπρεπε να είναι κατάδηλο ότι εδώ υπάρχει μια σύμπλευση και σύμπνοια στην υπηρέτηση αυτού του σκοπού, που είναι σύστοιχος και σύμφυτος με το δημόσιο συμφέρον.
Νομίζω, επίσης, ότι από το γεγονός πως όλοι οι Υπουργοί, συμπεριλαμβανομένου του κ. Βαρουφάκη, δεσμεύθηκαν ότι θα συνδράμουν στο έργο της Επιτροπής δεν έπρεπε να καταλείπεται καμία αμφιβολία για το ότι αυτή η Επιτροπή συγκεντρώνει την αμέριστη συμπαράσταση και συνεργασία. Φαντάζεστε ότι θα θεμελιωθούν επιχειρήματα διαγραφής του χρέους, ότι θα υπάρχει τεκμηρίωση και ότι ο κύριος Υπουργός Οικονομικών θα πει «όχι, δεν τα χρησιμοποιώ»; Έχετε μια τέτοια ανησυχία;
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ: Όχι, καμία. Δεν είπα αυτό.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ δεν έχω καμία τέτοια ανησυχία, ιδίως με δεδομένο ότι η πιο απερίφραστη δέσμευση–συνδρομή στην Επιτροπή ήταν από τον συγκεκριμένο Υπουργό. Η κ. Σακοράφα έχει τον λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Ίσως να μπορώ να απαντήσω στην ερώτησή σας. Τόσο πριν από τις εκλογές όσο και σήμερα η Κυβέρνηση επιμένει -και δια του στόματος του κυρίου Υπουργού που αναφέρατε προηγουμένως- ότι το χρέος της χώρας δεν είναι βιώσιμο και αυτό είναι ένα γεγονός.
Το ύψος του χρέους παραμένει ένα κεντρικό ζήτημα για την Κυβέρνηση και αυτό παλεύουμε να μπορέσουμε, όχι να το αποπληρώσουμε, να το ελαττώσουμε, να μπορέσει να ανταποκριθεί η χώρα στις διεθνείς υποχρεώσεις που έχει.
Η ΕΛΕ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα εργαλείο το οποίο εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Εργάζεται προς την κατεύθυνση του να αποκαλύψει όλα εκείνα τα αίτια που μας έφθασαν, ώστε το χρέος αυτό να αποβεί δυσβάσταχτο για τον ελληνικό λαό και τα αποτελέσματά της θεωρώ προσωπικά ότι θα είναι ένα αδιαπραγμάτευτο εργαλείο στα χέρια της Κυβέρνησής μας -της όποιας κυβέρνησης, αλλά της δικής μας Κυβέρνησης συγκεκριμένα- ώστε να μπορέσει να διαπραγματευτεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό το χρέος.
Τα αποτελέσματα θα τα γνωρίσουμε. Θα είναι η αλήθεια μέσα από αυτή τη διαδικασία, τη μεθοδολογία, που οι συγκεκριμένοι επιστήμονες γνωρίζουν πολύ περισσότεροo από όλους εμάς.
Αυτά τα αποτελέσματα, η Κυβέρνηση θα τα έχει στα χέρια της και εδώ είμαστε εμείς σαν κοινωνία να πιέσουμε την Κυβέρνηση, αν θέλετε, προς την κατεύθυνση που πρέπει, ότι αν το χρέος αποδειχθεί ότι είναι απεχθές και επαχθές, το μέρος του που θα χρεωθεί ότι είναι αυτό δεν έχει τη δυνατότητα ο ελληνικός λαός και δεν πρέπει να το πληρώσει για πάρα πολλούς λόγους που θα μπορούσαμε να τους αναφέρουμε, αν είχαμε περισσότερο χρόνο. Θεωρώ, λοιπόν, ότι σ’ αυτό έχουμε απαντήσει και απαντάει και η ίδια η διαδικασία της Επιτροπής.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ: Θέλετε να μου απαντήσετε για το σποτ;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Τι απορία έχετε για το σποτ; Γιατί δεν κατάλαβα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΤΟΠΑΣ: Πώς προέκυψε η ιδέα;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Έχουμε πολλές ιδέες. Είμαστε γεμάτοι ιδέες. Θα δείτε πολλές από τις ιδέες μας το επόμενο διάστημα. Όμως, να μην σας απαντώ ως καλλιτεχνικός διευθυντής, γιατί θα γράψετε μετά παραπολιτικό ότι ανέλαβα και τέτοια καθήκοντα. Δεν το έχω φτιάξει εγώ το σποτ. Έχουμε, όμως, στην Επιτροπή και μέλη της Επιτροπής, ανθρώπους που έχουν πολύ ζωντανή σχέση και σύνδεση με το κίνημα για τη διαγραφή του χρέους και το λογιστικό έλεγχό του και είναι και αυτά τα μέλη της Επιτροπής γεμάτα ιδέες, δημιουργικότητα και ζωντάνια.
ΜΑΚΗΣ ΤΟΥΜΑΣΗΣ: Λέγομαι Μάκης Τουμάσης από την κυριακάτικη εφημερίδα «ΛΟΓΟΣ». Αφού εκφράσω και εγώ τα συγχαρητήριά μου για τον προφανώς τιτάνιο και άνισο αγώνα που έχετε αναλάβει, του οποίου στην Ελλάδα ηγείστε, θα γίνω ενδεχομένως αντιπαθής με την ερώτηση. Από τη στιγμή που το επονείδιστο χρέος της χώρας μας, αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών λαών βυθίζει τη χώρα μας εδώ και πολλές, πολλές δεκαετίες σε επίπεδο εξάρτησης, σε επίπεδο εξαθλίωσης, σε επίπεδο εξαχρείωσης, αυτό σημαίνει για εσάς, με την επιστημοσύνη που σας διακρίνει, πως αυτή η συστημική και συστηματική εκμετάλλευση των λαών του κόσμου έχει πηγή τον ίδιο κύκλο συμφερόντων; Αυτοί οι έμποροι των λαών, αυτοί οι έμποροι των εθνών, έχουν άραγε ονοματεπώνυμο; Αυτές οι οικογένειες ή, αν θέλετε, αυτοί οι κύκλοι συμφερόντων τραπεζιτών και γενιές ολόκληρες τοκογλύφων αφουγκραζόμαστε ποιοι είναι, μπορούμε να τους «φωτογραφίσουμε»; Έχουν «ονοματεπώνυμο»; Ευχαριστώ πολύ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σας ευχαριστούμε.
Νομίζω ότι αυτά όλα που θέτετε ως ερωτήματα είναι παράμετροι της αλήθειας. Ίσως, να μην είναι όλα παράμετροι της αλήθειας με την οποία θα ασχοληθεί η Επιτροπή, αλλά είναι βέβαιο ότι θα ασχοληθούν και άλλες διαδικασίες και άλλες επιτροπές.
Ήδη γνωρίζετε ότι η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής έχει την αρμοδιότητα πάρα πολλά από αυτά τα θέματα να τα διερευνήσει. Και μιας και με τίμησαν οι συνάδελφοι Βουλευτές να με εκλέξουν Πρόεδρο σε αυτήν την Επιτροπή, μπορώ να σας πω ότι προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι η διερεύνηση.
Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι υπάρχει ξεκάθαρη ανισότητα μεταξύ των πολλών, εκείνων οι οποίοι θυματοποιήθηκαν και των λίγων, εκείνων οι οποίοι επωφελήθηκαν. Είναι κάτι που το ανέδειξε η Σοφία Σακοράφα, είναι κάτι που το υπογράμμισε ο Eric Toussaint.
Η Επιτροπή αυτή δεν είναι –και θέλω να το ξεκαθαρίσω- δικαστήριο, δεν θα κάνει μια διαδικασία απόδοσης προσωπικών ευθυνών, μολονότι μπορεί να προσκρούσει σε στοιχεία τα οποία θα αναδείξει. Σαφώς, δεν πρόκειται να συγκαλύψει τίποτα, αλλά ο πρώτος της στόχος είναι η αποκωδικοποίηση της διαδικασίας και της αλήθειας και μέσα αυτή την αποκωδικοποίηση είναι βέβαιο ότι θα διακριθούν και θα διαφανούν και ευθύνες.
Η κ. Σακοράφα θέλει να προσθέσει κάτι.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Εάν μου επιτρέπετε, θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό, πέρα από το κομμάτι του χρέους που θεωρείται επονείδιστο, το πιο σημαντικό αυτής της Επιτροπής, κατά τη δική άποψη, είναι αυτό που δεν έγινε τόσα χρόνια και που θα έπρεπε να έχει γίνει από το πρώτο δευτερόλεπτο που η χώρα μας κλήθηκε να μπει στο πρώτο μνημόνιο και να ακολουθήσει αυτή την κατωφερή, εάν θέλετε, πορεία όσον αφορά και τα οικονομικά και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων πολιτών.
Έχει να κάνει με τα γεγονότα, με το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Κανείς δεν αναρωτήθηκε ποτέ ή κανένας από το πολιτικό προσωπικό, αν θέλετε, αυτής της χώρας δεν αισθάνθηκε ποτέ την ανάγκη να απολογηθεί στον ελληνικό λαό και να πει αναλυτικά τι έφταιξε και φτάσαμε μέχρι εδώ. Ποιοι έφταιξαν και φτάσαμε μέχρι εδώ; Τι κάναμε και φτάσαμε μέχρι εδώ; Ποια ήταν τα λάθη που κάναμε και έφτασε η χώρα σ’ αυτό το επίπεδο;
Σίγουρα δεν φταίνε οι πολίτες, αλλά οι πολίτες είναι αυτοί που καλούνται αυτή τη στιγμή να πληρώσουν τα σπασμένα. Κι αυτοί οι πολίτες έχουν την απαίτηση και την αξίωση, αν θέλετε, να μάθουν όλη την αλήθεια.
Εάν, λοιπόν, δεν γίνει καταγραφή της κακής πολιτικής μεθοδολογίας με την οποία φτάσαμε μέχρι εδώ και εάν δεν της μηδενίσουν το χρέος, η χώρα δεν πρόκειται ποτέ να πάρει ανάσα.
Πρέπει, λοιπόν, πολιτικά να δούμε -κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό- τον τρόπο, τη μέθοδο και το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Να δούμε ποιοι έφταιξαν, καθώς και πώς έφταιξαν. Ποιοι, αν θέλετε, χρησιμοποίησαν αυτή τη χώρα για να πλουτίσουν; Να το δούμε κι αυτό και να κριθούν. Όχι φυσικά από την Επιτροπή, γιατί δεν είναι ούτε και πρόκειται ποτέ να γίνει δικαστήριο η Επιτροπή του Λογιστικού Ελέγχου. Η Επιτροπή έχει ως έργο της την αλήθεια.
Υπάρχει κράτος, υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν θεσμοί. Οι θεσμοί θα πάρουν την αλήθεια και θα τη χρησιμοποιήσουν με τον τρόπο που εκείνοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά. Πρέπει να μάθει ο ελληνικός λαός την αλήθεια και πρέπει να καταγραφεί, για να μην επαναλάβουμε πολιτικά τα ίδια λάθη.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θέλει και ο Eric Toussaint να προσθέσει κάτι.
ERIC TOUSSAINT: Θα ήθελα να προσθέσω το εξής: Από τις 17 Μαρτίου και την αναγγελία εδώ στο Κοινοβούλιο της δημιουργίας αυτής της Επιτροπής, πολλοί δημοσιογράφοι και Μέσα Ενημέρωσης μου έθεσαν το ερώτημα εάν η δημιουργία αυτής της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου δεν αποτελούσε μια πράξη που θα αύξανε την ένταση στο εσωτερικό της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ορισμένοι δημοσιογράφοι με ρώτησαν το εξής: Μήπως εσείς, συμμετέχοντας σ’ αυτή τη δράση, ρίχνετε λάδι στη φωτιά, ρίχνετε νερό σε μια πέτρα που ήδη βράζει, που ήδη ζέει;
Ο Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2013, που είναι ο Κανονισμός 472, στο άρθρο 7 παράγραφος 9 προβλέπει το εξής:
«Ένα κράτος που έχει ένα πρόγραμμα προσαρμογής και εξυγίανσης θα πρέπει να κάνει έναν πλήρη έλεγχο του χρέους, για να κατανοήσει γιατί το χρέος έφτασε σε μη βιώσιμο επίπεδο και για να ανιχνεύσει ενδεχόμενες παρατυπίες.»
Γιατί ο Τύπος δεν ρώτησε και δεν ζητά από τις κυβερνήσεις των κρατών που βρίσκονται σε πρόγραμμα προσαρμογής γιατί οι κυβερνήσεις των κρατών αυτών δεν τηρούν τον Κανονισμό 472; Γιατί δεν τέθηκε ποτέ από τον Τύπο αυτό το ερώτημα στην Κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά; Γιατί η Επιτροπή, η οποία είναι τόσο απαιτητική με τα υπερχρεωμένα κράτη, δεν έθεσε το ερώτημα στην προηγούμενη κυβέρνηση; Γιατί η Επιτροπή δεν χαίρεται που ένα άρθρο του Κανονισμού της θα εφαρμοστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο;
Ας διερωτηθούμε πράγματι γιατί. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να δώσω την απάντηση, διότι οι δημοσιογράφοι και όλα τα άτομα που είναι εδώ παρόντα είναι ικανά να βρουν την απάντηση. Θα ήταν προσβολή στη νοημοσύνη τους να τους δώσω εγώ την απάντηση.
Και θα ήταν προσβολή στη νοημοσύνη τους να τους δώσω εγώ την απάντηση.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστούμε πολύ.
Μία μικρή προσθήκη. Σίγουρα στην αναζήτηση της αλήθειας και των γεγονότων εντάσσεται -και θεωρώ ότι θα υπάρξει σε αυτό απάντηση, αν όχι από αυτή την Επιτροπή, σίγουρα από αυτήν που αποφασίστηκε να συσταθεί χθες, αλλά νομίζω ότι και από την Επιτροπή αυτή θα υπάρξει απάντηση- το αν και ποιοι από αυτούς, οι οποίοι ανέλαβαν να διαπραγματευθούν για τη χώρα την αντιμετώπιση του χρέους, είχαν σύγκρουση συμφερόντων. Αυτό δεν αφορά μόνον την Ελλάδα. Αφορά γενικά όλους εκείνους, οι οποίοι καταπιάστηκαν με το πώς θα λυθεί το ελληνικό ζήτημα χρέους.
Και για να μην θεωρηθεί ότι ρίχνω καμία φοβερή βόμβα, να θυμίσω ότι σχετικό συμπέρασμα είχε υπάρξει στις αρμόδιες διαδικασίες του Ευρωκοινοβουλίου για την έρευνα των μνημονιακών διαδικασιών, στο οποίο είχε περιληφθεί η διατύπωση και η διαπίστωση ότι υπάρχει και μία εγγενής σύγκρουση συμφερόντων σε θεσμικό επίπεδο και είναι η σύγκρουση συμφερόντων που έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, διότι την ίδια στιγμή είναι θεσμικό όργανο, όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και δανειστής. Συμπίπτουν δηλαδή δύο ιδιότητες που γεννούν σύγκρουση συμφερόντων.
MARIE…… (Ειδικός σε ντοκιμαντέρ): Θα σας θέσω μάλλον μία απλή ερώτηση: Έχετε τα μέσα να καλέσετε κάποιον στην Επιτροπή σας; Ποια είναι τα μέσα που έχετε στην Επιτροπή σας, για να κάνετε ακροάσεις και να υποβάλλετε ερωτήματα σε άτομα τα οποία θα θελήσουν να συνεργαστούν μαζί σας;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Έχουμε εξασφαλίσει ήδη τη διαθεσιμότητα πάρα πολλών φορέων, για να εκθέσουν στοιχεία στην Επιτροπή. Θυμίζω ότι έχουμε τη συνεργασία και του Γραφείου του Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή. Θυμίζω ότι όλα τα Υπουργεία ανέλαβαν να συνεργαστούν.
Σε σχέση με τη μέθοδο συλλογής στοιχείων, που απαραιτήτως θα χρησιμοποιηθεί, η Επιτροπή έχει αποφασίσει από σήμερα μέχρι την επόμενη συνεδρίασή της να συγκροτήσει μία μέθοδο για την αναζήτηση στοιχείων με βάση τα προτάγματα και τις προτεραιότητες που θα θέσουμε για την αναζήτηση στοιχείων, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Δεν θέλω να σας πω περισσότερα. Θέλω, όμως, να σας πω ότι αυτό είναι αντικείμενο της Επιτροπής και σε σχέση με τη μεθοδολογία που θα ακολουθήσουμε έχουμε αποφασίσει να συγκροτήσουμε συγκεκριμένη στρατηγική και συγκεκριμένο πλαίσιο.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΚΑΛΟΝΑΚΗ (Πρακτορείο Ειδήσεων IN-ON): Καταρχήν πιστεύω ότι με την έναρξη αυτής της Επιτροπής θα έχουμε και απαντήσεις, όλοι μας. Η ερώτηση που θα κάνω είναι η εξής: Θέλω να απευθυνθώ κυρίως στον κ. Eric. Με την εμπειρία που έχετε, και επειδή είχε γίνει μία συνέντευξη στον Πρωθυπουργό του Ισημερινού που είχε κάνει κάτι ανάλογο και βρήκε έναν τρόπο, για να μπορεί να μειώσει το χρέος, τι προβλέπεται, από τη στιγμή που θα φανεί ποιο χρέος είναι απεχθές;
Ο Πρωθυπουργός του Ισημερινού είχε πει ότι θα είναι γύρω στο 80%, όπως συνέβη και σε αυτούς. Τι θα γίνει στην περίπτωση της Ελλάδας; Διότι δεν χρωστάμε μόνο στο ΔΝΤ, αλλά χρωστάμε και στις ευρωπαϊκές χώρες, επειδή πέρασε το ιδιωτικό χρέος στα κράτη. Τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Τι εννοείτε ακριβώς;
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΚΑΛΟΝΑΚΗ: Πώς θα το διαχειριστούμε το απεχθές χρέος;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Να περιμένετε να λειτουργήσει η Επιτροπή. Ξεκινήσατε λέγοντας ότι με την έναρξη θα έχουμε απαντήσεις. Όχι. Με την έναρξη δεν έχουμε απαντήσεις. Με την έναρξη έχουμε τη βούληση να υπάρξουν απαντήσεις, τη βούληση να υπάρξει διερεύνηση και τη βούληση αυτή η διαδικασία να φτάσει μέχρι τέλους.
Ο Eric Toussaint έχει πράγματι μια πολύτιμη εμπειρία για το τι συνέβη στον Ισημερινό. Στην Επιτροπή έχουμε και τον πρώην Υπουργό Οικονομικών και πρώην Πρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας της Ισημερινού κ. Diego Borja, ο οποίος θα μας βοηθήσει σε σχέση με τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε. Είναι, όμως, ένα παράδειγμα επιτυχίας ο Ισημερινός και υπ' αυτήν την έννοια έχει τεράστια σημασία και δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα επιτυχίας. Θα δώσω, όμως, το λόγο στον Eric για να μας μεταφέρει συνοπτικά κάποιες εμπειρίες.
ERIC TOUSSAINT: Η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή. Η αποστολή η οποία μας ανατέθηκε είναι να εντοπίσουμε το τμήμα του χρέους που είναι απεχθές, επαχθές, επονείδιστο και μη βιώσιμο. Η αποστολή που μας έχει ανατεθεί δεν είναι να εκφράσουμε συστάσεις στις αρχές της χώρας για την ακολουθητέα στρατηγική. Στο πλαίσιο δηλαδή της αποστολής που αποδέχτηκα δεν μου ανατέθηκε να πω ποια στρατηγική θα έπρεπε να ακολουθήσει η Ελλάδα. Αυτό το οποίο μπορώ να πω είναι ότι ο Ισημερινός πραγματοποίησε ένα λογιστικό έλεγχο του χρέους κατόπιν πρωτοβουλίας του Προέδρου της Δημοκρατίας του Ισημερινού, ο οποίος είχε εκλεγεί δημοκρατικά στο τέλος του 2006 και ανέλαβε την εξουσία αυτή το 2007. Ήμουν μέλος αυτής της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, η οποία λειτούργησε για δεκατέσσερις μήνες, όπως και η Maria Lucia Fattorelli, η οποία συμμετέχει και στη δική μας Επιτροπή, που εργάζεται εδώ στην Ελλάδα.
Στο πέρας των εργασιών του λογιστικού ελέγχου, μετά από ενάμιση μήνα διαβουλεύσεων, η κυβέρνηση του Ισημερινού αποφάσισε βάσει του αποτελέσματος των εργασιών αυτών να αναστείλει την αποπληρωμή του χρέους της χώρας και πέτυχε να πείσει τους πιστωτές να πουλήσουν τους τίτλους του κρατικού χρέους του Ισημερινού με μια απομείωση, με ένα κούρεμα 70% της αξίας αυτών των χρεογράφων, αυτών των κρατικών ομολόγων, πράγμα που επέτρεψε στον Ισημερινό να μειώσει σημαντικά την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους, να αυξήσει τις κοινωνικές δαπάνες και να πετύχει μια σημαντική βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του πληθυσμού του Ισημερινού.
Μπορώ να προσθέσω ότι αυτή η απόφαση του Ισημερινού δεν προκάλεσε οικονομικά αντίποινα. Δεν προκάλεσε χάος και ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας του Ισημερινού κατά μέσο όρο ήταν ανώτερος του 3,5% κατά τη διάρκεια των επομένων ετών.
Ο Ισημερινός είναι μια χώρα που δεν έχει δικό του νόμισμα. Το νόμισμα του Ισημερινού είναι το δολάριο των Ηνωμένων Πολιτειών. Και συνεπώς το κράτος του Ισημερινού δεν είχε τον τρόπο να παίξει με ένα κρατικό νόμισμα, με ένα δικό του νόμισμα, ίδιο νόμισμα.
Πάντως θα ήταν αντίθετο σε επιστημονική προσέγγιση το να πει κανείς ότι αυτό που χρησίμευσε στον Ισημερινό, απαραιτήτως θα χρησιμεύσει και για την Ελλάδα. Πρώτον, αυτή δεν είναι η αποστολή μου και δεύτερον δεν είναι η πρόθεσή μου.
Είμαι έτοιμος να μιλήσω για την εμπειρία του Ισημερινού και με τρόπο ενδελεχή, αλλά η κατάσταση του Ισημερινού δεν είναι ίδια με την κατάσταση της Ελλάδας. Το είπατε κι εσείς. Συνεπώς, εγώ ο ίδιος δεν θα διαπράξω το σφάλμα, καθώς και οι συνάδελφοί μου, να θεωρήσουμε ότι θα μπορούσαμε να φανταστούμε πως η περίπτωση του Ισημερινού μπορεί να αναπαραχθεί ίδια, ταυτόσημη στην Ελλάδα. Δεν αντιγράφει κανείς μοντέλα. Η Ελλάδα θα απαντήσει η ίδια στο πρόβλημα που έχει μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Η απόφαση για το λογιστικό έλεγχο αποτελεί μέρος αυτής της έναρξης λύσης με άλλα μέτρα που έλαβε η Ελλάδα και που προκαλούν μεγάλη συμπάθεια στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Διότι παρά την εκστρατεία παραπληροφόρησης και παρά τις υπερβολικές δηλώσεις ορισμένων Μέσων Ενημέρωσης και πολιτικών ιθυνόντων των πιστωτριών χωρών, υπάρχει μια πολύ μεγάλη συμπάθεια στην Ισπανική, Πορτογαλική, Βελγική, Γαλλική κοινή γνώμη, ακόμα και στη Γερμανία, απέναντι στον πληθυσμό της Ελλάδας. Δεν πρέπει να σφάλουμε ως προς αυτό ή να πλανώμεθα.
Ο ελληνικός πληθυσμός έδωσε εντολή στην Κυβέρνηση. Είναι μια δημοκρατική εντολή. Αν ακριβώς η διεθνής ομάδα της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου είναι έτοιμη να συνεργαστεί με το Ελληνικό Κοινοβούλιο, είναι επειδή είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτή η εμπειρία αποτελεί τη μεγάλη δημοκρατική εμπειρία και μια δυνατότητα να υπάρξει μια καμπή σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μια μεταστροφή υπέρ μιας επιστροφής μεγαλύτερης δημοκρατίας και βελτίωσης των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών, πολιτικών δικαιωμάτων του πολίτη των λαών της Ευρώπης.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστούμε τον Eric Toussaint.
Θεωρώ πραγματικά συγκινητική την υπευθυνότητα με την οποία έχει αναλάβει αυτό το βαρύ καθήκον και το σεβασμό που επιδεικνύει στις δημοκρατικές λειτουργίες της χώρας μας. Μακάρι, αυτό το σεβασμό να τον είχαμε εισπράξει και από διαφόρους θεσμικούς παράγοντες.
Ενημερώθηκα με σημειωματάκι ότι έχει ζητήσει το λόγο ο κ. Μπόκας, που βρίσκεται στο πίσω μέρος της Αίθουσας. Δεν φαίνεστε, η αλήθεια είναι. Επίσης, επειδή κοίταξα λίγο προς τα πίσω, γιατί όντως δεν φαίνεστε, να πω ότι παρίστατο, ήταν μαζί μας πριν από λίγο και ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, ο κ. Μητρόπουλος, η Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κυρία Χαραλαμπίδου και ο Υφυπουργός Επικρατείας, Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό κ. Κουίκ. Αν είναι και κάποιος άλλος, απλά δεν τον βλέπω. Δεν έχω, όμως, πρόθεση να παραλείψω κανέναν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΚΑΣ: Τους είπατε όλους νομίζω.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Εντάξει, κύριε Μπόκα.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΚΑΣ: Από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της Επιτροπής ειπώθηκε ότι θα διερευνήσετε τον κομβικό ρόλο των εξοπλιστικών προγραμμάτων στη διόγκωση του δημόσιου χρέους. Μπορείτε να μας πείτε μία με δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που χρήζουν περαιτέρω έρευνας;
Επίσης, στην έρευνά σας θα συμπεριληφθεί και η πρόσφατη απόφαση της Κυβέρνησης να εγκρίνει εξοπλιστικό πρόγραμμα αεροσκαφών ύψους 500 εκατομμυρίων δολαρίων στη συγκεκριμένη συγκυρία και χωρίς την έγκριση της Βουλής;
Ευχαριστώ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι έχει απαντηθεί πως η επιβάρυνση του δημόσιου χρέους από τα εξοπλιστικά προγράμματα είναι τεράστια.
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα -και σας συστήνω να τη δείτε- η παρέμβαση που έκανε ενώπιον της Επιτροπής ο Υφυπουργός κ. Τόσκας, σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο η επιβάρυνση αυτή για πολλά χρόνια μπορεί να είναι κρυμμένη και να εμφανίζεται όταν γίνεται μια παράδοση.
Θέλω να σας πω ότι βρίσκονται ήδη στη Βουλή πάρα πολλές σχετικές δικογραφίες. Έχει και η Βουλή μέσα από ειδικές επιτροπές της ασχοληθεί. Υπάρχει στη Βουλή η αρμόδια επιτροπή εξοπλιστικών προγραμμάτων και υπάρχει και η δέσμευση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, από το ανώτατο επίπεδο, τον Υπουργό, μέχρι όλη την ιεραρχία του, τον Αναπληρωτή Υπουργό και τον Υφυπουργό, αλλά και τη στρατιωτική ηγεσία του. Το θέμα αυτό το έθεσα στην πρώτη επίσκεψη που έκανα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όλα αυτά, λοιπόν, θα αποτελέσουν αντικείμενο του ελέγχου.
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, θα σας πω ευθέως ότι δεν έχω ειδική ενημέρωση. Νομίζω ότι δεν ωφελεί να προσπαθήσουμε τώρα να δημιουργήσουμε ενός τύπου παραπολιτική συζήτηση για κάτι το οποίο νομίζω ότι επιχειρείται να αναδειχθεί σε κεντρικό και κομβικό πεδίο της επικαιρότητας. Να είστε βέβαιοι, πάντως, ότι η Επιτροπή αυτή δεν θα αγνοήσει τίποτα που εμπίπτει στο αντικείμενό της ούτε θα κάνει τα στραβά μάτια σε τίποτα. Από την άλλη, δεν θα γίνει και εργαλείο πολιτικής εκμετάλλευσης.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, είμαι ο Ανδρέας Μακρίδης από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ήθελα να κάνω μια ερώτηση σε εσάς και μια στους υπολοίπους δύο συνεντευξιαζόμενους.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ωραία μας χαρακτηρίσατε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Το τριήμερο που πέρασε είδαμε να περνούν από την Επιτροπή και από αυτή την εκδήλωση ή ανοιχτή συνεδρίαση, όπως την ονομάσατε, της Επιτροπής, αρκετοί παράγοντες. Δεν είδαμε, ωστόσο, κάποιους εκπροσώπους του Σώματος Ορκωτών Λογιστών και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Η ερώτηση που θέλω να κάνω σε εσάς είναι γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη οδό της συγκρότησης και ανάπτυξης, ενδεχομένως, αυτής της Επιτροπής, για την οποία δεν έχουμε ακούσει πολλά πράγματα σήμερα –ούτε για το χρονοδιάγραμμα ούτε για την ιεραρχία της ούτε για τις δομές της, αλλά εν πάση περιπτώσει αυτά θα τα δούμε στο μέλλον- και δεν ακολουθήσατε την οδό την οποία έχει επιλέξει η Βουλή, ας πούμε, για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, η οποία είναι πολύ πιο συγκεκριμένη και εμπλέκει όχι εθελοντικά, αλλά υποχρεωτικά, όλη την κρατική δομή.
Η ερώτηση στον κ. Toussaint και την κυρία Σακοράφα είναι η εξής: Ακούσαμε σήμερα πάρα πολλά για το παράνομο, το επαχθές και απεχθές χρέος. Το ερώτημα είναι τι συνιστά νόμιμο χρέος σε μια δυτική κοινοβουλευτική δημοκρατία;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σε μια, πώς είπατε;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ: Σε μια δυτική κοινοβουλευτική δημοκρατία σαν την ελληνική.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Πρώτον, εκφράσατε την απορία γιατί δεν υπήρξε εκπρόσωπος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Πρέπει να σας ενημερώσω ότι υπάρχει στη Βουλή αποσπασμένη λειτουργός του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Δεν παρέστη στη διαδικασία.
Ως Πρόεδρος της Βουλής δεν έχω υποχρεώσει, φυσικά, κανέναν να παραστεί σε διαδικασίες και να συμμετάσχει σε διαδικασίες, αν δεν το θέλει. Η συμμετοχή άλλων υπηρεσιών της Βουλής, όπως το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής ή η Επιστημονική Υπηρεσία, έγινε στη βάση μίας συζήτησης με πρόσκληση που είχα απευθύνει.
Ίσως θα ξέρετε, ίσως και όχι, ότι από την έναρξη της θητείας μου –σήμερα συμπληρώνω δύο μήνες- έχω κάνει αρκετές συναντήσεις με υπηρεσιακούς παράγοντες και ανοιχτές συναντήσεις, δηλαδή με όλη την ιεραρχία και όχι μόνο με διευθυντές και γενικούς διευθυντές. Αυτό το οποίο προσπαθώ και αναζητώ είναι να αξιοποιηθεί ο καθένας στο πεδίο των δεξιοτήτων, των αρμοδιοτήτων και της ειδίκευσής του, διότι αυτό είναι και ένα μεγάλο ζήτημα, το να αξιοποιείς δηλαδή το δυναμικό και να αξιοποιείται το δυναμικό στο πεδίο της ειδίκευσής του. Όχι απλώς είναι ευπρόσδεκτη η συνδρομή και η συμβολή του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, αλλά πιστεύω ότι θα μας είναι και πάρα πολύ χρήσιμη.
Επομένως, θα συμβούλευα γενικά να μη σπεύδει οποιοσδήποτε να λέει ότι αποκλείστηκε ο ένας ή αποκλείστηκε ο άλλος. Αυτή η Επιτροπή δεν θα αποκλείσει κανέναν. Αντίθετα, στο επόμενο διάστημα θα απευθυνθεί και σε όλους εκείνους οι οποίοι μπορεί να μην ενημερώθηκαν, μπορεί να μην μπορούσαν γιατί είχαν άλλες υποχρεώσεις, μπορεί η Επιτροπή να μην τους σκέφτηκε και να μην τους συμπεριέλαβε. Εμείς δεν προσποιούμαστε ότι έχουμε το αλάθητο ούτε σε καμία περίπτωση ότι έχουμε εξαντλήσει την απεύθυνσή μας. Αντίθετα, γι’ αυτό το λόγο είπαμε ότι αυτή είναι μία ανοιχτή Επιτροπή, η σύνθεσή της είναι ανοιχτή, κρατιέται ανοιχτή και είναι φιλόξενη Επιτροπή.
Για το ερώτημα που μου απευθύνατε, νομίζω ότι έδωσε μία απάντηση ήδη η Σοφία Σακοράφα προηγουμένως. Δηλαδή, γιατί δεν επιλέξαμε μία πεπατημένη; Μήπως γιατί χορτάσαμε από επιτροπές οι οποίες συνέρχονταν με κλειστές πόρτες και που δεν μάθαινε την εργασία τους και τα πορίσματά τους ο λαός και η κοινωνία; Μήπως γιατί, ας πούμε, η εμπειρία της Προανακριτικής Επιτροπής για τη Λίστα Λαγκάρντ και το πώς παρασιωπήθηκε ο ορυμαγδός πολύ συγκεκριμένων στοιχείων που είχε προκύψει που δεν εξετάστηκαν εν συνεχεία, είναι μία εμπειρία που δεν πρέπει να επαναληφθεί; Μήπως γιατί στα πλαίσια των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής για τη SIEMENS, το πόρισμά της που είχε κορυφαία σημασία και ήταν ομόφωνο σε πάρα πολλά σημεία, δεν αξιοποιήθηκε;
Μάλιστα, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η συνάντηση που είχα με τον τότε Πρόεδρο της Επιτροπής για τη SIEMENS, τον κ. Βαλυράκη, σε σχέση με το πόσα στοιχεία απ’ αυτά που αναδείχθηκαν από την Επιτροπή, στη συνέχεια δεν αξιοποιήθηκαν.
Μήπως, λοιπόν, γιατί πρέπει να εμπιστευθούμε πιο ανοιχτές, πιο δημοκρατικές, πιο διαφανείς διαδικασίες και γιατί δεν έχουμε και τίποτα να φοβηθούμε απ’ αυτές;
Αποτελεί πεποίθησή μου ως Προέδρου της Βουλής ότι η Βουλή και η κοινοβουλευτική λειτουργία δεν έχει σε τίποτα να φοβηθεί την κοινωνία, την ακαδημαϊκή κοινότητα, τα κινήματα, τους ενεργούς ανθρώπους, τις κοινωνικές δυνάμεις, τις εργασιακές δυνάμεις. Δεν έχει γενικώς σε τίποτα να φοβηθεί και κανέναν.
Ως προς το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος που μου απευθύνατε, γιατί δηλαδή δεν ακολούθησα τη διαδικασία συγκρότησης της Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, οφείλω να πω ότι έχω μπερδευτεί.
Έχω μπερδευτεί, διότι υπήρξε κατακραυγή για τον τρόπο συγκρότησης εκείνης της Επιτροπής και για την επιλογή μου να προτείνω την αναβάθμισή της, δηλαδή τη στελέχωσή της από το Προεδρείο της Βουλής, με διακομματική εκπροσώπηση, με αντιπροέδρους από τρία κόμματα, αντί για Αντιπρόεδρο από ένα κόμμα και Γραμματέα από άλλο ένα. Και πραγματικά δεν ξέρω αν πρέπει να αρχίσω να τα παίρνω αυτά λίγο πιο ελαφρά.
Δεν μπορεί να με ρωτούν γιατί δεν ακολούθησα μία άλλη διαδικασία εκείνοι οι οποίοι κατήγγειλαν την άλλη διαδικασία. Όπως δεν μπορεί…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ: Για ποιους μιλάτε, κυρία Πρόεδρε. Εγώ σας έκανα ερώτηση.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σύμφωνοι. Δεν σας το αποδίδω. Απαντώ, όμως, γενικότερα. Δεν είναι προσωπική…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ: Δεν μου απαντάτε, όμως, στην ερώτηση. Πρέπει να είμαστε σαφείς σε αυτό. Όταν λέτε…
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είναι προσωπική η συνέντευξη. Η συνέντευξη Τύπου έχει δημόσιο χαρακτήρα. Και θα μου επιτρέψετε να ολοκληρώσω και την απάντηση, ακόμα και αν δεν σας αρέσει.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ: Δεν με καλύπτει!
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα τη σχολιάσετε αρνητικά, όπως δικαιούστε. Ο δημοσιογράφος έχει την είδηση την οποία οφείλει να αποτυπώνει και να μην την κρύβει, έχει και το σχόλιο που είναι ελεύθερο και αποτυπώνει τη γνώμη του.
Δεν μπορεί να αντιμετωπίζω -ας πούμε- μία κοινοβουλευτική ομάδα, όπως είναι η Κοινοβουλευτική Ομάδα «Το Ποτάμι», η οποία δήλωσε ότι αποχωρεί από την Επιτροπή για τις γερμανικές οφειλές επειδή προεδρεύω και επειδή, προφανώς, επέλεξα να αντιπροεδρεύει ο Αντιπρόεδρος που έχει εκλεγεί από «Το Ποτάμι».
Η ίδια Κοινοβουλευτική Ομάδα δήλωσε προσβεβλημένη, διότι δεν εκλήθη ειδικώς, με προσωπική πρόσκληση του Αρχηγού της, στη διαδικασία αυτής της Επιτροπής. Και παρασιώπησε και το γεγονός ότι είχε κληθεί ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής που προέρχεται από αυτή την Κοινοβουλευτική Ομάδα, ο κ. Λυκούδης.
Κοιτάξτε, αυτές όλες οι ερωτήσεις μου θυμίζουν αυτόν που κυνηγάει την ουρά του. Δεν έχουν καμία ουσία. Η Επιτροπή θα κριθεί για το έργο της. Θα κριθεί αυστηρά. Νομίζω ότι εμείς επιδιώκουμε να κριθούμε αυστηρά, αλλά να κριθούμε επί πραγματικών γεγονότων, όχι επί δοξασιών, όχι επί σεναρίων και όχι επί μιας ατζέντας η οποία τελικά στόχο έχει να μη διεκδικήσουμε τις γερμανικές οφειλές, να μη διεκδικήσουμε διαγραφή του χρέους. Αυτή η ατζέντα νομίζω ότι είναι ξένη προς την ελληνική κοινωνία, προς το δημόσιο συμφέρον και προς τη δημοκρατία.
Επειδή μακρηγόρησα, δίνω το λόγο στη Σοφία Σακοράφα και στον Eric Toussaint για να απαντήσουν τις ερωτήσεις που τους θέσατε.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Νομίζω ότι ο κ. Toussaint θα σας πει επακριβώς τους ορισμούς του επαχθούς και επονείδιστου ως ο πλέον ειδικός.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ: Για το νόμιμο ζήτησα.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Και για το νόμιμο! Να πούμε για το παράνομο, γιατί από εκεί βγαίνει το πως είναι το νόμιμο. Το παράνομο είναι ένα χρέος που πήρα και το διέθεσα χωρίς να έχω τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών. Δεν ρώτησα και δεν έμαθε ποτέ ο πολίτης αν εξυπηρέτησε το σκοπό για τον οποίο πήρε αυτό το δάνειο και το οποίο τώρα καλείται να το πληρώσει. Αυτό είναι το παράνομο. Άρα, το νόμιμο είναι το ακριβώς απέναντι, δηλαδή για να πάρεις ένα δάνειο νόμιμο, θα πρέπει να έχεις πάρει τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών, θα πρέπει ο πολίτης να γνωρίζει που έχει διατεθεί αυτό και αν εξυπηρέτησε τους σκοπούς για το οποίο αυτό το δάνειο έχει παρθεί. Αυτό είναι το ένα κομμάτι.
Το δεύτερο κομμάτι είναι το χρέος –και είναι απολύτως παράνομο!- το οποίο δημιουργήθηκε ακριβώς μετά τη σύναψη του πρώτου μνημονίου. Διότι ξέρετε πάρα πολύ καλά και ξέρει όλος ο ελληνικός λαός πάρα πολύ καλά, ότι όταν μπήκαμε στο μνημόνιο ήμασταν με ένα χρέος στο 113% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της χώρας και μέσα σε πέντε χρόνια αυτό το χρέος έχει φτάσει στο 175%, χωρίς να έχει αποπληρωθεί το κεφάλαιο του χρέους μας.
Οι πολίτες πληρώνουν αυτή τη στιγμή ένα χρέος το οποίο δεν δημιούργησαν οι ίδιοι, ένα χρέος το οποίο έχει φύγει από τον ιδιωτικό τομέα, με τις γνωστές μεθόδους που ακολούθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Έχει γίνει ένα χρέος δημόσιο αυτή τη στιγμή, για αυτό και το πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Αυτό το χρέος θα πρέπει να ελεγχθεί. Θα πρέπει να ελεγχθούν οι μέθοδοι και οι τρόποι που φτάσαμε σε αυτό το σημείο, επί πέντε χρόνια ο ελληνικός λαός να πληρώνει στην κυριολεξία με το αίμα του τις τράπεζες, να πληρώνει στους ξένους δανειστές μας, να μη μειώνεται το χρέος και για τα επόμενα πάρα πολλά χρόνια να έχει υποθηκεύσει και το μέλλον των παιδιών του.
Δεν θεωρείτε ότι αυτό τουλάχιστον θα πρέπει να το μάθει ο ελληνικός λαός; Δεν θεωρείτε ότι είναι έντιμο να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός γι’ αυτό; Δεν θεωρείτε ότι είναι έντιμο κάποια στιγμή ο ελληνικός λαός να αποτινάξει από πάνω του αυτό το οποίο δεν του ανήκει, αυτό που δεν είναι δικό του; Θεωρώ ότι αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε σαν πολιτικοί απέναντι στους πολίτες. Είναι υποχρέωσή μας και χρέος μας απέναντι σ’ αυτόν το λαό που αυτή τη στιγμή υποφέρει.
Δεν χρειάζεται να σας αναφέρω -δεν υπάρχει και λόγος να το κάνω, αφού οι περισσότεροι είναι γνώστες, το ζούμε στην καθημερινότητά μας- τη δυστυχία που υπάρχει γύρω μας και η οποία δημιουργήθηκε μέσα σε πέντε χρόνια και με έναν συγκεκριμένο σκοπό, όπως πρέπει εν τέλει να πω. Δεν μπορεί μέσα σε πέντε χρόνια που μπήκαμε σε ένα πρόγραμμα -υποτίθεται για να βγει η χώρα από τον κυκεώνα που είχε μπει- να έχουμε ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, να έχουμε –αν έχουμε!- στις οικογένειες έναν εργαζόμενο, να έχουμε παιδιά –και αυτό είναι κάτι που όλοι ξέρουμε- τα οποία λιποθυμούν στο σχολείο από την πείνα.
Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορούμε στο δρόμο και να έχουμε μια εικόνα –επιτρέψτε μου να πω- τριτοκοσμικής χώρας. Σε ποια χώρα όλα αυτά; Στην Ελλάδα του 2015; Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα; Στην Ελλάδα που έχει όλες τις προοπτικές και τα δεδομένα για να είναι μια Ελλάδα της ανάπτυξης; Γι’ αυτήν την Ελλάδα μιλάμε; Μπήκαμε σ’ αυτό το πρόγραμμα για να καταστραφεί η χώρα;
Θέλουμε, λοιπόν, πραγματικά μέσα από αυτήν την Επιτροπή και χωρίς καμία διάθεση ρεβανσισμού, αν θέλετε, να δούμε τι είναι αυτό που έφταιξε, πού πήγαν αυτά τα δάνεια που κάποιοι πήραν από την Ελλάδα –τα «θαλασσοδάνεια», όπως τα λέγαμε- τα πήγαν στο εξωτερικό και επένδυσαν στο εξωτερικό χωρίς να έχουν αφήσει μία δραχμή στη χώρα. Ήταν δικά μας λεφτά. Πρέπει να δούμε πού είναι τα λεφτά που έφυγαν από τη χώρα. Αυτό θα πρέπει να το δούμε, όπως πρέπει κάποια στιγμή να αποκαλυφθούν και τα ονόματα αυτών που έβγαλαν τα λεφτά από τη χώρα, χωρίς ποτέ να φορολογηθούν και είναι σε ξένες τράπεζες. Θα πρέπει να πούμε και τα ονόματα. Δεν θα πρέπει να πληρώνει μόνο ο χαμηλόμισθος πολίτης. Δεν θα πρέπει να πληρώνει πάντα αυτός. Έχουμε μάθει να πληρώνει αυτός μονίμως, γιατί δεν μπορεί και να ξεφύγει. Πρέπει να δούμε τι έγινε και με όλα αυτά τα σκάνδαλα που λέγαμε.
Κοιτάξτε, να σας πω κάτι; Κάναμε Ολυμπιακούς Αγώνες και κανένας δεν απάντησε ποτέ σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό είναι κάτι παράνομο. Δεν είναι παράνομο απέναντι στους πολίτες; Λέγαμε ότι θα κάνουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες με 1.500.000.000 ευρώ και στο τέλος κατέληξαν να φτάσουν στα 5.500.000.000 ευρώ, χωρίς να αισθανθεί κανείς την ανάγκη να κάνει έναν απολογισμό μετά από έντεκα χρόνια!
Πέρασαν, λοιπόν, έντεκα χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και κανένας δεν είπε στον ελληνικό λαό, «κύριοι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες κόστισαν τόσα, διότι τόσα ξοδέψαμε για τα στάδια», τα οποία καταστρέφονται, ενώ είναι περιουσία του ελληνικού λαού. Πρόκειται για χρήματα που πάρθηκαν για να γίνει κάτι, που δεν ξέρω τι. Όλα αυτά εξαφανίστηκαν. Να μου πουν τι άφησαν στην τελική οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ελλάδα ως όφελος, για να πω ότι έπιασαν τόπο αυτά τα λεφτά που πήραμε –αν πήραμε δάνεια- για να φτιάξουμε στάδια ή οτιδήποτε άλλο. Ε, δεν έπιασαν τόπο!
Αυτά όλα είναι παράνομα. Δεν υπάρχουν νόμιμα δάνεια, αν ο ελληνικός λαός δεν ξέρει γιατί έχουν παρθεί αυτά τα δάνεια. Δεν υπάρχουν νόμιμα δάνεια, αν δεν έχει αποφασίσει ο ελληνικός λαός ότι αυτά τα δάνεια θα τα πάρει και θα τα χρησιμοποιήσει προς όφελός του και προς όφελος της ανάπτυξης αυτής της χώρας. Δεν υπάρχουν νόμιμα δάνεια! Ουδέποτε πάρθηκαν δάνεια για τα οποία οι ιθύνοντες να έχουν ενημερώσει τον ελληνικό λαό.
Όμως, θα ήθελα να σας πω και κάτι άλλο που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Αυτή τη στιγμή σε αυτή τη χώρα ξεπουλιέται το σύμπαν. Και ξεπουλιέται μάλιστα φθηνά! Ξεπουλιέται για ένα κομμάτι ψωμί! Και θέλω έτσι να το γράψετε, όπως σας το λέω. Ξεπουλιέται το «Ελληνικό» με τον πιο χυδαίο τρόπο! Πείτε μου εσείς αν μπορείτε σαν πολίτες να πάτε και να αγοράσετε στην περιοχή που βρίσκεται το «Ελληνικό» με 100 ευρώ το τετραγωνικό, όταν δίπλα πωλείται με 3.000 ευρώ και 4.000 ευρώ! Αν μου πείτε εσείς ότι υπάρχει ένα οικόπεδο σ’ αυτή την περιοχή που πωλείται με 100 ευρώ, να πάμε αύριο να το αγοράσουμε όλοι μαζί οι Έλληνες πολίτες και όχι να το αγοράσει ο ιδιώτης με τον τρόπο που το αγοράζει. Kαι δεν ντρεπόμαστε κιόλας σ’ αυτή τη χώρα!
Γιατί αυτά είναι συνέχεια και άλλων που έχουν γίνει με την ίδια λογική, με τον ίδιο τρόπο πριν από πολλά χρόνια. Στον ίδιο ιδιώτη, με την ίδια διαδικασία χαρίσαμε περιοχές, έγινε δισεκατομμυριούχους και χάσανε οι Έλληνες πολίτες, οι Έλληνες εργαζόμενοι που πληρώνανε χρόνια ολόκληρα στο εργατικό τους ταμείο.
(Χειροκροτήματα)
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το οποίο ταμείο κουρεύτηκε εν συνεχεία στη διαδικασία αποπληρωμής του χρέους, έτσι;
Το λόγο έχει ο Eric.
ERIC TOUSSAINT: Θα είμαι πάρα πολύ σύντομος.
Με ρωτήσατε τι είναι ένα νόμιμο χρέος. Ένα νόμιμο χρέος είναι ένα χρέος που έχει συναφθεί για το δημόσιο συμφέρον, είναι απλό το πράγμα, είναι ένα χρέος το οποίο έχει συναφθεί για το νόμιμο χρέος. Επίσης, είναι νόμιμο όταν τηρεί κανείς το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους.
Ένα παράνομο χρέος, ένα χρέος απεχθές, ειδεχθές, είναι ακριβώς το αντίθετο από ένα νόμιμο χρέος.
(Χειροκροτήματα)
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων): Ζωντανέψαμε λίγο τη συνέντευξη Τύπου.
Το λόγο έχει ζητήσει εκεί πίσω….
Ζητήσατε την προηγούμενη φορά να έχετε τραπέζια για να γράφετε και εξασφαλίσαμε τραπέζια, δεν ήρθατε, ελπίζω να είστε τουλάχιστον σε καρέκλες που μπορείτε να ακουμπάτε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Μπορώ, ευχαριστώ πολύ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ωραία.
Το λόγο έχει ο κ. Διαμάντης από την Εφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Μάλιστα, ακριβώς.
Θα ήθελα να κάνω δύο ερωτήσεις διαδικαστικού περιεχομένου:
Καταρχήν, από πόσα άτομα αποτελείται αυτή η Επιτροπή;
Ένα δεύτερο, υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα για το πότε θα εκδοθεί κάποιο πόρισμα;
Ένα τρίτο, εάν εκδοθεί εν τέλει αυτό το πόρισμα, έχετε συνεννοηθεί με τον Πρωθυπουργό ή γενικότερα με την Κυβέρνηση πώς μπορεί να αξιοποιηθεί;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι σας ανακοίνωσα εν λεπτομερεία τα μέλη της Επιτροπής και εκείνους που παρίστανται σήμερα και συμμετείχαν στη διαδικασία και εκείνους που έχουν αποδεχθεί να συμμετέχουν, αλλά όπως είπα -και το τονίζω- η Επιτροπή είναι ανοιχτή. Αυτό σημαίνει και αυτό καταγράφεται και στην απόφαση συγκρότησής της. Μισό λεπτό να τη βρω για του λόγου το αληθές, γιατί μου αρέσει πάντοτε να τεκμηριώνω αυτά που λέω. Είπαμε, λοιπόν, ότι: «Η Επιτροπή θα συγκροτηθεί και θα στελεχωθεί με ειδική πράξη της Προέδρου της Βουλής. Η συγκρότηση δύναται να τροποποιείται κατά τη διάρκεια των εργασιών λειτουργίας της Επιτροπής σύμφωνα με τις ανάγκες της Επιτροπής». Έχει αναρτηθεί στην Κοινοβουλευτική Διαφάνεια από τις 4 Απριλίου, από το Σάββατο, είναι η απόφαση της συγκρότησής της.
Για το χρονοδιάγραμμα, σας έθεσα τα επόμενα βήματα, σας ανέφερα τις ημερομηνίες, δεν ξέρω εάν ήσασταν και για τις 20 και 21 Απριλίου και για τις αρχές Μαΐου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Εδώ ήμουν.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Έχουμε πει από την πρώτη Συνέντευξη Τύπου που δώσαμε στις 17 Μαρτίου ότι κάποια πρώτα συμπεράσματα της Επιτροπής έχουμε σκοπό να ανακοινωθούν εντός του Ιουνίου. Αυτό αφορά τα πρώτα βήματα και τα πρώτα χρονοδιαγράμματα. Νομίζω ότι αυτό απαντά την ερώτησή σας.
Εν σχέση τώρα με τις συνεννοήσεις με τον Πρωθυπουργό, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν αποτελούν αντικείμενο αυτής της Συνέντευξης Τύπου. Αντιλαμβάνεστε ότι προφανώς η παρουσία του Πρωθυπουργού, όπως και του Προέδρου της Δημοκρατίας, σηματοδοτούν αυτά που πρέπει να σηματοδοτήσουν. Από εκεί και πέρα, το κάθε πράγμα γίνεται στην ώρα του και τίποτα δεν θα το προκαταλάβoυμε σήμερα εν μέσω Συνέντευξης Τύπου.
Ο κ. Τζανετάτος από τη «New Post».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΤΟΣ: Ευχαριστώ. Ήθελα να ρωτήσω το εξής…
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το «New Post» νομίζω ότι έδειξε και τη διαδικασία;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΤΟΣ: Την έδειξε, ναι.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είσαστε από αυτούς που έπεσαν από τα σύννεφα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΤΟΣ: Εντάξει.
Αυτό, λοιπόν, που ήθελα να ρωτήσω είναι το εξής: Από τη στιγμή που τον επόμενο μήνα θα ξαναγίνει αυτή η τετραήμερη συνεδρίαση του Οργάνου και επειδή ασκήθηκε κριτική από την Αντιπολίτευση, θα ήσασταν ανοικτή στο ενδεχόμενο αυτήν τη φορά να στείλετε, όχι πρόσκληση σε κάποιο πολιτικό αρχηγό, αλλά στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες των κομμάτων και να πείτε «όποιος θέλει μπορεί να παραστεί στη διαδικασία»;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι είσαστε από αυτούς που παρέστησαν στη διαδικασία. Ήσασταν από τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες που ήταν παρόντες όλο το Σαββατοκύριακο, δεν πήγατε κάπου αλλού, κάνατε τη δουλειά σας.
Κατά την άποψή μου, με δεδομένο ότι η διαπίστευση στη Βουλή συντακτών οι οποίοι έχουν ως αντικείμενο το Κοινοβουλευτικό Έργο υποστηρίζεται από τη Βουλή -δηλαδή η Βουλή παρέχει πάρα πολλές διευκολύνσεις για να μπορούν οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες να κάνουν τη δουλειά τους, από την παροχή χώρου εργασίας, από την παροχή μέσων εργασίας, από την παροχή ενημέρωσης, από την παροχή άλλων εργασιακών διευκολύνσεων, όπως είναι ο βρεφονηπιακός σταθμός, η θέση παρκινγκ ή οτιδήποτε άλλο, από την παροχή ακόμη πολλές φορές σε προηγούμενες περιόδους και εργαλείων εργασίας, όπως ήταν τα laptop- θεωρώ ότι είναι σαφές -και αυτό θα περίμενα να καταγραφεί από τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες- ότι αυτή η Επιτροπή ήταν απολύτως ανοικτή σε όλους. Ήρθαν απλοί πολίτες. Η πρόσκληση είναι ανοικτή σε όλους να συμμετάσχουν.
Βεβαίως, πρέπει να πω ότι πρέπει να τελειώσει και η υποκρισία. Διότι δεν έχω πάθει αμνησία. Η επόμενη αντίδραση της εναρκτήριας ομιλίας μου ως Προέδρου της Βουλής και της αναφοράς μου στην ενεργοποίηση διαδικασιών Κοινοβουλευτικής Διπλωματίας και Επιτροπών της Βουλής για τη διεκδίκηση διαγραφής του χρέους ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες που τώρα παραπονιούνται ότι δεν πήραν ειδική πρόσκληση. Αυτή η υποκρισία πρέπει να τελειώνει. Να το πω ρητά: Είναι όλοι και όλες προσκεκλημένοι και προσκεκλημένες. Έγγραφη πρόσκληση δεν απευθύναμε σε κανέναν, ούτε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι όλοι και όλες προσκεκλημένοι και προσκεκλημένες. Αυτή είναι η έννοια της ανοικτής διαδικασίας.
Η Επιτροπή δεν είναι επιτροπή διακομματική. Δεν συμμετέχουν Βουλευτές. Είναι, όμως, Επιτροπή ανοικτή και είναι και Επιτροπή με θεσμική αιγίδα, την αιγίδα της Προέδρου της Βουλής, που έχει την αρμοδιότητα, κατά τον Κανονισμό της Βουλής, να τη συγκροτεί.
Αν θέλουν τώρα και ειδική πρόσκληση, νομίζω ότι μπορούν να το πουν, να το ζητήσουν, αν δεν αρκεί αυτή δηλαδή αυτή η δημόσια διαβεβαίωση και απεύθυνση. Νομίζω ότι μπορούν να ζητήσουν και ειδική πρόσκληση και δεν θα αρνηθώ να τη στείλουμε. Αλλά δεν θα ευτελίσουμε τις διαδικασίες. Έχουμε την τιμή να έχουμε μαζί μας εξαίρετους νομικούς, ειδικούς, οικονομολόγους, επιστήμονες, ανθρώπους. Δεν θα ευτελίσουμε αυτήν τη διαδικασία σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων.
Και επειδή είδα ότι εκδόθηκε και μια ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, της έβδομης Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κοινοβουλίου, η οποία διατυπώνει και περιέχει έναν υπαινιγμό σε σχέση με το σποτ που αφορά την Επιτροπή, δεν ξέρω αν ενόχλησε η ροκ μουσική, δεν ξέρω αν ενόχλησαν οι στοίχοι, δεν ξέρω τι ενόχλησε, να διαβεβαιώσω, λοιπόν, ότι αυτό το σποτ δεν έχει επιβαρύνει ούτε τη Βουλή ούτε το κανάλι της Βουλής.
Είναι η αφιλοκερδής συνεισφορά ανθρώπων που είναι μέλη της Επιτροπής και που έχουν διαχρονικά συμμετάσχει στο κίνημα για τον λογιστικό έλεγχο και τη διαγραφή χρέους.
Οφείλω, όμως, να πω το εξής: Υπάρχει –ας πούμε- ένα παράδειγμα μίας εταιρείας συνδεδεμένης με δημόσια πρόσωπα και πρώην κυβερνητικά πρόσωπα, η οποία, για να κάνει διαφημιστικά σποτ για το Δημόσιο κατά της πολυφαρμακίας, έλαβε περίπου 500.000 ευρώ. Γι’ αυτήν την υπόθεση, για την οποία έγινε κοινοβουλευτικός έλεγχος την προηγούμενη περίοδο, δεν είδα ίδια ευαισθησία από αυτήν την Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Για το ύψος, επίσης, άλλων δαπανών δυσθεώρητων, που αφαιμάσσουν τον προϋπολογισμό και έχουν πραγματοποιηθεί, δεν είδα ανάλογες ευαισθησίες. Νομίζω ότι πρέπει να τελειώνει αυτή η υποκρισία. Σε ό,τι αφορά τη δική μου θέση δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συμμετάσχουμε άλλο σε αυτόν τον εμπαιγμό.
Το λόγο έχει ο κ. Ρουβινέτης.
ΡΟΥΒΙΝΕΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ: Καλή δύναμη, κυρία Πρόεδρε.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Να είστε καλά.
ΡΟΥΒΙΝΕΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ: Λέγομαι Ρουβινέτης Κώστας, μιλώ εκ μέρους της Ένωσης Δημοσιογράφων Ελληνισμού που είμαι Πρόεδρος και μέλος του Κινήματος Ευρωπαίων Δημιουργών. Επειδή είμαι και στιχουργός, έχω κάνει κάποιες διεθνείς επιτυχίες και σταμάτησα στον τίτλο που έδωσε ο κύριος σαν φωτεινό παράδειγμα.
Αυτό το φωτεινό παράδειγμα υπάρχει προοπτική να τύχει ενεργών συμπαραστάσεων από τα Κοινοβούλια άλλων χωρών ή άλλους φορείς; Έγινε ή θα γίνει κάποια κίνηση για την ενημέρωση των εκτός συνόρων Ελλήνων που τους ενδιαφέρει;
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Την πρώτη κίνηση την κάνατε με την παρουσία σας, τη δεύτερη με την αναμετάδοση της είδησης και του γεγονότος. Όμως, όπως είπα, υπάρχει ενεργά ενταγμένο στη στρατηγική μας το πεδίο της κοινοβουλευτικής διπλωματίας, της διπλωματίας μέσα από το Ευρωκοινοβούλιο και τα Κοινοβούλια των άλλων χωρών και την ανάπτυξη κινημάτων συμπαράστασης.
Έχουμε σκοπό να χτίσουμε συμμαχίες σε πάρα πολλά επίπεδα. Θα είναι πολυεπίπεδη και πολυδιάστατη η δραστηριοποίηση και η προώθηση των σκοπών της Επιτροπής.
Δεν ξέρω αν θέλει η Σοφία ή ο Eric να προσθέσουν κάτι.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Θα πρέπει να ξέρετε ότι από την προηγούμενη φορά, όταν είχε ξεκινήσει αυτό σαν ιδέα, σαν πρωτοβουλία να δημιουργηθεί αυτή η Επιτροπή, είχαμε πάρα πολλές και καλές επαφές με ανάλογες πρωτοβουλίες σε άλλες χώρες και της Ευρώπης αλλά και εκτός Ευρώπης, πολύ πιο μακριά, όπως Βραζιλία κ.λπ.
Πρέπει να ξέρετε ότι ειδικά οι χώρες της Λατινικής Αμερικής μάς στηρίζουν, ακριβώς επειδή έχουν περάσει ανάλογα προβλήματα και ανάλογες καταστάσεις. Γνωρίζοντας το πρόβλημα, και μας συμπαραστέκονται και είναι διατεθειμένοι πάρα πολύ να μας βοηθήσουν στη διαδικασία αυτής της Επιτροπής.
Αυτό που έλεγα έχει να κάνει με την Ευρώπη. Υπάρχουν κινήματα τα οποία έχουν αναπτυχθεί στις υπόλοιπες χώρες και με τα οποία απλώς πρέπει ξανά να αναζωπυρώσουμε τις σχέσεις μας. Και εδώ είναι ο δικός μου ο ρόλος, να μπορέσουμε να έρθουμε σε επαφή με όλα αυτά τα κινήματα και φυσικά με τα Κοινοβούλια των άλλων χωρών.
Κυρίως στο Ευρωκοινοβούλιο θα πρέπει μέσα σε αυτόν το μεγάλο χώρο να αναπτυχθεί αυτό σαν ιδέα, διότι αυτό που είπα και στην αρχή της ομιλίας μου ήταν ότι το χρέος αυτό και τα προβλήματα δεν είναι κάτι που αφορά μονάχα το λαό της Ελλάδας. Είναι προβλήματα τα οποία σιγά σιγά θεριεύουν –αν θέλετε- και στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Τα προβλήματα είναι κοινά και οι λαοί θα πρέπει να κατανοήσουν ένα πράγμα -και νομίζω ότι επί της ουσίας το έχουν κατανοήσει- ότι ένα 10% του πληθυσμού αυτής της γης εκμεταλλεύεται τον κόπο του υπόλοιπου.
Θα πρέπει, λοιπόν, να κατανοήσουμε ότι θα πρέπει να αγωνιστούμε για να αποκτήσουμε ξανά –αν θέλετε- όλα αυτά που έχουμε χάσει μέσα από μια διαδικασία καταπάτησης κυρίως των δικαιωμάτων μας σαν ανθρώπων, των ανθρωπίνων μας δικαιωμάτων δηλαδή και κυρίως -αυτό που λέω και για μένα είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα- της καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, του δικαιώματός μας να έχουμε τα απολύτως απαραίτητα για να ζήσουμε. Και το κορυφαίο, βέβαια, που είναι να έχουμε μια δουλειά για να μπορούμε να αισθανθούμε άνθρωποι.
Αυτά, λοιπόν, είναι κοινά προβλήματα, είναι προβλήματα τα οποία φέρνουν κοντά όλους τους ανθρώπους. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας –θεωρώ- σε όποιο πολιτικό χώρο κι αν βρισκόμαστε. Είναι κοινά τα προβλήματα του να μην έχεις σπίτι να μείνεις, να μην έχεις δουλειά να δουλέψεις, το να μην έχεις να ταΐσεις το παιδί σου, να του προσφέρεις τα απαραίτητα, να επιβιώσεις. Γι’ αυτά θα αγωνιστούμε, γι’ αυτά αγωνιζόμαστε, γι’ αυτά παλεύουμε και σ’ αυτό αποσκοπεί και αυτή η Επιτροπή, στο να αποκαλύψει τις αιτίες αυτές, να παλέψουμε τις αιτίες, να ελαχιστοποιήσουμε, να εξαφανίσουμε τις αιτίες, ώστε να μπορέσουν όλοι οι λαοί να ζήσουν εν ειρήνη κι αγαπημένοι σε αυτόν τον πλανήτη, τελικά.
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Eric Toussaint, έχετε το λόγο.
ERIC TOUSSAINT: Θα μιλήσω πολύ σύντομα.
Την περασμένη Τετάρτη είχαμε ένα παγκόσμιο κοινοβουλευτικό φόρουμ όπου κλήθηκα για να παρουσιάσω την εμπειρία της Ελλάδας πλάι στον κ. Στέλιο Κούλογλου, τον Έλληνα Ευρωβουλευτή, που είναι ο δημιουργός του αντίστοιχου γαλλικού Mediapart εδώ στην Ελλάδα. Υπήρχαν πενήντα Βουλευτές παρόντες σε αυτό το παγκόσμιο κοινοβουλευτικό φόρουμ που προήλθαν από δεκαπέντε διαφορετικές χώρες και εκδηλώθηκε πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την πρωτοβουλία τη σημερινή.
Μια Επιτροπή της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης μας κάλεσε να παρουσιάσουμε επίσης την εμπειρία της Ελλάδας. Στο Βέλγιο δεν υπάρχει πολιτική οργάνωση αδελφή του ΣΥΡΙΖΑ με εκπροσώπηση κοινοβουλευτική στο Κοινοβούλιο του Βελγίου, αλλά Βουλευτές άλλων πολιτικών ομάδων ενδιαφέρονται για την εμπειρία την τωρινή στην Ελλάδα. Υπάρχει πολλή απήχηση στον Τύπο του Βελγίου και μέσα στο Κοινοβούλιο του Βελγίου.
Τέλος, στις 15 Απριλίου έχω κληθεί από την Επιτροπή Οικονομικών του Βασκικού Κοινοβουλίου για να παρουσιάσω την εμπειρία αυτή λογιστικού ελέγχου στην Ελλάδα και να κάνω προτάσεις για να υπάρξει ένας λογιστικός έλεγχος από το Βασκικό Κοινοβούλιο.
Έχει μεγάλη αυτονομία το Βασκικό Κοινοβούλιο για την είσπραξη φόρων και συνεπώς ο έλεγχος του χρέους της βασκικής περιοχής συνδέεται με μια Αρχή που έχει δυνατότητα να δράσει ως προς το χρέος και ως προς τη φορολογική πολιτική. Αυτό είναι μια αρχή. Νομίζω ότι η ενίσχυση της εμπειρία αυτής στην Ελλάδα και η διάδοση της ύπαρξης αυτής της πρωτοβουλίας θα είναι ένα σημαντικό παράδειγμα που θα ακολουθηθεί.
Δεν θα εκπλαγώ αν την επόμενη φορά μπορέσω να φέρω την ύπαρξη μιας ομάδας κοινοβουλευτικής στήριξης στο Γερμανικό Bundestag υπέρ της πρωτοβουλίας του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Χαίρομαι εκ των προτέρων που θα μπορέσω ίσως να αναγγείλω μια τέτοια πρωτοβουλία.
ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΒΙΝΕΤHΣ: Δηλαδή, ρίχνετε φωτεινό παράδειγμα;
ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, ρίχνουμε. Αυτή είναι η απάντηση και νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικά όλα όσα ειπώθηκαν.
Υπάρχει άλλη ερώτηση; Δεν βλέπω κανέναν. Ωραία.
Ήθελα να δώσω μια διευκρίνιση, γιατί πληροφορούμαι ότι υπάρχουν κοινοβουλευτικοί συντάκτες που αυτήν την ώρα, αντί να ασχολούνται με την ουσία, διαμαρτύρονται για τη διαδικασία.
Εγώ αναφέρθηκα στις διευκολύνσεις που παρέχει η Βουλή στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες. Το ποιοι επωφελούνται και ποιοι επιλέγουν να μην επωφελούνται είναι κάτι που μπορεί να δημοσιοποιηθεί, εξαρτάται από αυτούς.
Έχω, όμως, επίσης ενημερωθεί ότι η Βουλή έχει αναλάβει από προηγούμενες περιόδους και καταβάλλει ετησίως ένα ποσό. Είναι το ποσό των 55.000 ευρώ ετησίως από το 2007 έως σήμερα, προκειμένου να υπάρχουν οπτικές ίνες με τις οποίες συνδέονται οι τηλεοπτικοί σταθμοί για να αναμεταδίδεται το κοινοβουλευτικό έργο.
Νομίζω ότι αυτές οι δαπάνες και άλλες πολλές -το λέω γιατί έγινε θόρυβος επ’ αφορμή του ότι φιλοξενήσαμε με πολύ-πολύ χαμηλό κόστος τους προσκεκλημένους μας- που κάνει η Βουλή για να καλύπτεται το κοινοβουλευτικό έργο δημιουργούν και μια υποχρέωση σε εκείνους που καλύπτουν το κοινοβουλευτικό έργο να καλύπτουν πράγματι το κοινοβουλευτικό έργο, να μην ανακαλύπτουν πράγματα εκεί όπου δεν υπάρχουν και να μην συγκαλύπτουν πράγματα εκεί όπου υπάρχουν.
Είναι και αυτό κάτι που είπα στην έναρξη της θητείας μου: Σε αυτήν την περίοδο η Βουλή θα επιδιώξει διαφάνεια και αδιαμεσολάβητη ενημέρωση. Όποιος θέλει να συστρατευθεί σε αυτό το σκοπό και να επικουρήσει την κοινωνία να γνωρίζει την αλήθεια είναι απολύτως ευπρόσδεκτος. Όποιος θέλει να ρίχνει λάσπη, να συγκαλύπτει την αλήθεια, να παραπληροφορεί και να αποπροσανατολίζει θα μας βρει και θα με βρει απέναντι.
Θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για την παρουσία. Να ευχαριστήσω και τους εκπροσώπους ξένων μέσων ενημέρωσης που ήταν μαζί μας και έδωσαν το παρών, τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες που παρέστησαν και παρενέβησαν με ερωτήσεις.
Να ευχαριστήσω από καρδιάς τους διεθνείς προσκεκλημένους και τις διεθνείς προσκεκλημένες μας και τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.
Και βέβαια να ευχαριστήσω ολόθερμα τη Σοφία Σακοράφα και τον Eric Toussaint που αναλαμβάνουν αυτήν την πολύ-πολύ μεγάλη ευθύνη και που το κάνουν με το χαμόγελο, με την αισιοδοξία και με το πείσμα που μοιραζόμαστε όλοι μας για το σκοπό της αλήθειας για το δημόσιο χρέος.”
.gif)
.gif)
.gif)
.gif)